Chapter Three
Arin really keeps on telling stories and about her delusions about that Ryden Saldivar. I guess newbie siya dito pero how would know? Malaking siyudad ang Metro Manila and it would be funny if susubukan kong kabisaduhin isa-isa ang mga tao rito sa parehong paraan na ginagawa ko ang mga characters ng bawat librong binabasa ko. Si Ash na nakatayo sa tabi niya ay paulit-ulit na nagmamakaawa kay Arin na itigil na ang pagsasalita tungkol sa kanya habang nag papakita ng pagkabagot at bakas ng inis.
Nang matapos na namin ang huling kagat ng pancake na ginawa ni Ash, napagpasyahan naming maglakad-lakad sa labas ng village at bumisita or most likely na window shopping sa mall na pagmamay-ari ng pamilya namin. Pareho silang nakahawak sa braso ko. Kung hindi ako nailagay sa pagitan nila, hindi ko kakayanin na marinig silang magtalo muli, so it has to be for the best.
"Hindi ko talaga maintindihan kung bakit gusto ng mga babae ang isang lalaki na bago sa kanilang paningin." Napangiwi si Ashton.
“Para lang iyong new adventure,” sabi ni Arin habang naghagis ng chip sabay salo sa kanyang bibig.
"Talaga? Though I think there are still other girls out here who don't have opinions like yours. Hindi naman na ako newbie dito but still, they keep on falling in love with me.” Ngumisi siya.
“Dahil isa kang malaking asshole na nagpapanggap na greenflag kapag nakikipag-date ka sa isang babae but then red flag na kaagad kapag tapos mo nang makipag-break. Sa totoo lang, Ash, those girls have bad taste.”
“As if naman greenflag iyong sa'yo.”
“He's actually is.” Nagtaas ng kilay si Arin.
“As if hindi ko alam ang mga kumakalat na rumors sa kaniya sa Luther? Malaking school iyon Arianna, pero halos lahat ng chismis roon ay nasasagap ko.” In response, Arin throws a middle finger at him that I immediately caught.
“Don't.”
Para akong wallflower dito sa pagitan nila. Sa totoo lang, gusto kong pumunta sa bookstore, and even though I only have a few bucks in my wallet, seeing books that obviously I couldn't afford at the moment won't make me less happy. Wala namang pinagkaiba iyon. As long as you see bookshelves or tables that have a lot of books being displayed. Note, books that entertain. Not books that cause stress.
“Ashton, anong ginagawa mo rito?”
Natahimik kaming lahat nang may lumapit sa amin na babaeng blonde na naka-silky skirt. Cellphone at manipis na wallet lang ang dala niya. Medyo matangkad siya at maganda ang body portion. Hindi na ako dapat magtataka kung kilala siya ni Ash. She's definitely his type.
“H-Hi, Sophie.”
“Akala ko ba nasa out of town ka? I never expected na makikita kita dito kasama ang dalawang flings diyan sa tabi mo? I can't believe you, Ash.”
“Fling? Kadiri!” bulong ni Arin sa tabi ko at nagkibit-balikat lang ako. “Walang batas na nagsasabing hindi ka pwedeng magkaroon ng dalawang ka-fling nang sabay, miss huwag kang mag-alala.”
Bumuka ang bibig ko sa gulat. What the hell, Arin?! “N-No, No we're not his flings—”
“What a dumb martyr.” Sophie grimaced and looked at me from head to toe. Siguro hindi niya inaasahan na ang hottest guy sa kaniyang mata na katulad ng isang Ashton Acosta ay maglalakas-loob na lumabas kasama ang isang tulad ko. What an absurd idea. Since high-waisted baggy pants lang ang suot ko at fitted long sleeves. I'm not his type. Gusto niya ang mga babae na nagsusuot ng mga damit na exposing.
“Of course, hindi sila fling, Sophie.”
Tinaasan siya nito ng kilay. "Talaga? Paano ako maniniwala sayo kung diyan ka palaging magaling. We broke up just last week and you're here, strolling at this mall, and didn't even remember how you told me that you'd be out of town for the rest of the summer vacation but now you're here, perfectly fine!”
“Sophie, that's not what you think, okay? I'm sorry if we ended up like that pero ano pang magagawa ko? Hindi ko kayang pasanin ang buong mundo para lang sayo kaya sorry. At isa pa, hindi ko sila flings. Magpinsan kaming tatlo."
Humikab ako. Maraming beses na kaming na-misinterpret ng mga tao bilang mga ka-fling ni Ash at iilan lang sa kanila ang naniniwala na we're actually not. Lalo na kung newbie ka sa school namin, you'd probably think that way.
“Hindi ko akalain na ipagkakait mo kami, grabe, Ash. Akala ko mabait kang tao.” Arin acted and I swear to all the books in my TBR, she looks so funny and I don't know. Halatang nagbibiro siya. And it looks like hindi naniniwala ang blonde na si Sophie sa paliwanag ni Ash dahil umiikot lang ang mga eyeballs niya.
“Arin—what the fu—?!”
“How dare you, Ashton?! Sabi mo mahal mo ako!"
"Arin, let's go," bulong ko kay Arin nang magsimulang umiyak ang Sophie na iyon. Bumagsak ang isang patak ng luha sa kanyang mukha.
“Wait lang, kailangan pa natin malaman ang susunod na detalye sa scene nila!” bulong niya pabalik. Umirap na lamang ako sa kawalan. Why am I even getting into a trouble like this? Sana hindi na magalit sa akin si Ash pagkatapos nito. I swear to the afterlives of the characters I've read, I didn't want this to happen. Gosh, I just want to stroll in the mall!
“Please, calm down and let me explain.”
“Wala na akong panahon para makinig sa lahat ng kalokohan mo. Tapos na talaga tayo, Ashton. Fucking done!” Tapos pinandilatan kami ni Sophie ni Arin. Hindi man lang ba niya naiisip? Even if me and Ashton didn't happen to be cousins, hindi niya pa rin ako type for Pete's sake! That Sophie needs to realize that but who cares. After this one, I know I'd forget everything about her.
Mukhang problemado si Ash dahil napakamot siya sa sariling buhok, probably dahil sa frustration. And that blonde girl looks very betrayed. Hindi ko alam kung anong nangyayari kay Arin para umarte ng ganun. I want to laugh badly but I think it's not the right time to do so. "Dam, Arin. Pinapasok mo ako sa gulo."
“The last time I checked, ikaw ang nagsinungaling sa kanya. Huwag mo akong sisihin sa mga kalokohan mo, Ash.”
“Guys, please stop.” I put a hand between them to stop their stupid argument. Tapos, nilipat ko ang tingin ko kay Ash. “Ash, sorry kung nangyari iyon. I swear hindi ko sinasadyang paiyakin siya... at I hope, she's fine...”
Napabuntong-hininga si Ash at nawala ang nakakunot niyang noo. “Wala ka namang kasalanan, Aye. Sorry but I have to go.” Nagplaster lang ako ng maliit na ngiti sa labi. Kapag nag-sorry ako sa kanya, I mean it. It's really ain't my thing to meddle with his relationships because first of all, it wasn't my business, pangalawa, he is already an adult who knows good morals already, and third, I'm busy with my own fictional world.
Pagkatapos magpaalam ni Ash sa akin, tumakbo agad siya na parang may hinahabol. Hindi ko alam kung saan siya tutungo but I hope it's not a bad thing. I followed Ash's animated image until he disappear from my sight.
"Bakit mo ginawa yun?!" saway ko kay Arin.
“Ang alin?”
“That! You made that Sophie thinks that Ash betrayed her and we looked so stupid!”
Napangiwi siya. “Hindi ko rin naman na siya gusto in the first place, eh.”
“Kilala mo na siya?”
“Oo at palagi akong tinitira nun ng patalikod kasama ang mga besties niyang feeling queenbee sa Luther. Eww. Pero actually, wala naman akong pake kung magsasalita siya ng kung ano-ano tungkol sa'kin but sometimes, a revenge would be satisfying.”
Nanatili akong tahimik. Hindi ko akalain na magiging pamilyar si Arin sa so-called ex ni Ashton kasi ako, hindi. And Luther International School is such a huge school at halos yata ng mga babaeng ka-edad namin or mas matanda sa amin ay may personal experiences na kay Ash. That's how he does his exploring.
Nang tingnan ko ang oras sa phone ko, alas tres pa lang ng hapon. Napakalaki ng mall kaya hindi ko napansin na halos buong oras kaming naggala at nagwindow shopping dahil kulang ang dala naming pera. There was a department with kpop merchandise, na talagang hinahangaan ni Arin. Arin is one of their fans, and after all, I can tell na sila ang isa sa mga well-known artists these days. When she took me with her to that store, all I saw were items that plainly looked very Korean. May mga nakalagay na posters, at nakilala ko pa ang mukha ng isang kilalang actor mula sa isang K-drama sa isang standee. Wala akong ideya kung sino siya, ang alam ko lang nakita ko na siya sa isa sa mga sikat na K-drama.
“Woah, ang cute naman nito!” Nakita ko si Arin na nakatingin sa isang maliit na photocard na may litrato ng isang babaeng kpop idol na maikli ang buhok at may bangs. Ang ganda niya pero hindi ko siya kilala.
“Actress ba siya or member ng isang kpop group?” tanong ko.
“She can be both. And fun fact, she has fine vocals and she is just so good pagdating sa fashion. I'm not into girl groups really but then nakita ko one time na nag-trending siya dahil sa airport outfit niya nung kakarating niya palang sa Incheon from L. A. damn she always ate it and leaves no crumbs.”
"Sikat ba siya?"
"So damn famous. Galing sa isang big girl group at kilala sila sa buong mundo. I'm so proud with my girls!” Sabi niya sabay haplos sa photocard na may picture noong babae.
Pasimple akong gumagala sa Korean store nang mapansin kong maraming magagandang music albums at ang tinatawag nilang lightstick. Sinabi sa akin ni Arin na usually na dinadala ng mga fans ang mga lightstick sa mga concerts or fanmeeting events. I've never attended a concert and have just seen them on social media, so I'm intrigued about the experience. Siguro katulad ng kung gaano ako kasigla sa bawat book fair? I smirked.
Arin brought a ton of—according to her—latest albums, as well as a ton of photo cards, at halos malagutan ako ng hininga nang mapagtanto ko kung magkano ang halaga ng isang photocard. But I can't blame Arin. She has a deep love for all things that is Korean.
We both decided to visit the bookstore when we had finished exploring that place. Walang anumang bagong release ng mga libro na interested ako, but who would know? Maybe I'll be interested in something they have there now. Habang papalapit kami sa entrance ng bookstore ay hawak-hawak ni Arin ang mga braso ko, halos matunaw ang mga iniisip ko dahil sa bango ng mga libro. Damn, when I said that the fragrance of books could be a great air freshener, I truly meant it.
“Hindi ka ba nabo-bother bumili ng libro na may topless guy sa book cover?” tanong ni Arin sa tabi ko. “I mean, kung ako ang nasa sitwasyon mo ay hindi ko rin naman iisipin iyon but it's just that, mapang-judge ang mga tao.”
"Ang awkward minsan pero kung talagang napakaganda ng plot sa description palang, hindi ko iisipin kung ano ang iisipin ng ibang tao."
“Gosh Aye, adik na adik ka na.” Tumawa siya at nagkibit balikat lang ako.
The main reason I love books is they are like good friends. Shower you harmless advice and lessons without judging you. Kaya hindi ko rin masisisi ang mga taong nagsasaba na greatest escape nila ang pagbabasa. An escape that wouldn't ruin a life and fix them instead.
“I think kailangan kong pumunta ng CR.” Arin mutters beside me when I get to pick that one book with a sweet book cover.
Nagtaas ako ng kilay. “Huh? Sige,"
“Babalik ako, promise. Sumakit lang ang tiyan ko pero ayos lang ako.” She smiles apologetically.
“Uuwi na ba tayo?”
“No, no, I'll be fine, don't worry. Maghanap ka na lang ng mga librong gusto mo, ako na ang bahala sa price.” Pagkatapos ay kumindat siya nang walang kahit isang millisecond.
Naiwan akong mag-isa roon nang lumabas na si Arin sa store at dumiretso sa direksyon ng CR. I hope Arin is doing fine. I really hope she's okay because having a terrible stomach is not fun. At dahil roon sa huling sinabi niya, I kept wandering until I came to a spot where my mouth practically moistened. There are a lot of fantasy books in this collection, and I swear it felt like I instantly entered their world. Because of how amazing the book covers are, everything in this section does appear magical.
Binasa ko ang lahat ng detalye at description ng mga libro na sa tingin ko ay talagang magaganda. Sa tuwing nakaka-encounter ako ng book description na hindi cliche, I exhale in admiration. I trust the books on this spot because there are many well-known and successful authors there. Alam kong maganda ang pagkakasulat nila. I picked that one book with a sword on its cover. I immediately recognize the author dahil kilala siya sa kanyang field at naaalala ko, if I wasn't mistaken ay may magandang TV adaptation ang librong ito ayon sa mga mga readers.
Then, reality hits me. Hindi ako nagdala ng sapat na pera at nandito lang ako para mag-window shopping (what if lang naman hindi totohanin ni Arin ang sinabi niya a while ago). I was mistaken; after realizing I couldn't buy the book, I felt less happiness. I was excited a moment before, but right now I'm on the verge of crying. However, let's move on to that. Anyway, there's another good book that caught my attention!
"Gosh, meron sila nito?!" I was ready to pick the awesome book when I realized I was late. May tumabi sa akin na naunang nakakuha nung libro at nang mapagtanto kong mas matangkad siya sa akin, madali at walang kahirap-hirap niyang hinablot ang libro.
Binaling ko ang ulo ko sa kanya. Nakasuot siya ng itim na hoodie jacket at may jet-black na buhok. And from my view, he looks so familiar with that pointed nose and thin lips. Mahaba pa nga ang pilik mata niya at makapal ang kilay. I'm sure, nakita ko na siya somewhere.
My mouth left ajar staring at the book as if it was waving goodbye.
“That's... ”
He raised his brows.
“Mine...”
"Hindi mo pa nababayaran." Dumadaloy ang malalim niyang boses sa sistema ko.
“Pero...” Damn, nawala ako sa mga salita ko. Kinagat ko ang ibabang labi ko nang halos magpakawala ng multo ng ngiti itong lalaking nasa harapan ko. Inaagaw niya sa akin ang librong iyon! Akin daw yun! I don't care if he's cute at all the fact that he picked the book that was supposedly mine.
“Sorry not sorry, I'm going to pay for this one.”
My jaw fell.
That day ended with a bad mood. That book was supposedly mine dahil ako ang unang naroon. He was just stealing it from me! I swear I don't want to run after that guy if ever!