"Καλημέρα" αποκρίνεται η φίλη μου Μάιλι μόλις με βλέπει να βγαίνω έξω από το σπίτι μου.
"Που την είδες;" μουρμουριζω και αρχίσαμε να περπατάμε προς την στάση του λεωφορείου.
Η πόρτα του διπλανού σπιτιού ανοίγει και βγαίνει από μέσα ο Αλεξ. Ξεκλειδώνει το μαύρο του αμάξι και μπαίνει μέσα χωρίς να ρίξει καμία ματιά σε εμένα.
"Ε Βι σου μιλάω ξεκόλλα!" η Μάιλι με σκουνταει με τον αγκώνα της και γυρνάω να την δω.
"Ε τι έλεγες αφαιρέθηκα"
"Ναι το κατάλαβα, έλεγα ότι τελικά θα φύγω την Πέμπτη" σταματώ να περπατάω και την κοιτάω.
"ΑΎΡΙΟ;" νιώθω τα πάντα να καταρρέουν γύρω μου.
Η μόνη φίλη που έχω φεύγει και με αφήνει μόνη.
Θα πάει στην Ευρώπη! Ακούτε! Στην Ευρώπη και με αφήνει στο στόμα του λύκου μοναχή!
" Μα υποτίθεται θα έφευγες σε έναν μήνα σχεδόν!" αποκρινομαι στεναχωρημενη.
" Το ξέρω αλλα ζήτησαν τον μπαμπά μου άμεσα, οπότε..." την αγκαλιάζω σφιχτά και εκείνη κάνει το ίδιο.
"Θα μου λείψεις"
"Και μένα, αλλά θα έρχομαι και μπορείς και συ να έρχεσαι! Όμως πάμε τώρα γιατί θα χάσουμε το λεωφορείο!" με τραβάει από το χέρι και τρέχουμε στην στάση.
Φτάνουμε στο σχολείο και η πρώτη μούρη που αντίκρισα ήταν την αγαπημένης Ραφαέλα,ελπιζω να πιάσατε την ειρωνεία.
Ποτέ δεν με χωνεψε και δεν ξέρω και τον λόγο.
Πηγα στο ντουλαπάκι μου για να πάρω τα βιβλία της λογοτεχνιας.
"Ναι σου λέω, εγώ τον Αλεξ θα τον έχω, ειδικά σήμερα που θα πάω σπίτι του!"
Ακούω την φωνή της Ραφαέλα
"Φιλενάδα δεν θα είναι δύσκολο, εσένα κάνεις δεν σου αντιστέκεται." άλλη προκομμένη και αυτή...η Τζίνι.
"Αυτό εξυπακούεται"
Η φωνή της με τρυπαει στο τύμπανο.
Κλείνω το ντουλαπάκι και φεύγω προς την αίθουσα μου.
Καθομαι στο προτελευταίο θρανίο και βαζω την τσάντα μου στην κενή καρέκλα δίπλα μου.
" Καλημέρα παιδιά, καθίστε κάτω σας παρακαλώ." φωνάζει η κυρία Χάθαγουεϊ
"Καλημέρα" αναφωνεί όλη η τάξη.
"Λοιπόν όπως σας είχα προαναφέρει και στην αρχή του εξαμήνου θα κάνετε μια εργασία για την λογοτεχνία. Αυτή η εργασία θα εμπεριέχει διαφορά έργα από μια κατηγορία την οποία θα διαλέξω εγώ για την καθ-" η φωνή της διακόπτεται μόλις μπουκάρει μέσα στην τάξη ο Αλεξ.
Αλίμονο, αν δεν αργήσει μια φορά κάτι πηγαίνει λάθος.
" Γειά "λέει και πάει να περάσει αλλά η κυρία τον σταματάει.
" Που νομίζεις ότι βρίσκεσαι Τζόνσον;"
" Στην κόλαση, μα τι ερώτηση είναι αυτη;" ρωτάει ειρωνικά
"Είσαι στο σχολείο όμως και πρέπει να ακολουθείς τους κανόνες! Και τώρα παλουκωσου κάτω αν δεν θες να παρεις και άλλες απουσίες!" φωνάζει και ρολλαρει τα μάτια του.
" Δεν έχω να κάτσω κάπου!"
"Τις άλλες φορές που καθόσουν αγόρι μου; Στο πάτωμα;" ειρωνεύεται.
" Δεν ερχόμουν ή και να ερχόμουν έλλειπε κάποιος. " γελάκια ακούγονται και η καθηγήτρια κοιτάει την τάξη.
" Σκασμός! Τζάκσον δίπλα στην Μίλερ" γουρλώνω τα μάτια μου και σηκώνω το κεφάλι μου από το σχέδιο που ζωγράφιζα και κοιτάω την καθηγήτρια.
" Βικτόρια μου σε παρακαλώ πολύ πάρε την τσάντα σου, να κάτσει ο Αλεξ" πάντα με συμπαθούσε αυτή, εγώ νταξει δεν την μισώ αλλά μου σπάει τα νεύρα ώρες ώρες. Και είναι μια από αυτές τις ώρες τώρα.
"Μ-μάλιστα" αποκρίνομαι χαμηλόφωνα και παίρνω την τσάντα μου βάζοντας την αριστερά μου.
Δεν γυρνάω κάνω να τον δω. Τον νιώθω να κάθεται δίπλα μου και κοιτάω έξω από το παράθυρο το μαύρο σύννεφο που αγκαλιάζει αυτή την στιγμή την πόλη.
"Συνεχίζω λοιπόν αυτό που έλεγα περί της εργασίας, θα διαλέξω εγώ τι κατηγορία θα έχει η κάθε ομάδα." μια κοπέλα σηκώνει το χέρι της και της κάνει νόημα για να το κατεβάσει.
"Προτού μου ζητήσετε να μπείτε σε ομάδες που εσείς θέλετε, θα πρέπει να σας ενημερώσω οτι οι ομάδες θα είναι μόνο με δύο άτομα, ουσιαστικά συνεργασία και επιπλέον η συνεργασία αυτή θα είναι με τον διπλανό σας και δεν σηκώνω ουδέ μια αντίρρηση ή αλλαγή ο κόσμος να χαλάσει." ανακοινώνει και αμέσως γυρνάω να την κοιτάξω με βλέμμα που εκλιπαρει να με αλλάξει.
"Και αν δεν θέλουμε με τον διπλανό μας; " παίρνει μόνος του τον λόγο ο Αλεξ.
Έχει και παράπονο! Θα την κάνω που θα την κάνω μόνη μου γκρινιάζει κι όλας!
" Να κόψετε τον λαιμό σας αν δεν θέλετε, οι ομάδες δεν αλλάζουν. Και συ καλά θα κάνεις Αλεξ να βοηθήσεις την Βικτόρια, θα το καταλάβω αν δεν το κάνεις. Και πίστεψε με χρειάζεσαι τον βαθμό μου όσο τίποτα."
"Κυρία δεν χρειάζομαι κανένα βαθμό, δεν πρόκειται να βοηθήσω σε καμία εργασία και ειδικά με την Βικτόρια "
Κουνάει δεξιά και αριστερά το κεφάλι της κατηγορηματικα.
" Οι ομάδες δεν αλλάζουν. "παίρνει κάποια χαρτιά και μοιράζει σε κάθε θρανίο.
Φτανει στο δικό μας και αφήνει ενα που ως επικεφαλίδα έχει την λέξη «Romance».
" Αλεξ μετά μεινε να μιλήσουμε σε παρακαλώ" ψιθυρίζει και εκείνος γνέφει.
"Εσείς έχετε ως θέμα τον Ρομαντισμό, θα βρείτε κάποια ρομαντικά, αισθηματικά βιβλία, θα τα αναλύσετε, θα τα σχολιάσετε και τέλος θα γράψετε την γνώμη σας." εξηγεί.
"Και αν έχουμε διαφορετική γνώμη;"παίρνω εγώ τον λόγο αυτή την φορα.
"Θα γράψετε τα κοινά στοιχεία μεταξύ σας, σε περίπτωση που δεν υπάρχουν γράφει ο καθένας την δικιά του. " χαμογελάει και προχωράει στην επόμενη ομάδα.
Αχ πονοκέφαλος. Κλείνω τα μάτια μου και κάνω μασάζ με τα δάχτυλα μου στους κροτάφους μου. Ανοίγω τα μάτια για να πάρω το χαρτί αλλά το είχε ο Αλεξ στα χέρια του.
" Πιπες."μονολογει και διαβάζει το φυλλάδιο στο οποίο αναφέρονται κάποια προτεινόμενα ρομαντικά βιβλία μαζί με τους συγγραφείς τους.
Τελείωνε το χρειάζομαι αυτό! Αν και έχω ήδη κάποια βιβλία στο νου μου. Βέβαια δεν ξέρω αν θα συμφωνήσει ο Αλεξ, βέβαια δεν του πέφτει λόγος αφού μόνη μου θα την κάνω.
"Λοιπόν παιδιά αυτό ήταν, ελπίζω να είστε ευχαριστημένοι με αυτή μου την επιλογή, για οποιαδήποτε βοήθεια, απορία και πληροφορίες μπορείτε να έρθετε να με βρείτε. Μπορείτε να κάνετε διάλειμμα, Αλεξ μείνε λίγο. "
Ολα τα παιδιά βγαίνουν, ο Αλεξ παίρνει την σχεδόν άδεια τσάντα του και πηγαίνει στην έδρα.
Αρχισα να μαζευω τα πράγματα μου και άθελά μου άκουσα την συζήτηση τους.
" Αλεξ αλήθεια χρειάζεσαι αυτόν τον βαθμό,το μόνο Α που έχεις είναι στην γυμναστική και πες ότι εγώ σου βάζω τον βαθμό,για να περάσεις στο κολέγιο που θες, πρέπει να έχεις Α και στην χημεία και στην βιολογία. Και εσύ Αλεξ δυστυχώς δεν έχεις σε κανένα από αυτά ούτε καν Β. Και δεν σου μιλάω ως η ξινή καθηγήτρια αλλά ως μάνα και σε εκλιπαρώ να προσπαθήσεις για αυτό σου τον βαθμό, γιατί δεν μπορώ από το περσινό σου C να το κάνω Α χωρίς καμία εργασία. "
Βγαίνω από την αίθουσα αθόρυβα και στέκομαι απέξω για να ακούσω.
" Εντάξει, θα την κάνω την γαμω εργασία μόνο και μόνο επειδή θέλω να περάσω στο κολέγιο. Ευχαριστημένη; "
" Ναι, μπορείς να πηγαίνεις " ακούγεται απογοητευμένη η φωνή της κυρίας.
Φεύγω γρήγορα και πηγαίνω στο ντουλάπι μου. Το ανοίγω, παίρνω το βιβλίο της βιολογίας και κλείνω το ντουλάπι.
Κατευθύνομαι προς το προαύλιο για να βρω την Μάιλι αλλά δεν ήταν εκεί, πηγαίνω στην καφετέρια και ούτε εκεί ήταν. Πηγαίνω στο πίσω προαύλιο και το μόνο που βλέπω ήταν ο Αλεξ να καπνίζει.
Δεν φαίνεται καλά.
Κάνω κάποια βήματα προς το μέρος του, όμως το μετανιώνω και γυρίζω να φύγω.
"Τι θες;" η βαριά του φωνή αντηχεί στο μικρό αυτό προαύλιο.
Γυρίζω αργά να τον δω.
"Ε-έψαχνα τ-την Μ-Μάιλι" ηλιθιο τραυλισμα, γιατί εμφανίζεσαι κάθε φορά!
"Όπως βλέπεις δεν είναι εδώ"
"Ν-ναι, αντίο" μουρμουριζω και κάνω αναστροφή.
"Θα έρθω στο σπίτι σου να ξεκινήσουμε αυτή την πιπα" γυρίζω να τον δω.
Μα δεν έχει κανονίσει με την Ραφαέλα; Καλά δεν με κόφτει κι όλας ας κάνει ότι θελει.
Γνεφω θετικά και φεύγω από κει επιτέλους.
Πλέον βρέχει και ευτυχώς πρόλαβα στο τσακ να μπω σπίτι.
" Καλώς την "λέει ο μπαμπας μου και με φιλάει στο κεφάλι.
"Γειά" μουρμουριζω και αφήνω το μπουφάν μου στον καλόγερο.
"Τι έχεις αγάπη μου;" ρωτάει η μαμά μου.
"Η Μάιλι φεύγει αύριο τελικά" κατεβάζω το πρόσωπο μου και προσπαθώ να μην κλαψω.
"Τι;Τόσο γρήγορα; Γαμω! Δεν πρόλαβα να πω στην Κέιτ ότι μου αρέσει! "μουρμούριζε ο αδελφός μου και τον κοιτάω.
"Σου αρέσει η Κέιτ; "ρωτάω σοκαρισμένη.
"Εμ ακούστηκε αυτό; "
" Ναι " προβληματιζομαι τώρα. Τι φάση;
"Ε ναι μου αρέσει η Κέιτ εδώ και αρκετό καιρό "ανακοινώνει και τον πιάνω από το χέρι σέρνοντας τον στο δωμάτιο μου.
"Ερχόμαστε σε λίγο, σερβίρεται το φαΐ"φωναζω και κλείνω την πόρτα.
"Πας καλά και γιατί δεν της το είπες τόσο καιρο Τζέιμς; Η Κέιτ σε θέλει εδώ και ένα χρόνο! "
" Τι ;Καλά και γιατί δεν μου το είπες; Εισαι ηλιθια;" φωνάζει και κοιτάω έξω από το παράθυρο μου.
Το βλέμμα μου πέφτει πάνω στον Αλεξ, αμέσως στρεφω το βλέμμα μου πίσω στον Τζέιμς.
" Τι να σου πω Τζέιμς είσαι αρκετά μεγάλος για να καταλάβεις μόνος σου πότε μια κοπέλα σε θέλει! Να ανοίγεις τα μάτια σου,δεν είσαι μωρό 17 χρονων γαϊδούρι!" του φωνάζω.
"Όταν η Κέιτ πάει και φασωνετε με τον Ντέιβιντ μπροστά μου που θες να καταλάβω ότι με γουστάρει ρε Βι! " φωνάζει και μένω άναυδη.
" Φασωθηκε με τον Ντέιβιντ μπροστά σου ε; " μωρ μπράβο δεν της το είχα, ο Ντέιβιντ είναι στην τάξη μου, κούκλος παιδιά!
" Ναι. Και όχι μια αλλά πολλές φορές. Και αν είχε την πεποίθηση ότι θα ζήλευα κάθε άλλο, ξενέρωσα! "
" Μα...μα συγνώμη εσύ πριν λίγο δεν είπες ότι σου αρέσει; " αναρωτιέμαι και τον κοιτάω στα μάτια.
Ο Τζέιμς είναι πιο ψηλός από μένα, εγώ είμαι γύρω στο 1.70 (γκουχου, γκουχου 1.68 με το ζόρι), εχω καστανά μακριά μαλλιά, μελί ανοιχτά μάτια και από σώμα δεν λέω πολλά...τίποτα το ιδιαίτερο. Ο Τζέιμς είναι 1.85, με μελί μάτια και εκείνος, και καστανά μαλλιά,ειναι αρκετά γυμνασμένους για την ηλικία του και σε αντίθεση με εμένα εκείνος έχει αρκετές κατακτήσεις.
"Ξέχασε το! Δεν θα χαλάσω εγώ την ζαχαρένια μου για την Κέιτ." βγαίνει έξω από το δωμάτιο μου νευριασμενος και ρολλαρω τα μάτια μου.
Αντρές παιδάκι μου, τι να πεις!
Πηγαίνω στο μπανιο πλένω τα χέρια μου και ύστερα κατεβαίνω για να φάω.
Λαζανια!Μιαμ.
Καθίσαμε για να φάμε και έπρεπε να τους ενημερώσω για το απόγευμα.
" Α δεν σας είπα, η κυρία Χάθαγουεϊ, της λογοτεχνίας μας έβαλε να ξεκινήσουμε από τώρα μια εργασία για το 2ο εξάμηνο και το απόγευμα θα έρθει ένας συμμαθητης μου για να ξεκινήσουμε" ανακοινώνω και βαζω μια μπουκιά στο στόμα μου.
Όλοι με κοιτάνε εξεταστικά και εγώ συνεχίζω να τρώω το φαΐ μου.
" Εργασία ή....; "λέει πονηρά μπαμπάς μου και πνίγομαι.
" Μη χειρότερα μπαμπά! "πίνω λίγο νερό και ο αδερφός μου γελάει.
" Καρλ μην την πειράζεις." η μαμά μου με κοιτάει χαμογελώντας.
"Πες μας ποιος είναι; Είναι καλό παιδί;" ρωτάει και ρολλαρω τα μάτια μου.
" Ειναι μόνο για την εργασία! Δεν έχω αγόρι! Α και είναι ο Αλεξ " το όνομα του το αναφέρω με έναν ειρωνικό τόνο και όλοι με κοιταν άναυδοι.
" Μα εσύ με τον Αλεξ δεν είχατε μαλώσει ;" αναρωτιέται ο Τζέιμς.
" Προφανώς τα βρήκαν! Χαίρομαι για αυτό κόρη μ-" διακόπτω τον μπαμπά μου
" Όχι δεν τα βρήκαμε! Το κάνει μόνο και μόνο για να πάρει βαθμό αλλιώς δεν τον παίρνουν στο κολέγιο που θέλει" σηκώνομαι από το τραπέζι και αφήνω το πιάτο μου στον πάγκο της κουζίνας.
" Αγάπη μου δεν έφαγες "παραπονιέται η μαμά μου.
"Μου κόπηκε η όρεξη. Έχουμε καθόλου κολα; "ρωτάω και ανοιγω το ψυγείο.
" Καλύτερα να φας, η κολα θα σου αυξήσει κι άλλο την κυτταρίτιδα" ο Τζέιμς μου χτυπάει το πόδι λίγο πιο πάνω από το γόνατο.
Παρατάω με νεύρα την κόλα στο ψυγείο και ανεβαίνω στο δωμάτιο μου. Πέφτω πάνω στο κρεβάτι και αρχίζω να κλαίω.
Μισή ώρα έχει περάσει και τα δάκρυα μου μόλις σταματάνε ξανά αρχίζουν.
Η πόρτα του δωματίου μου χτυπάει και ειλικρινά δεν έχω όρεξη η μανα μου να λέει ότι είναι μικρός και μπλα μπλα μπλα...
"Αφήστε με δεν έχω όρεξη!" φωνάζω παρόλα αυτά η πόρτα ανοίγει και ύστερα κλείνει.
"ΛΈΜΕ ΔΕΝ ΕΧΩ ΌΡΕΞΗ!" πετάγομαι από το κρεβάτι και μόλις βλέπω τον Αλεξ καλύπτω το στόμα μου με τα χέρια μου.
"Συγνώμη δ-δεν ήξερα ο-οτ θα έρθεις τ-τόσο ν-νωρις" τραυλίζω και κοίταω αλλού.
" Θελω να τελειώνουμε με αυτή την γαμω εργασία" λέει και σηκώνομαι, στρωνω το κρεβάτι μου ξανά και του κάνω νοημα να καθίσει.
Την τελευταία φορά που είχε έρθει σπίτι μου, στο δωμάτιο μου επικρατούσε η απόχρωση του ροζ. Πλέον επικρατεί το μωβ σκούρο.
CAST
Βικτόρια Μίλερ
Τζέιμς Μίλερ (αδερφός Βικτόριας)
Άλεξ Τζάκσον
(αυτή μπόνους 😭😂) (μην με κράξετε πολύ δεν έχω ιδέα αν είναι το ίδιο πρόσωπο πάντως μαζί τα βρήκα)
Ραφαέλα Μπλόσομ
Τζίνι Φοξ (κολλητή Ραφαέλας)
Τζόρτζ Νέλσον (κολλητός Άλεξ)
Εμμα Τζάκσον (αδερφή Άλεξ)
Επιπλέον φωτογραφίες σημαντικών χαρακτήρων θα υπάρχουν στο τέλος κάθε κεφαλαίου.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ΣΑΣ ΕΊΠΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΌΤΙ ΈΧΕΙ ΝΈΑ ΙΣΤΟΡΊΑ ΚΑΙ ΟΡΊΣΤΕ!
ΟΛΗ ΔΙΚΉ ΣΑΣ!
ΟΜΦΓ ΕΓΏ ΕΊΜΑΙ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΕΝΗ 🥳🥳
ΓΕΕΥΥΥ🎉🎉
ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ ΌΜΟΡΦΑ ΜΟΥ ΑΣΤΣΡΑΚΙΑΑΑΑ;