Taehyung gözlerini açtığında karşısında Seonmi'yi uyurken görmüştü.
"S-Seonmi?" diyerek doğrulduğunda üstündeki battaniyeyi kenara atmış ve Seonmiye bakmıştı Taehyung.
Yere tamamen oturduğunda etrafa bakan Taehyung gülümsemiş ve Seonmi'nin üstündeki battaniyeyi açmıştı.
Seonmi'nin saçlarını geri doğru attığında onu kucağına alan Taehyung doğrulmuş ve onu yatağın üstüne bırakmıştı.
Geri dönüp yerdeki battaniye ve yastıkları aldıktan sonra yatağa geri dönen Taehyung yatağın üstüne bırakmıştı onları. Seonmi'nin başını nazikçe kaldırdıktan sonra da yastığı koyup Seonmi'nin üstünü örtmüştü.
Kırık aynaya baktığında "Sonunda kurtuldum" demiş ve derin bir nefes almıştı. Sonra da yatağın diğer tarafına geçip battaniye'nin altına girmişti.
Elini Seonmi'nin yanağına koyduğunda yavaşça okşamaya başlayan Taehyung yüzünden uyanmıştı Seonmi.
"T-Taehyung, s-saat?"
Taehyung hafifçe kıkırdayıp "Artık saate bakmaya gerek yok Seonmi." dediğinde gülümsemiş ve "Beni kurtardın" demişti.
Seonmi gülümseyip Taehyung'a sarıldığında gözlerini açan Taehyung elini hemen Seonmi'nin beline atmış ve onu kandine doğru çekmişti.
Seonmi'nin üşümüş burnu Taehyung'un sıcak boynuna deydiğinde onu kendine daha da çekmiş ve yüzünü kapatmıştı.
"Nefes alabiliyor musun Seonmi?"
Seonmi olumlu anlamda kafa sallayıp "Sıcacıksın" dediğinde "Senin için her zaman sıcak olacağım" demiş ve geri çekilip Seonmi'nin burnuna küçük bir öpücük kondurmuştu.
"Beni bırakmayacaksın değil mi?"
Taehyung battaniyeyi bıraz daha yukarı çıkarttığında "Bunları şimdi konuşmayalım Seonmi" demiş ve gülümsemişti.
"Benden şans istemiştin... Beni bırakacaksan o şansı sana vermeyeceğim."
"Seni bırakmak istemiyorum ama sen gelmiyorsun Seonmi. Biliyorsun ki burada yaşayamam. Ama orda... Seni kabul edeceklerdir. Çünkü bu boyutu biliyorlar ve cygnusialar sorun çıkartmazlar. Ama insanlar... Orayı da istecektir. Beni anlıyor musun?
Seonmi derin bir nefes verdiğinde "Seni burada yaşatmayacaklarını biliyorum ama... Burdan vazgeçemiyorum. Annem, babam, kardeşim... İşim, arkadaşlarım... Ne yapacağım ben?" demişti Taehyung'a. Taehyung da "Biliyorum" demişti gözlerini kapatıp.
"Benim ve ailenin arasında seçim yapmak zorunda kaldığın için üzgünüm. Eğer beni seçmezsen... Sorun değil."
Taehyung Seonmi'den ayrıldığında doğrulup "Nereye?" diye soran Seonmi onun kolundan tutmuş ve yataktan inmesini engellemişti.
"Eğer böyle yaparsam bana bağlanabilirsin Seonmi. En iyisi seçimini yapana kadar senden uzak durmak... En iyisi bu"
Seonmi olumsuz anlamda kafa sallayıp "Gitmeni istemiyorum" dediğinde "Burdan gittiğimde yan odada olacağım Seonmi. Ama... Zamanı geldiğinde yan odada olmayacağım" demişti Taehyung. Seonmi'nin de gözleri dolmuştu.
"Sadece bu günlük birlikte yatsak?"
Taehyung olumsuz anlamda kafa sallayıp "İyi uykular" dediğinde ayağa kalkmış ve kapıya yönelmişti. Seonmi ise gözlerinden akan yaşı silip düşünmeye başlamıştı.
Odadan çıkıp yan odaya geçen Taehyung kapıyı kapatmış ve derin bir nefes almıştı.
Seonmi onu seçmese onsuz yapabilir miydi?
Ona sarılmadan yaşayabilir miydi?
Geri döndüğünde mutlaka kral olacaktı, o kesindi... Peki arkasında varis bırakmak zorunda kalacak mıydı?
Başka biriyle olabilecek miydi aklında Seonmi varken?
Seonmi dışında başkasıyla olabilecek miydi?
Seonmi kafasını kaşıyıp kendini yatağa doğru bıraktığında derin bir nefes almış ve düşünmeye devam etmişti.
Kardeşi ünüversiteye yeni başlamıştı. Seonmi de ona yardım edeceğine dair söz vermişti.
Peki ya annesi ne yapacaktı? Ailesinden hiç kimseye açıklama yapamayacaktı.
Başka bir boyuta gidiyorum diyemezdi. Dese de zaten hastaneye yatırırlardı onu.
Taehyung'dan bahsedemezdi. Büyük ihtimal orada telefon da yoktu haberleşmek için.
Zaten boyutlar arası telefon mu olurdu Tanrı aşkına?
Seonmi doğrulup "Arada ziyarete geliriz belki?" dediğinde yataktan inip hemen kapıya koşmuştu.
Yan odanın önüne gelip kapıyı açtığında karşısında küçük aynadan sırtına bakmaya çalışan Taehyung'u görmüştü.
"Seonmi?"
"Şeyi soracaktım... Seninle gelirsem tekrar ziyarete gelebilir miyiz?"
Taehyung tişörtünü indirip Seonmi'ye baktığında "Maalesef olmaz" demişti. Seonmi de "Ama neden?" diye sormuştu merakla.
"Orada geçen zaman ile burdaki aynı değil"
Seonmi Taehyung'a anlamadığını belli eden bakışlar attığında "Oradaki zaman buranın onda biri" demişti.
Seonmi olumlu anlamda kafa sallayıp "Anlamadım" dediğinde kıkırdayan Taehyung Seonmi'ye yaklaşmış ve onun iki elini de tutmuştu.
"Yani... Şöyle anlatayım. Oradaki bir ay burada bir yıl."
Seonmi gözlerini kocaman açtığında "Ciddi misin!?" diyerek onun gözlerine bakmıştı.
Olumlu anlamda kafa sallayan Taehyung "Mesela dediğin gibi eğer burada üç yüz yıl kalmışsam... Orada sadece otuz yıl ediyor" dediğinde gözlerini yere dikip tekrar düşünmeye başlamıştı Seonmi.
"Yani her ay onları ziyaret etsem, orada üç günde bir ziyaret etmiş gibi mi olacağız?"
Taehyung olumlu anlamda kafa salladığında "Sürekli ziyarete gelemeyiz" demişti Seonmi'ye. Seonmi de sıkkın bir şekilde nefes vermişti.
"Senin için bir güzellik yapabilirim"
Seonmi hızlıca gözlerini Taehyung'un gözleri ile birleştirdiğinde "Hafızanı silebilirim" demişti. "Onlar için üzülmek zorunda kalmazsın."diye de sözlerine ekleme yapmıştı.
"Ama ben kendim için demiyorum zaten Taehyung... Onlar için üzülüyorum"
Taehyung başını yere eğen Seonmi'nin önüne gelen saçı kulağının arkasına sıkıştırdığında "Seni tanıyan herkesin hafızasını silmek çok zor olur" demişti.
Seonmi kafasını kaldırıp Taehyung'un gözlerine baktığında "Elbet bir çözümü vardır" demişti. Taehyung ise "Tek yol ikimizden birini seçmek" demiş ve Seonmi'nin gözlerine bakmıştı.
"Ya ben... Ya da ailen. Çok üzgünüm"
Seonmi'nin gözleri tekrar dolduğunda "Ah, ağlama Seonmi" demiş ve ona sarılmıştı Taehyung.
"İstersen kendimi de unuttururum tamam mı? Beni hatırlamazsın. Hem başka birine aşık olur ve onunla-"
"Hayır!"
Seonmi Taehyung'a sıkıca sarılıp "Seni unutmak istemiyorum!" dediğinde kıkırdamıştı Taehyung ve "O zaman ne yapacağız?" demişti.
"Seni... Seçiyorum"
Taehyung kocaman gülümseyip "Cidden mi?" dediğinde olumlu anlamda kafa sallamıştı Seonmi
"Senden başka biri ile birlikte olmam."
Taehyung geri çekilip Seonmi'nin gözlerine baktığında "Pişman olmayacaksın sevgilim" demişti Seonmi'ye.
"Seni baş tacım yapacağım..."
...
Seonmi ve Taehyung sarılarak uyurken evde yankılanan zil sesi yüzünden uyanmışlardı ikisi de.
Taehyung doğrulduğunda ayağa kalkan Seonmi "Bekle burda" demiş ve hemen ayağına kenardaki terlikleri geçirmişti.
Odadan çıkıp hızlıca merdivenleri inmeye başlayan Seonmi kapının önüne gelince yataktan çıkıp kırık aynaya bakmıştı Taehyung.
Dolabı açıp kendine yeni kıyafetler çıkarttığında hızlıca kirli tişörtünü değiştirmeye başlamıştı.
Kapıda duran Donghyun'a bakan Seonmi gözlerini kocaman açtığında "Senin burda ne işin var Donghyun?" demişti şaşkınlıkla.
"Hani... Sunumu hazırlayacaktık?"
Seonmi elini alnının ortasına vurduğunda "Ben onu unuttum" demiş ve tekrar Donghyun'a bakmıştı.
"Uyuyordun heralde?" dediğinde gülümseyip olumlu anlamda kafa sallayan Seonmi "Buyur geç içeri" demiş ve kapıyı sonuna kadar açmıştı.
"Kim gelmiş sevgilim?" diyerek merdivenleri inen Taehyung Donghyun'u görünce adımlarını yavaşlatıp sinsice gülümsemişti Donghyun'a.
"Bu gitmemiş miydi?"
Seonmi olumsuz anlamda kafa sallayıp Taehyung'a baktığında merdivenleri inen Taehyung Donghyun'a bakmış ve "Hoş geldin ama neden geldin?" demişti.
Donghyun derin bir nefes alıp "Sunum yapacağız, onu hazırlamamız gerekiyor" dediğinde "Tamam" diyerek Seonmi'ye bakmıştı Taehyung.
"Seonmi ben duş alacağım tamam mı? Mağlum dün gece yorulduk"
Taehyung Seonmi'nin alnından öpüp Donghyun'a sert bir bakış attığında arkasını dönmüş ve merdivenlere doğru yönelmişti.
Seonmi biraz Taehyung'a baktıktan sonra gözlerini tekrar Donghyun'a çevirip "Geçsene" demişti. Donghyun da kafasını yere eğip derin bir nefes almıştı.
Ayakkabılarını çıkartıp içeri geçen Donghyun'a "Biraz bekle, bilgisayarımı alıp geliyorum" demişti Seonmi. Donghyun'nun da olumlu anlamda kafa sallaması üzerine oturma odasından çıkmış ve merdivenlere yönelmişti.
Merdivenleri çıkıp odaya giren Seonmi Taehyung'u karşısında çıplak gördüğünde gözlerini kapatmış ve "Taehyung ne yapıyorsun böyle!?" diyerek hızlıca kapıyı kapatmıştı.
"Çıplak değilim, sadece ten renginde"
Seonmi gözlerini açıp Taehyung'a baktığında "Ç-çok sıkı o, giyme onu" demiş ve masanın üstündeki bilgisayar çantasına yönelmişti.
Taehyung bakstırını aşağı indirdiğinde ona doğru dönen Seonmi "Ama Taehyung!" demiş ve tekrar gözlerini kapatmıştı. Bunun üstüne de kıkırdamıştı Taehyung.
"Hoşuma gidiyor seni utandırmak" diyip havluyu beline sardığında "Yanımıza gelme tamam mı?" demişti Seonmi.
"Nedenmiş o?"
"Şimdi siz kavga falan edersiniz" dediğinde olumsuz anlamda kafa sallayıp "Duş alıp geliyorum" demişti Taehyung.
"Ama dun gece ayna falan... Çok yorulduk. Sen uyu dinle-"
"Geliyorum dedim."
Taehyung Seonmi'nin alnından öpüp gülümsediğinde olumlu anlamda kafa sallamıştı Seonmi. Ardından da bilgisayar çantası ile odadan çıkmış ve merdivenleri inmeye başlamıştı.
Taehyung ise hızlıca banyoya girmişti.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
❦~Oy vermeyi unutmayın~❦
.
.
.
.
.
.
.