"Finn rica etsem bir tane daha şişe getir misin?" Dedim nazikçe.
"Tabi. Getiriyim." Diyip ayağa kalktı.
Charli elinde sigarası ile manzarayı izliyordu. Restauranttaki bir çok kişi kalkmıştı. Çünkü saat 12'ye geliyordu.
"Kızım çok şarap içiyorsun."
"Charli bir şey olmaz sende çok sigara içiyorsun."
"Bir şey olmaz Millie." Benim dediğimi söylüyordu. Şapşik.
Finn elinde şişe ile gelmişti bardağıma doldurdu. Sanırsam dördüncü bardağımdı şimdi içeceğim. Finn'e bakarak gülümsedim teşekkür manasında.
Şarabımdan yudum alırken bir an öksürmeye başladım. Hemen şarabımı bırakıp çantamı açtım. Astım spreyimi çıkarıp içime çektim. Charli ve Finn korkmuş bir şekilde bana bakıyordu.
"Merak etmeyin iyiyim. Buna alışmanız gerekiyor artık."
Kafalarını anlamış şekilde salladılar.
Charli bitmek üzere olan sigarasının dumanını tersine dönüp üfledi. Küllüğe bastırarak söndürdü. Bende o sırada şarabımı dikiyordum kafama. Çok acı gelse bile güzel bir hissiyattı.
Şarabım bittiğinde masadan kalkıp Finn'e sarıldım. "Her zaman ki gibi çok güzel bir geceydi teşekkürler."
"Her zaman Millie."
Elimi çantama götürdüm tam cüzdanımı çıkaracakken Finn elimi tuttu.
"Saçmalıyorsun heralde Millie alış senden hiç bir zaman para almadım almayacağım da."
"Peki öyle olsun bakalım."
Charli'de Finn'e sarıldığında, Finn'e elimi salladım ve restaurantan dışarı çıktık. Charli ve ben birbirimize sarıldık.
"Charli bak ne diyeceğim. Bana gelsene bugün bende kalırsın."
"Çok iyi fikir biliyor musun."
" Evde görüşürüz o zaman."
Dedim ve ikimizde arabalarımıza yöneldik. Ben Charli'den önce çıkmıştım beni takip etsin diye aslında evimi biliyordu ama olsun.
𖥸𖥸𖥸
"Kahve yapıyorum."
"Çok iyi olur." Dedi. Ayağa kalktım ve mutfağa doğru ilerledim. Kahveyi yaparken aynı anda telefonuma bakıyordum. Jeremy ile konuşmamıştım bugün hiç.
Bu aralar beni takmadığını hissediyorum. Bende onu çok takmıyordum. Ama biz nişanlıydık. Bir kaç yıl sonra kocam olacaktı bunun için hazır mıyım bilmiyordum.
Kahveyi yaptığımda Charli'nin yanına gittim ve bardağı charli'nin eline verdim. Telefonu masaya bıraktım bende kahvemden yudum aldım.
"Millie bu elbiseyi nerden aldın bayıldım."
"Kendim yaptım ya."
Ciddi misin bakışları yolluyordu bana. Sonuçta küçüklüğümden beri moda tasarım okumak istiyordum bir şey tasarlamak hep hoşuma gidiyordu. Aynı zamanda dikede biliyordum. Ve bu harika bir şeydi.
"Yaparım ben sanada ya sen dert etme."
"Sevindim bak şuan." Diyip kahvesinden yudum aldı.
"Finn'de tatlı çocuk ama dimi?"
"Elbiseden Finn'e nasıl geçtik Charli? O bizim bir yıldır arkadaşımız anla."
"Millie çok yakışıyorsunuz."
"Charli!!!"
"Bak sustum." Dedi eliyle ağzına fermuar çeker gibi yaptı.
"Uyusak mı ya uykum geldi benim."
"Ben bi sigara içip yatarım."
"Tamam sen misafir odasında kalırsın hazırladım ben orayı."
"Tamam canım iyi geceler."
"İyi geceler." Diyip öpücük attım Charliye.
"Kıyafet bıraktım bu arada odaya."
"Tamam." Diye bağırdı. Odama geldiğinde üstümdeki elbiseyi çıkardım. Ve pjamalarımı giydim. Lambamı kapatarak kendimi uykuya bıraktım.
𖥸𖥸𖥸
Gözlerimi açtığımda burnuma çok güzel kokular geliyordu. Charli yemek mi yapıyordu. Üstüme sabahlığımı geçirdim ve mutfağa doğru ilerlemeye başladım. Bir anda dönüp kalmıştım. Finn buradaydı. Beni gördüğünde
"Günaydın."
"Günaydın da senin ne işin var burada."
"Ya şöyle oldu beni sabah charli aradı ve dedi ki ben yemek yapamıyorum millie'ye sürpriz yapmak istiyorum falan benim için yapar mısın dedi bende kabul edip geldim."
"Zahmet etmeseydin keşke sen."
"Zahmeti olur mu millie sen benim en yakın arkadaşımsın."
"Nerde o şeytan?"
"Charli mi? Duşa gireceğim dedi."
"Tamam, yardım edebileceğim bir şey-."
"Millie ben yapıyorum hadi üstünü falan çıkart Charli ile kahvaltıdan sonra bir sürprizim var."
"Tamamdırrr. Dışarı çıkacağız yani dimi."
"Evet."
Kafamı sallayarak odama doğru yürümeye başladım. Kendime diktiğim crop top'u ve geçen hafta bir mağazadan aldığım pantalon'u çıkarttım.
Elime de crop top'um ile uygun olan bir çanta alıp odamdan çıktım. Finn'in yanına doğru gittim.
"Yardım istemediğine emin misin?"
"E-evet." Dedi kekeleyerek.
Finn's pov:
Yumurtayı aldım ve bir kap çıkarttım. Yumurtayı kırdıktan sonra çırpmaya başladım o an da kapı açılma sesi geldi. Sanırsam charli duştan çıkmıştır diye düşündüm. Millie daha şimdi gitmişi hemen giyilemezdi değil mi?
Yanıma gelen Millie idi. Üstüne giydiği o crop top çok güzeldi . Ona herşey çok yakışıyordu. Biz arkadaştık sadece arkadaş. Sonuçta nişanlıydı.
Yanıma yaklaşıp. "Yardım istemediğine emin misin?" Dedi gözlerimi ondan alamıyordum.
"E-evet." Kekeliyordum. Tanrım. Lütfen hormonlarım halay çekmesin lütfen.
Bir daha kapı sesi geldi bu sefer charli'dir diye düşünmüştüm o sırada yumurtayı tavaya döktüm millie'de salona doğru ilerlemeye başladı. Charli yanıma geldi.
"Beni kırmayıp geldiğin için teşekkür ederim Finn."
"Ne demek her zaman Charli." Gülümseyip o da Millie'nin yanına geçti.
Kahvaltıyı masaya hazırladığımda kızları çağırdım. Onlarda gelip masaya oturdular.
"Ellerine sağlık Finn." Dedi millie.
"Afiyet olsun." Diyip gülümsedim.
"Sen yemeyecek misin??" Dedi charli.
"Ben restaurantta yedim."
Millie's pov:
Finn'in hazırladığı kahvaltıyı yedikten sonra Finn'in sürpriz dediği yere gidecektik nereye gidecektik bir fikrim yoktu ama heyecanlanmıştım.
Ayakkabılarımı elime alıp dış kapıya doğru çıktım. Elime yeşil bileksiz converslerimi aldım. Bacıklarımı bağladıktan sonra finn ve charli'nin ayakkabılarını giymesini bekledim.
Onlarda giydiklerinde kapıyı kitleyecektim ki finn önüme geçti.
"Ben yaparım."
"Peki." Dedim ve kapıyı kitlenmeye başladı. Asansör'e doğru ilerlemeye başladık. sıfır'a bastık ve asansör hareket etmeye başladı. Herkes sessizdi. Sessizliği bozan ben oldum.
"Biraz ipucu verebilirsin mesela finn."
"Sürpriz. Sürprizdir millie."
"Peki öyle olsun." Dediğimde asansörün kapıları açıldı ve asansörden çıktık.
Dış kapıyı açıp dışarı çıktık.
"Nasıl gidiyoruz? Herkes kendi arabaları ile mi?"
"Millie şey yapalım ben bir daha buraya gelmek ile uğraşmayayım sen finn ile git bende kendi arabam ile giderim." Dedi charli. Alttan alttan sırıtıyordu.
"Süper fikir gel millie." Diyip arabasının kapısını açıp sürücü koltuğuna atladı finn.
Bende onun yanına geçtim. Finn camını açarak charli'ye doğru.
"Beni takip et."
"Tamam." Diyip o da arabasına bindi.
𖥸𖥸𖥸
"Gerçekten senin icin çok sevindim finn."
"İlk bu haberi sizle paylaşmak istedim sonuçta en yakınlarımsınız." Diyip gülümsedi.
"Ne zaman açacaksın peki burayı?" Diye atladı charli.
"Muhtemelen iki ay sonra falan açarım."
"Buraya da gelicez bak." Dedim gülerek.
"Tabiki de geleceksiniz. Gelmeyip ne yapıcaksınız?"
"Ama ben yine de ilk açtığını çok seviyorum orası daha başka."
"Tabiki de orası daha başka ilk açtığım restaurant o burasıda ek gelir kaynağım olsun diye."
"Anladım."
"Şimdi ne yapacağız?" Dedi charli.
O sırada telefonum çalmaya başladı. Jeremy arıyordu. Telefonu açtım. Ve finn'lere bir dakika diyip yanlarından biraz uzaklaştım.
"Efendim jeremy."
"Hayatım nasılsın?"
"İyiyim jeremy sen nasılsın?"
"Bende iyiyim akşam restaurantta yemek yemeye gidelim mi diyecektim."
"Aaa çok iyi fikir Finn'in restaurantına gelirsin."
"Tamam bana konum atarsın."
"Tamam görüşürüz jeremy." Diyip telefonu kapattım. Ve Finn'lerin yanına yürümeye başladım.
"Sana müşteri buldum."
"Vay kimmiş o kişi?"
"Nişanlım." Finn'in yüzü düşmüş gibiydi sonrasında ise ortama sahte gülücükler bırakıyordu.
"Hey finn daldın gibi iyi misin?"
"Evet gayet iyiyim. Gelebilir tabi akşam sizde gelirsiniz ben güzel bir masa hazırlatırım size."
"Tamam."
"O zaman ben restaurantta gideyim."
"Peki görüşürüz." Dedim o bana bir şey demeden gitti.
Bana trip atıyordu. Ne yani, neden? Charli ise bana bakıyordu. Charli bana hadi gel dedi.
"Ben evime bırakır mısın Charli."
"Tabi gel kuzum." Dedi. Ve arabasına bindik.