Bounနဲ႔Prem စာသင္လိုက္ရန္ျဖစ္လိုက္... Premလစ္ထြက္ရင္Bounကလိုက္ဖမ္းနဲ႔အခ်ိန္ေတြကသံုးလေက်ာ္ၾကာသြားခဲ့တယ္... အခုဆိုရင္BounကJanရဲ့အကူအညီနဲ႔ေတာ္ေတာ္ေလးကိုၾကၫ့္ေကာင္းလာပီ... ညဘက္အိပ္ခါနီးတိုင္းမ်က္ႏွာကိုေပါင္းတင္ပီးမွအိပ္တယ္ ခႏၶာကိုယ္ကိုလည္းLotionေတြလူးရတာေပါ့...မနက္ခင္းတိုင္းလည္းသူ႔မွာၿခံဝန္းႀကီးကိုပတ္ေျပးရေသးတယ္.. ပီးေတာ့အစားအေသာက္လည္းဆင္ျခင္ရတယ္....
"Boun...ဘာေတြေတြးေနတာလဲ..."
"ဒီလိုပါပဲJanရာ...."
"ဒါနဲ႔နင္ေတာ္ေတာ္ၾကၫ့္ေကာင္းလာတယ္ေနာ္ အသားေတြလည္းျဖဴလာတယ္... အရင္လိုလည္းမဝေတာ့ဘူး ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ရင္နင္Six packsေတြေတာင္ထြက္လာေလာက္တယ္... တစ္ေက်ာင္းလံုးကလည္းနင္ၾကၫ့္ေကာင္းလာတယ္ဆိုပီးေျပာေနၾကတာ..."
"တစ္ေက်ာင္းလံုးကေျပာေနေပမယ့္ တစ္ေယာက္ေသာသူကေတာ့ငါ့ကိုအခုထိသတိမထားမိေသးပါဘူးဟာ.."
"ဘာလဲ Premကိုေျပာတာလား..."
"ဟူးး...."
"နင္ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ငါ့ကိုေျပာျပေလဟာ... တစ္ေယာက္တည္းၿမိဳသိပ္ထားရင္ငါမကူညီႏိုင္ဘူးေနာ္..."
"အင္းးး..."
'ငါ..အဆိုးေလးကိုခ်စ္မိေနပီလို႔ထင္တာပဲ.. တကယ္ေတာ့သူ႔ကိုစေတြ့တည္းက ငါရင္ခုန္ခဲ့တာ... အခ်စ္ဆိုတာဘာမွန္းမသိတဲ့အတြက္ငါလ်စ္လ်ူရႈခဲ့တယ္... ေနာက္ပီးငါ့ကိုၾကၫ့္ေကာင္းလာမွငါ့ဆီစာသင္မယ္လို႔ေျပာတုန္းကလည္း သူ႔ကိုမခံခ်င္စိတ္နဲ႔ငါ့ကိုယ္ငါေျပာင္းလဲမယ္လို႔ထင္ခဲ့တာ ဒါေပမယ့္ ငါကိုယ္တိုင္ကသူ႔အတြက္ေျပာင္းလဲခ်င္ေနခဲ့တာ... သူ႔အနားမွာေနရဖို႔အတြက္ေပါ့... အဲ့ဒီအခ်ိန္ေတြတုန္းကငါ့ခံစားခ်က္ေတြကိုငါနားမလည္ခဲ့ဘူး... အခုေတာ့...'
"ဘာျဖစ္လဲဆက္ေျပာေလဟာ..."
'လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ရက္က အိမ္ကိုေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ေရာက္လာတယ္... ဦးကလည္းအျပင္သြားေနေတာ့မရိွဘူး... အဲ့ခ်ိန္ အဆိုးေလးကဆင္းလာပီးသူ႔အခန္းထဲေခၚသြားတယ္... ငါသူ႔အခန္းကိုသြားဖို႔လုပ္ေတာ့ အခန္းထဲကထြက္ေနတဲ့အသံေတြၾကားပီး... ငါငိုေနမိတယ္... အဲ့ေန့ကငါသူနဲ႔လည္းမေတြ့ျဖစ္သလိုတညလံုးလည္းအိပ္မရခဲ့ဘူး...'
"အင္းး... Premကေတာ္ေတာ္ဆိုးတာပဲ အိမ္ကိုေတာင္ေကာင္မေလးေခၚတယ္ဆိုေတာ့..."
'အိမ္ကိုေခၚတယ္ဆိုတာ ငါကသူ႔ကိုအလြတ္မေပးလို႔ျဖစ္မွာေပါ့... ဒါေပမယ့္ေသခ်ာတာတစ္ခုကငါ အဆိုးေလးကိုခ်စ္မိေနတယ္ဆိုတာပဲ😞 ပီးေတာ့ မေန့ကလည္းစာသင္ဖို႔သူ႔အခန္းကိုသြားေတာ့ ဘယ္ခ်ိန္ေရာက္ေနမွန္းမသိတဲ့ေကာင္မေလးက သူ႔အေပၚမွာတက္ခြထားတယ္.. ငါ့ကိုျမင္ေတာ့လန႔္သြားတယ္ထင္ပါတယ္...'
"တကယ္ႀကီးလား... သူအဲ့ေလာက္ဆိုးမယ္လို႔မထင္ထားဘူးဟယ္... အခုနင္ဘာဆက္လုပ္မွာလဲ..."
"ဟူးးး... ငါလည္းမသိေတာ့ဘူး အခုရက္ထဲစာလည္းအာရံုစိုက္မရဘူးး.."
"ငါကူညီမယ္... သူနင့္ကိုသတိထားမိလာေအာင္လို႔..."
"ျဖစ္ပါ့မလား သူသတိထားမိလာမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ငါ့ကိုခ်စ္လာႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး... သူကstraightႀကီးဟ..."
"Straightကေရာ ukeျဖစ္မလာႏိုင္ဘူးလို႔ဘယ္သူေျပာႏိုင္လဲ... ဟင္း.. ဟင္းး..."
"ေလ်ွာက္မလုပ္နဲ႔ေနာ္Jan..."
"ငါမလုပ္ပါဘူး... နင္လုပ္ရမွာ... ငါ့သူငယ္ခ်င္းရဲ့ပထမဆံုးအခ်စ္ေလးကိုငါကအေကာင္အထည္ေဖာ္ေပးရမွာေပါ့.."
"ဟင္းးး... ငါဒုကၡေရာက္ေအာင္ေတာ့မလုပ္နဲ႔..."
"ေအးပါ..."
ဒီလိုနဲ႔အတန္းခ်ိန္ေရာက္ေတာ့မွာျဖစ္လို႔ ႏွစ္ေယာက္လံုးခြဲထြက္လာခဲ့တယ္...ေနာက္တစ္ပတ္ဆိုရင္အစမ္းစာေမးပြဲရိွေတာ့Premကိုမ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ခ်င္ေပမယ့္လည္း သူစာေမးပြဲမွာအဆင့္တက္လာဖို႔စာကူလုပ္ေပးရဦးမယ္မလား... တစ္ဖက္မွာေတာ့...
သူငါ့ကိုစိတ္ဆိုးသြားတာလား... က်စ္.. စိတ္ေတြရႈပ္လိုက္တာ... သူနဲ႔ဘယ္လိုမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရင္ေကာင္းမလဲ... ေနဦး...ငါကဘာလို႔အခုလိုျဖစ္ေနရတာလဲ... ဒီဝက္ေကာင္စိတ္ဆိုးမွာကိုငါကေၾကာက္ေနတာလား... ဘာလို႔လဲ...
Bounေရာက္လာပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာPremအျပင္လည္းမထြက္ျဖစ္သလို သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔လည္းမေတြ့ျဖစ္ပါ ေျပာရရင္Premကိုေရွာင္ဖယ္ထားၾကတာေပါ့.. အခုေက်ာင္းအုပ္ကPremရဲ့ကဒ္ထဲကိုတစ္ေန့အသံုးစရိတ္ေလာက္ပဲထၫ့္ေပးေတာ့ ေပ်ာ္ပါးဖို႔ကေငြမရႊင္ေတာ့ဘူးေလ အဲ့ေတာ့Premကိုသူတို႔မလိုအပ္ေတာ့ဘူးေပါ့..
"ဟိတ္... အဆိုးေလး..."
ေက်ာင္းကေနျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္းအေပၚကိုမတက္ပဲဧၫ့္ခန္းမွာထိုင္ေနတဲ့PremကိုBounေတြ့ေတာ့.. Junေျပာသလိုလုပ္ဖို႔စိတ္ကူးရသြားတယ္... အဲ့ဒါနဲ့ေခါင္းကိုကုပ္ပီးစိတ္ရႈပ္ေနဟန္တူတဲ့Premရဲ့အနားကိုသြားလိုက္ပီး.. နက္ကတိုင္ကိုဆြဲကာလွၫ့္ေစလိုက္ေတာ့.. လန႔္သြားတာနဲ႔အတူအဓိပၸာယ္ေဖာ္မရတဲ့အၾကၫ့္ေတြနဲ႔သူ႔ကိုၾကၫ့္လာတဲ့Prem....
နီးကပ္ေနတဲ့ႏူတ္ခမ္းႏွစ္ခုၾကားအကြာအေဝးေလးက တစ္ေယာက္မႈတ္ထုတ္လိုက္တဲ့ေလက တစ္ေယာက္ရဲ့ႏူတ္ခမ္းကိုရိုက္ခတ္သြားႏိုင္တဲ့အထိ... တခ်က္တခ်က္မွာBounမႈတ္ထုတ္လိုက္တဲ့ေလေႏြးေနြးေလးေတြကPremရဲ့ႏူတ္ခမ္းသားေတြကိုရိုက္ခတ္ေနတယ္...
ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ေတြဘာျဖစ္ေနတာလည္း ရင္ေတြလည္းအရမ္းခုန္ေနတယ္... ပီးေတာ့ဒီဝက္ေကာင္... မဟုတ္ဘူးBoun.. ေသခ်ာၾကၫ့္မွသူေတာ္ေတာ္ပိန္သြားတယ္... အရမ္းၾကၫ့္ေကာင္းတယ္လို႔ေျပာရမလား... အခုလည္းခါတိုင္းနဲ႔မတူပဲ အက်ီကိုၾကယ္သီးေတျြဖဳတ္ပီးဝတ္ထားတယ္.. ဟူးး... သူ႔ရင္ဘတ္ေပၚကမွဲ႔ေသးေသးေလးကအတိုင္းသားျမင္ေနရတယ္... ပီးေတာ့...
"မင္းဆံပင္ေဆးဆိုးလိုက္တာလား..."
"ဟုတ္တယ္ေလ ငါနဲ႔လိုက္လား..."
"ရုပ္ဆိုးလိုက္တာ..."
အင္း...လိုက္တယ္... ဆံပင္အေရာင္ေျပာင္းထားေတာ့မင္းမ်က္ႏွာကိုပိုပီးေပၚေစတယ္.. ငါသေဘာက်တယ္...
"မင္းကေလ အေကာင္းကိုမေျပာဘူး.."
"ရုပ္ဆိုးလို႔ရုပ္ဆိုးတယ္ေျပာတာေလ ဘာျဖစ္လဲ..."
"ထားပါေတာ့.. ဒါနဲ႔ဘာလို႔အေပၚမတက္ေသးတာလည္းအဆိုးေလး..."
"ဘာျဖစ္ျဖစ္ေပါ့..လႊတ္..."
Bounဆြဲထားတဲ့လက္ကိုပုတ္ထုတ္လိုက္ပီး အေပၚကိုလံုးလံုးေလးေျပးတက္သြားတယ္... Bounကေတာ့ ပီးရင္စာသင္မယ္ဆိုပီးရယ္ရင္းလွမ္းေအာ္ေနေသးတာ...
ဒီေကာင္ေလးရွက္သြားတာေသခ်ာပါတယ္... သူဒီလိုရွက္တာတစ္ခါမွမေတြ့ဖူးေသးဘူး... ကြၽန္ေတာ္ဆြဲလွၫ့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ.. ပထမေတာ့ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္ေလးၾကၫ့္ေနေပမယ့္ ေနာက္ေတာ့သူ႔ပါးေလးေတြကရဲတက္လာေနတယ္.. သူကတကယ့္ကိုအဆိုးေလးပဲ ကေလးဆိုးေလးေပါ့... အသက္ကသာကြၽန္ေတာ္နဲ႔ရြယ္တူျဖစ္ေပမယ့္ ကေလးတစ္ေယာက္လိုမ်ိဳးပဲ.. အင္းး... ဒါကကြၽန္ေတာ့အတြက္ပဲျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာပါ တျခားသူေတြကေတာ့သူကရည္းစားေပြရႈပ္ပီးဆိုးသြမ္းတဲ့ေကာင္ေလးလို႔ျမင္မွာပဲ... သူဘယ္ေလာက္ပဲမိန္းမရႈပ္ရႈပ္ဘယ္ေလာက္ပဲဆိုးေနပါေစ ကြၽန္ေတာ္သူ႔အနားမွာဆက္ရိွေနခ်င္တယ္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြ့ဆံုဖို႔အေၾကာင္းဖန္လာခဲ့တဲ့ကံၾကမၼာကိုလည္းေက်းဇူးတင္တယ္.. ပီးေတာ့... ဦးကိုလည္းေက်းဇူးတင္တယ္....
****
"Porဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ... Maeရဲ့အသုဘကမေန့တေန့ကမွခ်ပီးတာ... "
"သားကိုနားလည္ေအာင္ ရွင္းျပပီးပီပဲသား... တကယ္လို႔သားအေမနဲ႔သာလက္မထပ္ခဲ့ရရင္ Premရဲ့အေမကPorလက္ထပ္မယ့္သူပဲ..."
တကယ္ေတာ့Premရဲ့အေမနဲ႔ေက်ာင္းအုပ္တို႔ကငယ္ရည္းစားေတြပါ... Premရဲ့အေမကဆင္းရဲေတာ့ေက်ာင္းအုပ္ရဲ့မိဘေတြကသေဘာမတူခဲ့ဘူး.. ဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းအုပ္ရဲ့မိဘေတြကေရာဂါကိုအေၾကာင္းျပပီးTomရဲ့အေမနဲ႔လက္ထပ္ေပးခဲ့လိုက္သည္ေလ... ဒါေပမယ့္အရမ္းခ်စ္ၾကတဲ့ခ်စ္သူႏွစ္ဦးျဖစ္ေလေတာ့ ေဖာက္ျပန္မိခဲ့ၾကသည္...
"Porေျပာတာဘယ္လိုမွလက္မခံႏိုင္ဘူး သူ႔ကိုလည္းကြၽန္ေတာ့ညီအျဖစ္ဘယ္ေတာ့မွလက္ခံမွာမဟုတ္ဘူး..."
"လက္မခံလို႔မရဘူး... ငါအကုန္စီစဉ္ပီးသြားပီ...ေနာက္ရက္က်ရင္သူ႔ကိုမင္းအေမရဲ့ဒုတိယသားအျဖစ္ အိမ္ေထာင္စုစာရင္းထဲကိုထၫ့္မယ္..."
"Por...."
"Tom.. သားကမိဘေတြရဲ့အခ်စ္ေတြကိုအျပၫ့္အဝယူခဲ့ပီးပါပီ ပီးေတာ့Jimေလးကလည္းသားအနားမွာညီတစ္ေယာက္လိုမ်ိဳးရိွေနေပးခဲ့တယ္.. Premေလးကေတာ့အေမတစ္ေယာက္ထဲနဲ႔ေနခဲ့ရတာ ပတ္ဝန္းက်င္ကလည္းအေဖမရိွပဲေမြးထားတဲ့ကေလးမို႔လို႔အျပစ္ေျပာတာခံခဲ့ရတယ္ သားလိုမ်ိဳးကစားေဖာ္ေတာင္မရိွတဲ့ကေလးပါကြယ္..."
"ေတာ္ေတာ့Por... ကြၽန္ေတာ့ကိုသနားေအာင္လာမေျပာနဲ႔... သူ႔ကိုဒီအိမ္မွာဆက္ထားမယ္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္ဒီမွာမေနဘူး..."
"Tommy... သားကိုPorနားလည္ေအာင္ရွင္းျပေနတယ္ေနာ္ ဒါကိုဘာလို႔လက္မခံခ်င္ရတာလဲ..."
"Porရဲ့လုပ္ရပ္ကေရာ လက္ခံခ်င္စရာရိွလို႔လား... မယားငယ္ကေမြးတဲ့သားကို ႏိုင္ငံျခားကေနအေမဆံုးတဲ့သတင္းၾကားႀလိဳ႔ျပန္လာတဲ့ဒုတိယသားအျဖစ္စာရင္းသြင္းခ်င္ေနတာ..."
"မင္း... သြားလိုက္ေတာ့.. မင္းအိမ္မွာမေနခ်င္လည္းရတယ္..."
"မေနပါဘူး... မယားငယ္ရဲ့သားနဲ႔တစ္အိမ္ထဲမွာအတူမေနႏိုင္ဘူး..."
Tomအခန္းတံခါးကိုဖြင့္ပီးအျပင္ထြက္လာေတာ့ အခန္းအျပင္မွာငိုေနတဲ့Prem... Tomရဲ့လက္ကိုဆြဲပီးထြက္မသြားဖို႔ေတာင္းပန္ေနရဲ့....
"P'Tom... အိမ္ကေနမသြားပါနဲ႔ေနာ္ ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကြၽန္ေတာ့ကိုမေနေစခ်င္ရင္ကြၽန္ေတာ္ထြက္သြားေပးပါ့မယ္... ဒါေပမယ့္ကြၽန္ေတာ့အတြက္အကိုတစ္ေယာက္ျဖစ္ေပးလို႔ရမလား..."
"က်စ္...ရႈပ္လိုက္တာ..."
Premကိုတြန္းထုတ္လိုက္ေတာ့ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာအပံုလိုက္ေလးလဲက်သြားတယ္... Tommyလည္းတစ္ခ်က္သာလွၫ့္ၾကၫ့္ပီးအခန္းဆီျပန္ကာ သူ႔ရဲ့ပစၥည္းေတြကိုထုတ္ပိုးေနတယ္... သိပ္မၾကာဘူးပစၥည္းေတြကိုကားထဲထၫ့္ပီး.. သူထြက္သြားခဲ့ပီ....
ေဒါက္... ေဒါက္... ေဒါက္...
တံခါးေခါက္သံေၾကာင့္Tommyအေတြးတို႔ကိုရပ္ပီးတံခါးသြားဖြင့္လိုက္ေတာ့ အခန္းေရ႔ွမွာရပ္ေနတဲ့Jimmy....
"ဒီတခါကေရာ ဘာလာလုပ္တာလဲ..."
"P'ဒီေန့သီခ်င္းသြားဆိုမွာမလား..."
"အဲ့ေတာ့..."
"ကြၽန္ေတာ္P'ကိုအားေပးမယ္ေလ..."
"မင္းမရိွလည္း ငါ့ကိုအားေပးမယ့္သူေတြအမ်ားႀကီးပဲ"
ဒီကေလးကြၽန္ေတာ့အနားမွာအရိပ္လိုလိုက္ေနတာ တကယ္ေပ်ာ္ပါတယ္... ဒါေပမယ့္Porနဲ႔ပတ္သတ္ေနတဲ့လူေတြအကုန္လံုးကိုကြၽန္ေတာ္မပတ္သတ္ခ်င္ဘူး ပီးေတာ့ကြၽန္ေတာ္အိမ္ကေနထြက္လာတဲ့အခ်ိန္တုန္းကJimေလးကြၽန္ေတာ့ကိုလိုက္ရွာပီးမရရေအာင္လာေတြ့ခဲ့တယ္.. ဒါေပမယ့္သူရွာတာကPremအတြက္ျဖစ္ေနလို႔ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကိုစိတ္ဆိုးမိတာ.. အဲ့ဒီအခ်ိန္တည္းကသူ႔ကိုကြၽန္ေတာ္ရင့္သီးတဲ့စကားေတြပဲေျပာခဲ့တယ္ ဒါေတာင္ဒီကေလးကဇြဲမေလ်ွာ့တဲ့အျပင္ ကြၽန္ေတာ့ကိုခ်စ္တယ္ဆိုပီးဖြင့္ေျပာလာတယ္.. Jimေလးကိုတကယ္သနားပါတယ္ ဒါေပမယ့္အခ်စ္ဆိုတာကိုကြၽန္ေတာ္မယံုၾကည္ဘူး... ပီးေတာ့သူကငယ္ေသးတယ္...
"P'... ဘာေတြစဉ္းစားေနတာလဲ.."
"ဘာမွမဟုတ္ဘူးသြားေတာ့... ညက်ရင္လည္းငါ့ဆီမလာနဲ႔ မင္းUniတက္ရေတာ့မွာမလား..."
"P'က ကြၽန္ေတာ့ကိုစိတ္ပူလို႔လား..."
"က်စ္... ရႈပ္လိုက္တာ... သြားေတာ့.."
Tommyတံခါးပိတ္မယ္လုပ္ေတာ့လွမ္းဆြဲလိုက္ပီးး အေနာက္မွာဝွက္ထားတဲ့ပန္းစည္းေလးကိုထုတ္ေပးလိုက္တယ္...
"ဒါေလးယူရင္ျပန္မယ္..."
"ေပး..."
Tommyလက္လွမ္းလိုက္တဲ့အခ်ိန္လက္ကိုလွမ္းဆြဲလိုက္ပီး ပါးကိုႁပြတ္ခနဲျမည္ေအာင္နမ္းပစ္လိုက္တယ္...
"Jim.. မင္းလုပ္ျပန္ပီ..."
"ခ်စ္လို႔နမ္းတာေလ.. ခ်စ္တယ္ေနာ္..."
"Jimmy ..."
"အာ့... P'..."
Tommyတစ္ေယာက္လက္ထဲကပန္းစည္းနဲ႔ရိုက္ေတာ့ Jimmyေလးေျပးပီေလ.. ဒီလိုအရိုက္ခံရတာေတာင္Jimmyကအၿပံဳးမပ်က္ဘူး...
(အရိုက္ခံရလို႔ရယ္ေနတဲ့ရုပ္ေလး... အူယားလိုက္တာ..)
"ညက်ကြၽန္ေတာ္ ကိုကို႔ကိုလာအားေပးမယ္ေနာ္ ခ်စ္တယ္"
'ကိုကို'တဲ့ ဒီေခၚသံေလးကိုကြၽန္ေတာ္မၾကားရတာေတာင္ေတာ္ေတာ္ၾကာခဲ့ပီ အဲ့ေန့ကစပီးေတာ့ေပါ့...
Flash Back;
"ကိုကို... ကိုကိုရိွလား..."
"Jimေလး...Jimေလး ကိုယ့္ဆီလိုက္လာတာလား... ဘယ္လိုရွာေတြ့တာလဲ..."
"Jimက ကိုကို႔ရဲ့Jimmyပါ ကိုကိုဘယ္ကိုသြားမလဲသိတာေပါ့..."
"ဟုတ္ပါပီလာပါဦး ကိုယ့္ဆီ... "
လက္ေလးကားထားတဲ့Tomရဲ့ရင္ခြင္ထဲကိုJimmyပစ္ဝင္လိုက္ေတာ့တယ္ Jimmyကအရပ္6ေပရိွတဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ပါTommyကငါးေပေက်ာ္ေပမယ့္Jimmyကိုေတာ့မမီွဘူး Jimmyနဲ႔ယွဉ္လိုက္ရင္သူ႔ကိုယ္ေလးကေသးဝင္သြားတယ္ အဲ့ေတာ့JimကTommyကိုဖက္ထားတဲ့အခ်ိန္ခါးေလးကုန္းထားရတာေပါ့...
"လြမ္းေနတာ ကိုကို... ကြၽန္ေတာ့ကိုလည္းမေျပာပဲနဲ႔ထြက္သြားတယ္.. ဖုန္းလည္းမဆက္ဘူး..."
"ကိုယ္လည္းလြမ္းပါတယ္... ဖုန္းကအသစ္လဲလိုက္လို႔ပါ..."
"ေနာက္တခါကြၽန္ေတာ့ကိုထားပီးေပ်ာက္မသြားနဲ႔ေနာ္.."
"ဟုတ္ပါပီ ထိုင္ဦး ကိုယ္အေအးေဖ်ာ္ေပးမယ္..."
"ဟုတ္ ကိုကို..."
Tommyတို႔ႏွစ္ေယာက္စကားေတြေျပာလိုက္ မုန႔္စားလိုက္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္စလိုက္နဲ႔ပဲအခ်ိန္ႏွစ္နာရီေလာက္ကုန္သြားတယ္.. အဲ့ဒီအခ်ိန္Jimဆီကထြက္လာတဲ့စကားေတြကTomကိုေဒါသထြက္ေစခဲ့တယ္...
"ကိုကို.. ကြၽန္ေတာ္တစ္ခုေလာက္ေျပာလို႔ရမလား..."
"ေျပာေလJim..."
"ဟိုေလ... P'Premကအိမ္ကထြက္သြားဖို႔လုပ္ေနတယ္.. ကိုကိုP'Premကိုမသနားဘူးလားဟင္... တကယ္ဆိုP'Premကလည္းခံရတဲ့သူမဟုတ္လား... ငယ္ငယ္ထဲကအေဖေခၚခြင့္မရိွခဲ့ဘူး အခုလည္းသူ႔ရဲ့အေမအရင္းကိုေဖာ္ျပခြင့္မရိွပဲ ကိုကို႔အေမကိုသူ႔ရဲ့အေမအျဖစ္ခံယူေနရတယ္ေလ.."
"ေတာ္ေတာ့Jim... ဒီကိုလာတာ ဒါေတြေျပာဖို႔လား... ဘာလဲPorကဒီလိုေျပာဖို႔သင္ေပးလိုက္တာလား..."
"မဟုတ္ပါဘူးကိုကိုရယ္ ကြၽန္ေတာ္ကကိုကို႔ကိုအိမ္ကိုျပန္လာေစခ်င္ယံုပါ.. "
"ငါအဲ့အိမ္ကိုဘယ္ေတာ့မျွပန္လာမွာမဟုတ္ဘူး ပီးေတာ့မင္းနဲ႔လည္းမပတ္သတ္ေတာ့ဘူး ငါ့ကို..ကိုကိုလို႔လည္းေခၚစရာမလိုေတာ့ဘူး..."
"ကိုကို..."
"မေခၚနဲ႔... Porနဲ႔ပတ္သတ္သမ်ွလူေတြကိုမုန္းတယ္.. ငါ့ဆီလည္းထပ္မလာေတာ့နဲ႔..."
"အဲ့လိုမလုပ္ပါနဲ႔ကိုကိုရယ္ ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္.."
"မေခၚနဲ႔လို႔ေျပာေနတယ္ေလ.. ထြက္သြားလိုက္ေတာ့ Premဆိုတဲ့ေကာင္အေၾကာင္းလည္းငါမၾကားခ်င္ဘူး..."
"အဟင့္..ကိုကို..."
အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းကငိုေနတဲ့Jimေလးကိုကြၽန္ေတာ္ဖက္ပီးႏွစ္သိမ့္ေပးခ်င္ခဲ့တာပါ ဒါေပမယ့္သူကကြၽန္ေတာ့ထက္Premကိုပိုသနားေနတယ္ေလ... ဒီကေလးဆိုးေလးကကြၽန္ေတာ့စကားကိုနားမေထာင္ခဲ့ပါဘူး... အခုခ်ိန္ထိကပ္တြယ္ေနတုန္းပဲ ဒါေပမယ့္Porနဲ႔Premရဲ့အေၾကာင္းကိုေယာင္လို႔ေတာင္မေျပာခဲ့ဘူး....
#
Deေလ Girl Loveေလးတစ္ပုဒ္ေရးထားတယ္ one shotေလးပဲ ဖတ္ေပးၾကမလား... comment 10ခုရရင္Deတင္ေပးမယ္ အနဲဆံုးေတာ့ဖတ္မယ့္သူ10ေယာက္ရိွေတာ့ တင္ရတာအားရိွတာေပါ့...😅
#unicode
Bounနဲ့Prem စာသင်လိုက်ရန်ဖြစ်လိုက်... Premလစ်ထွက်ရင်Bounကလိုက်ဖမ်းနဲ့အချိန်တွေကသုံးလကျော်ကြာသွားခဲ့တယ်... အခုဆိုရင်BounကJanရဲ့အကူအညီနဲ့တော်တော်လေးကိုကြည့်ကောင်းလာပီ... ညဘက်အိပ်ခါနီးတိုင်းမျက်နှာကိုပေါင်းတင်ပီးမှအိပ်တယ် ခန္ဓာကိုယ်ကိုလည်းLotionတွေလူးရတာပေါ့...မနက်ခင်းတိုင်းလည်းသူ့မှာခြံဝန်းကြီးကိုပတ်ပြေးရသေးတယ်.. ပီးတော့အစားအသောက်လည်းဆင်ခြင်ရတယ်....
"Boun...ဘာတွေတွေးနေတာလဲ..."
"ဒီလိုပါပဲJanရာ...."
"ဒါနဲ့နင်တော်တော်ကြည့်ကောင်းလာတယ်နော် အသားတွေလည်းဖြူလာတယ်... အရင်လိုလည်းမဝတော့ဘူး လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ရင်နင်Six packsတွေတောင်ထွက်လာလောက်တယ်... တစ်ကျောင်းလုံးကလည်းနင်ကြည့်ကောင်းလာတယ်ဆိုပီးပြောနေကြတာ..."
"တစ်ကျောင်းလုံးကပြောနေပေမယ့် တစ်ယောက်သောသူကတော့ငါ့ကိုအခုထိသတိမထားမိသေးပါဘူးဟာ.."
"ဘာလဲ Premကိုပြောတာလား..."
"ဟူးး...."
"နင်ဘာဖြစ်နေတာလဲ ငါ့ကိုပြောပြလေဟာ... တစ်ယောက်တည်းမြိုသိပ်ထားရင်ငါမကူညီနိုင်ဘူးနော်..."
"အင်းးး..."
'ငါ..အဆိုးလေးကိုချစ်မိနေပီလို့ထင်တာပဲ.. တကယ်တော့သူ့ကိုစတွေ့တည်းက ငါရင်ခုန်ခဲ့တာ... အချစ်ဆိုတာဘာမှန်းမသိတဲ့အတွက်ငါလျစ်လျူရှုခဲ့တယ်... နောက်ပီးငါ့ကိုကြည့်ကောင်းလာမှငါ့ဆီစာသင်မယ်လို့ပြောတုန်းကလည်း သူ့ကိုမခံချင်စိတ်နဲ့ငါ့ကိုယ်ငါပြောင်းလဲမယ်လို့ထင်ခဲ့တာ ဒါပေမယ့် ငါကိုယ်တိုင်ကသူ့အတွက်ပြောင်းလဲချင်နေခဲ့တာ... သူ့အနားမှာနေရဖို့အတွက်ပေါ့... အဲ့ဒီအချိန်တွေတုန်းကငါ့ခံစားချက်တွေကိုငါနားမလည်ခဲ့ဘူး... အခုတော့...'
"ဘာဖြစ်လဲဆက်ပြောလေဟာ..."
'လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ရက်က အိမ်ကိုကောင်မလေးတစ်ယောက်ရောက်လာတယ်... ဦးကလည်းအပြင်သွားနေတော့မရှိဘူး... အဲ့ချိန် အဆိုးလေးကဆင်းလာပီးသူ့အခန်းထဲခေါ်သွားတယ်... ငါသူ့အခန်းကိုသွားဖို့လုပ်တော့ အခန်းထဲကထွက်နေတဲ့အသံတွေကြားပီး... ငါငိုနေမိတယ်... အဲ့နေ့ကငါသူနဲ့လည်းမတွေ့ဖြစ်သလိုတညလုံးလည်းအိပ်မရခဲ့ဘူး...'
"အင်းး... Premကတော်တော်ဆိုးတာပဲ အိမ်ကိုတောင်ကောင်မလေးခေါ်တယ်ဆိုတော့..."
'အိမ်ကိုခေါ်တယ်ဆိုတာ ငါကသူ့ကိုအလွတ်မပေးလို့ဖြစ်မှာပေါ့... ဒါပေမယ့်သေချာတာတစ်ခုကငါ အဆိုးလေးကိုချစ်မိနေတယ်ဆိုတာပဲ😞 ပီးတော့ မနေ့ကလည်းစာသင်ဖို့သူ့အခန်းကိုသွားတော့ ဘယ်ချိန်ရောက်နေမှန်းမသိတဲ့ကောင်မလေးက သူ့အပေါ်မှာတက်ခွထားတယ်.. ငါ့ကိုမြင်တော့လန့်သွားတယ်ထင်ပါတယ်...'
"တကယ်ကြီးလား... သူအဲ့လောက်ဆိုးမယ်လို့မထင်ထားဘူးဟယ်... အခုနင်ဘာဆက်လုပ်မှာလဲ..."
"ဟူးးး... ငါလည်းမသိတော့ဘူး အခုရက်ထဲစာလည်းအာရုံစိုက်မရဘူးး.."
"ငါကူညီမယ်... သူနင့်ကိုသတိထားမိလာအောင်လို့..."
"ဖြစ်ပါ့မလား သူသတိထားမိလာမယ်ဆိုရင်တောင် ငါ့ကိုချစ်လာနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး... သူကstraightကြီးဟ..."
"Straightကရော ukeဖြစ်မလာနိုင်ဘူးလို့ဘယ်သူပြောနိုင်လဲ... ဟင်း.. ဟင်းး..."
"လျှောက်မလုပ်နဲ့နော်Jan..."
"ငါမလုပ်ပါဘူး... နင်လုပ်ရမှာ... ငါ့သူငယ်ချင်းရဲ့ပထမဆုံးအချစ်လေးကိုငါကအကောင်အထည်ဖော်ပေးရမှာပေါ့.."
"ဟင်းးး... ငါဒုက္ခရောက်အောင်တော့မလုပ်နဲ့..."
"အေးပါ..."
ဒီလိုနဲ့အတန်းချိန်ရောက်တော့မှာဖြစ်လို့ နှစ်ယောက်လုံးခွဲထွက်လာခဲ့တယ်...နောက်တစ်ပတ်ဆိုရင်အစမ်းစာမေးပွဲရှိတော့Premကိုမျက်နှာချင်းမဆိုင်ချင်ပေမယ့်လည်း သူစာမေးပွဲမှာအဆင့်တက်လာဖို့စာကူလုပ်ပေးရဦးမယ်မလား... တစ်ဖက်မှာတော့...
သူငါ့ကိုစိတ်ဆိုးသွားတာလား... ကျစ်.. စိတ်တွေရှုပ်လိုက်တာ... သူနဲ့ဘယ်လိုမျက်နှာချင်းဆိုင်ရင်ကောင်းမလဲ... နေဦး...ငါကဘာလို့အခုလိုဖြစ်နေရတာလဲ... ဒီဝက်ကောင်စိတ်ဆိုးမှာကိုငါကကြောက်နေတာလား... ဘာလို့လဲ...
Bounရောက်လာပီးတဲ့နောက်ပိုင်းမှာPremအပြင်လည်းမထွက်ဖြစ်သလို သူငယ်ချင်းတွေနဲ့လည်းမတွေ့ဖြစ်ပါ ပြောရရင်Premကိုရှောင်ဖယ်ထားကြတာပေါ့.. အခုကျောင်းအုပ်ကPremရဲ့ကဒ်ထဲကိုတစ်နေ့အသုံးစရိတ်လောက်ပဲထည့်ပေးတော့ ပျော်ပါးဖို့ကငွေမရွှင်တော့ဘူးလေ အဲ့တော့Premကိုသူတို့မလိုအပ်တော့ဘူးပေါ့..
"ဟိတ်... အဆိုးလေး..."
ကျောင်းကနေပြန်ရောက်ရောက်ချင်းအပေါ်ကိုမတက်ပဲဧည့်ခန်းမှာထိုင်နေတဲ့PremကိုBounတွေ့တော့.. Junပြောသလိုလုပ်ဖို့စိတ်ကူးရသွားတယ်... အဲ့ဒါနဲ့ခေါင်းကိုကုပ်ပီးစိတ်ရှုပ်နေဟန်တူတဲ့Premရဲ့အနားကိုသွားလိုက်ပီး.. နက်ကတိုင်ကိုဆွဲကာလှည့်စေလိုက်တော့.. လန့်သွားတာနဲ့အတူအဓိပ္ပာယ်ဖော်မရတဲ့အကြည့်တွေနဲ့သူ့ကိုကြည့်လာတဲ့Prem....
နီးကပ်နေတဲ့နူတ်ခမ်းနှစ်ခုကြားအကွာအဝေးလေးက တစ်ယောက်မှုတ်ထုတ်လိုက်တဲ့လေက တစ်ယောက်ရဲ့နူတ်ခမ်းကိုရိုက်ခတ်သွားနိုင်တဲ့အထိ... တချက်တချက်မှာBounမှုတ်ထုတ်လိုက်တဲ့လေနွေးနွေးလေးတွေကPremရဲ့နူတ်ခမ်းသားတွေကိုရိုက်ခတ်နေတယ်...
ကျွန်တော့်စိတ်တွေဘာဖြစ်နေတာလည်း ရင်တွေလည်းအရမ်းခုန်နေတယ်... ပီးတော့ဒီဝက်ကောင်... မဟုတ်ဘူးBoun.. သေချာကြည့်မှသူတော်တော်ပိန်သွားတယ်... အရမ်းကြည့်ကောင်းတယ်လို့ပြောရမလား... အခုလည်းခါတိုင်းနဲ့မတူပဲ အကျီကိုကြယ်သီးတြွေဖုတ်ပီးဝတ်ထားတယ်.. ဟူးး... သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်ကမှဲ့သေးသေးလေးကအတိုင်းသားမြင်နေရတယ်... ပီးတော့...
"မင်းဆံပင်ဆေးဆိုးလိုက်တာလား..."
"ဟုတ်တယ်လေ ငါနဲ့လိုက်လား..."
"ရုပ်ဆိုးလိုက်တာ..."
အင်း...လိုက်တယ်... ဆံပင်အရောင်ပြောင်းထားတော့မင်းမျက်နှာကိုပိုပီးပေါ်စေတယ်.. ငါသဘောကျတယ်...
"မင်းကလေ အကောင်းကိုမပြောဘူး.."
"ရုပ်ဆိုးလို့ရုပ်ဆိုးတယ်ပြောတာလေ ဘာဖြစ်လဲ..."
"ထားပါတော့.. ဒါနဲ့ဘာလို့အပေါ်မတက်သေးတာလည်းအဆိုးလေး..."
"ဘာဖြစ်ဖြစ်ပေါ့..လွှတ်..."
Bounဆွဲထားတဲ့လက်ကိုပုတ်ထုတ်လိုက်ပီး အပေါ်ကိုလုံးလုံးလေးပြေးတက်သွားတယ်... Bounကတော့ ပီးရင်စာသင်မယ်ဆိုပီးရယ်ရင်းလှမ်းအော်နေသေးတာ...
ဒီကောင်လေးရှက်သွားတာသေချာပါတယ်... သူဒီလိုရှက်တာတစ်ခါမှမတွေ့ဖူးသေးဘူး... ကျွန်တော်ဆွဲလှည့်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ.. ပထမတော့ပြူးကြောင်ကြောင်လေးကြည့်နေပေမယ့် နောက်တော့သူ့ပါးလေးတွေကရဲတက်လာနေတယ်.. သူကတကယ့်ကိုအဆိုးလေးပဲ ကလေးဆိုးလေးပေါ့... အသက်ကသာကျွန်တော်နဲ့ရွယ်တူဖြစ်ပေမယ့် ကလေးတစ်ယောက်လိုမျိုးပဲ.. အင်းး... ဒါကကျွန်တော့အတွက်ပဲဖြစ်ချင်ဖြစ်မှာပါ တခြားသူတွေကတော့သူကရည်းစားပွေရှုပ်ပီးဆိုးသွမ်းတဲ့ကောင်လေးလို့မြင်မှာပဲ... သူဘယ်လောက်ပဲမိန်းမရှုပ်ရှုပ်ဘယ်လောက်ပဲဆိုးနေပါစေ ကျွန်တော်သူ့အနားမှာဆက်ရှိနေချင်တယ် ကျွန်တော်တို့တွေ့ဆုံဖို့အကြောင်းဖန်လာခဲ့တဲ့ကံကြမ္မာကိုလည်းကျေးဇူးတင်တယ်.. ပီးတော့... ဦးကိုလည်းကျေးဇူးတင်တယ်....
****
"Porဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ... Maeရဲ့အသုဘကမနေ့တနေ့ကမှချပီးတာ... "
"သားကိုနားလည်အောင် ရှင်းပြပီးပီပဲသား... တကယ်လို့သားအမေနဲ့သာလက်မထပ်ခဲ့ရရင် Premရဲ့အမေကPorလက်ထပ်မယ့်သူပဲ..."
တကယ်တော့Premရဲ့အမေနဲ့ကျောင်းအုပ်တို့ကငယ်ရည်းစားတွေပါ... Premရဲ့အမေကဆင်းရဲတော့ကျောင်းအုပ်ရဲ့မိဘတွေကသဘောမတူခဲ့ဘူး.. ဒါကြောင့် ကျောင်းအုပ်ရဲ့မိဘတွေကရောဂါကိုအကြောင်းပြပီးTomရဲ့အမေနဲ့လက်ထပ်ပေးခဲ့လိုက်သည်လေ... ဒါပေမယ့်အရမ်းချစ်ကြတဲ့ချစ်သူနှစ်ဦးဖြစ်လေတော့ ဖောက်ပြန်မိခဲ့ကြသည်...
"Porပြောတာဘယ်လိုမှလက်မခံနိုင်ဘူး သူ့ကိုလည်းကျွန်တော့ညီအဖြစ်ဘယ်တော့မှလက်ခံမှာမဟုတ်ဘူး..."
"လက်မခံလို့မရဘူး... ငါအကုန်စီစဉ်ပီးသွားပီ...နောက်ရက်ကျရင်သူ့ကိုမင်းအမေရဲ့ဒုတိယသားအဖြစ် အိမ်ထောင်စုစာရင်းထဲကိုထည့်မယ်..."
"Por...."
"Tom.. သားကမိဘတွေရဲ့အချစ်တွေကိုအပြည့်အဝယူခဲ့ပီးပါပီ ပီးတော့Jimလေးကလည်းသားအနားမှာညီတစ်ယောက်လိုမျိုးရှိနေပေးခဲ့တယ်.. Premလေးကတော့အမေတစ်ယောက်ထဲနဲ့နေခဲ့ရတာ ပတ်ဝန်းကျင်ကလည်းအဖေမရှိပဲမွေးထားတဲ့ကလေးမို့လို့အပြစ်ပြောတာခံခဲ့ရတယ် သားလိုမျိုးကစားဖော်တောင်မရှိတဲ့ကလေးပါကွယ်..."
"တော်တော့Por... ကျွန်တော့ကိုသနားအောင်လာမပြောနဲ့... သူ့ကိုဒီအိမ်မှာဆက်ထားမယ်ဆိုရင် ကျွန်တော်ဒီမှာမနေဘူး..."
"Tommy... သားကိုPorနားလည်အောင်ရှင်းပြနေတယ်နော် ဒါကိုဘာလို့လက်မခံချင်ရတာလဲ..."
"Porရဲ့လုပ်ရပ်ကရော လက်ခံချင်စရာရှိလို့လား... မယားငယ်ကမွေးတဲ့သားကို နိုင်ငံခြားကနေအမေဆုံးတဲ့သတင်းကြားလြို့ပြန်လာတဲ့ဒုတိယသားအဖြစ်စာရင်းသွင်းချင်နေတာ..."
"မင်း... သွားလိုက်တော့.. မင်းအိမ်မှာမနေချင်လည်းရတယ်..."
"မနေပါဘူး... မယားငယ်ရဲ့သားနဲ့တစ်အိမ်ထဲမှာအတူမနေနိုင်ဘူး..."
Tomအခန်းတံခါးကိုဖွင့်ပီးအပြင်ထွက်လာတော့ အခန်းအပြင်မှာငိုနေတဲ့Prem... Tomရဲ့လက်ကိုဆွဲပီးထွက်မသွားဖို့တောင်းပန်နေရဲ့....
"P'Tom... အိမ်ကနေမသွားပါနဲ့နော် ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ် ကျွန်တော့ကိုမနေစေချင်ရင်ကျွန်တော်ထွက်သွားပေးပါ့မယ်... ဒါပေမယ့်ကျွန်တော့အတွက်အကိုတစ်ယောက်ဖြစ်ပေးလို့ရမလား..."
"ကျစ်...ရှုပ်လိုက်တာ..."
Premကိုတွန်းထုတ်လိုက်တော့ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာအပုံလိုက်လေးလဲကျသွားတယ်... Tommyလည်းတစ်ချက်သာလှည့်ကြည့်ပီးအခန်းဆီပြန်ကာ သူ့ရဲ့ပစ္စည်းတွေကိုထုတ်ပိုးနေတယ်... သိပ်မကြာဘူးပစ္စည်းတွေကိုကားထဲထည့်ပီး.. သူထွက်သွားခဲ့ပီ....
ဒေါက်... ဒေါက်... ဒေါက်...
တံခါးခေါက်သံကြောင့်Tommyအတွေးတို့ကိုရပ်ပီးတံခါးသွားဖွင့်လိုက်တော့ အခန်းရှေ့မှာရပ်နေတဲ့Jimmy....
"ဒီတခါကရော ဘာလာလုပ်တာလဲ..."
"P'ဒီနေ့သီချင်းသွားဆိုမှာမလား..."
"အဲ့တော့..."
"ကျွန်တော်P'ကိုအားပေးမယ်လေ..."
"မင်းမရှိလည်း ငါ့ကိုအားပေးမယ့်သူတွေအများကြီးပဲ"
ဒီကလေးကျွန်တော့အနားမှာအရိပ်လိုလိုက်နေတာ တကယ်ပျော်ပါတယ်... ဒါပေမယ့်Porနဲ့ပတ်သတ်နေတဲ့လူတွေအကုန်လုံးကိုကျွန်တော်မပတ်သတ်ချင်ဘူး ပီးတော့ကျွန်တော်အိမ်ကနေထွက်လာတဲ့အချိန်တုန်းကJimလေးကျွန်တော့ကိုလိုက်ရှာပီးမရရအောင်လာတွေ့ခဲ့တယ်.. ဒါပေမယ့်သူရှာတာကPremအတွက်ဖြစ်နေလို့ကျွန်တော်သူ့ကိုစိတ်ဆိုးမိတာ.. အဲ့ဒီအချိန်တည်းကသူ့ကိုကျွန်တော်ရင့်သီးတဲ့စကားတွေပဲပြောခဲ့တယ် ဒါတောင်ဒီကလေးကဇွဲမလျှော့တဲ့အပြင် ကျွန်တော့ကိုချစ်တယ်ဆိုပီးဖွင့်ပြောလာတယ်.. Jimလေးကိုတကယ်သနားပါတယ် ဒါပေမယ့်အချစ်ဆိုတာကိုကျွန်တော်မယုံကြည်ဘူး... ပီးတော့သူကငယ်သေးတယ်...
"P'... ဘာတွေစဉ်းစားနေတာလဲ.."
"ဘာမှမဟုတ်ဘူးသွားတော့... ညကျရင်လည်းငါ့ဆီမလာနဲ့ မင်းUniတက်ရတော့မှာမလား..."
"P'က ကျွန်တော့ကိုစိတ်ပူလို့လား..."
"ကျစ်... ရှုပ်လိုက်တာ... သွားတော့.."
Tommyတံခါးပိတ်မယ်လုပ်တော့လှမ်းဆွဲလိုက်ပီးး အနောက်မှာဝှက်ထားတဲ့ပန်းစည်းလေးကိုထုတ်ပေးလိုက်တယ်...
"ဒါလေးယူရင်ပြန်မယ်..."
"ပေး..."
Tommyလက်လှမ်းလိုက်တဲ့အချိန်လက်ကိုလှမ်းဆွဲလိုက်ပီး ပါးကိုပြွတ်ခနဲမြည်အောင်နမ်းပစ်လိုက်တယ်...
"Jim.. မင်းလုပ်ပြန်ပီ..."
"ချစ်လို့နမ်းတာလေ.. ချစ်တယ်နော်..."
"Jimmy ..."
"အာ့... P'..."
Tommyတစ်ယောက်လက်ထဲကပန်းစည်းနဲ့ရိုက်တော့ Jimmyလေးပြေးပီလေ.. ဒီလိုအရိုက်ခံရတာတောင်Jimmyကအပြုံးမပျက်ဘူး...
(အရိုက်ခံရလို့ရယ်နေတဲ့ရုပ်လေး... အူယားလိုက်တာ..)
"ညကျကျွန်တော် ကိုကို့ကိုလာအားပေးမယ်နော် ချစ်တယ်"
'ကိုကို'တဲ့ ဒီေခၚသံလေးကိုကျွန်တော်မကြားရတာတောင်တော်တော်ကြာခဲ့ပီ အဲ့နေ့ကစပီးတော့ပေါ့...
Flash Back;
"ကိုကို... ကိုကိုရှိလား..."
"Jimလေး...Jimလေး ကိုယ့်ဆီလိုက်လာတာလား... ဘယ်လိုရှာတွေ့တာလဲ..."
"Jimက ကိုကို့ရဲ့Jimmyပါ ကိုကိုဘယ်ကိုသွားမလဲသိတာပေါ့..."
"ဟုတ်ပါပီလာပါဦး ကိုယ့်ဆီ... "
လက်လေးကားထားတဲ့Tomရဲ့ရင်ခွင်ထဲကိုJimmyပစ်ဝင်လိုက်တော့တယ် Jimmyကအရပ်6ပေရှိတဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက်ပါTommyကငါးပေကျော်ပေမယ့်Jimmyကိုတော့မမှီဘူး Jimmyနဲ့ယှဉ်လိုက်ရင်သူ့ကိုယ်လေးကသေးဝင်သွားတယ် အဲ့တော့JimကTommyကိုဖက်ထားတဲ့အချိန်ခါးလေးကုန်းထားရတာပေါ့...
"လွမ်းနေတာ ကိုကို... ကျွန်တော့ကိုလည်းမပြောပဲနဲ့ထွက်သွားတယ်.. ဖုန်းလည်းမဆက်ဘူး..."
"ကိုယ်လည်းလွမ်းပါတယ်... ဖုန်းကအသစ်လဲလိုက်လို့ပါ..."
"နောက်တခါကျွန်တော့ကိုထားပီးပျောက်မသွားနဲ့နော်.."
"ဟုတ်ပါပီ ထိုင်ဦး ကိုယ်အအေးဖျော်ပေးမယ်..."
"ဟုတ် ကိုကို..."
Tommyတို့နှစ်ယောက်စကားတွေပြောလိုက် မုန့်စားလိုက် တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်စလိုက်နဲ့ပဲအချိန်နှစ်နာရီလောက်ကုန်သွားတယ်.. အဲ့ဒီအချိန်Jimဆီကထွက်လာတဲ့စကားတွေကTomကိုဒေါသထွက်စေခဲ့တယ်...
"ကိုကို.. ကျွန်တော်တစ်ခုလောက်ပြောလို့ရမလား..."
"ပြောလေJim..."
"ဟိုလေ... P'Premကအိမ်ကထွက်သွားဖို့လုပ်နေတယ်.. ကိုကိုP'Premကိုမသနားဘူးလားဟင်... တကယ်ဆိုP'Premကလည်းခံရတဲ့သူမဟုတ်လား... ငယ်ငယ်ထဲကအဖေခေါ်ခွင့်မရှိခဲ့ဘူး အခုလည်းသူ့ရဲ့အမေအရင်းကိုဖော်ပြခွင့်မရှိပဲ ကိုကို့အမေကိုသူ့ရဲ့အမေအဖြစ်ခံယူနေရတယ်လေ.."
"တော်တော့Jim... ဒီကိုလာတာ ဒါတွေပြောဖို့လား... ဘာလဲPorကဒီလိုပြောဖို့သင်ပေးလိုက်တာလား..."
"မဟုတ်ပါဘူးကိုကိုရယ် ကျွန်တော်ကကိုကို့ကိုအိမ်ကိုပြန်လာစေချင်ယုံပါ.. "
"ငါအဲ့အိမ်ကိုဘယ်တော့မြှပန်လာမှာမဟုတ်ဘူး ပီးတော့မင်းနဲ့လည်းမပတ်သတ်တော့ဘူး ငါ့ကို..ကိုကိုလို့လည်းခေါ်စရာမလိုတော့ဘူး..."
"ကိုကို..."
"မခေါ်နဲ့... Porနဲ့ပတ်သတ်သမျှလူတွေကိုမုန်းတယ်.. ငါ့ဆီလည်းထပ်မလာတော့နဲ့..."
"အဲ့လိုမလုပ်ပါနဲ့ကိုကိုရယ် ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ်နော်.."
"မခေါ်နဲ့လို့ပြောနေတယ်လေ.. ထွက်သွားလိုက်တော့ Premဆိုတဲ့ကောင်အကြောင်းလည်းငါမကြားချင်ဘူး..."
"အဟင့်..ကိုကို..."
အဲ့ဒီအချိန်တုန်းကငိုနေတဲ့Jimလေးကိုကျွန်တော်ဖက်ပီးနှစ်သိမ့်ပေးချင်ခဲ့တာပါ ဒါပေမယ့်သူကကျွန်တော့ထက်Premကိုပိုသနားနေတယ်လေ... ဒီကလေးဆိုးလေးကကျွန်တော့စကားကိုနားမထောင်ခဲ့ပါဘူး... အခုချိန်ထိကပ်တွယ်နေတုန်းပဲ ဒါပေမယ့်Porနဲ့Premရဲ့အကြောင်းကိုယောင်လို့တောင်မပြောခဲ့ဘူး....
#
Deလေ Girl Loveလေးတစ်ပုဒ်ရေးထားတယ် one shotလေးပဲ ဖတ်ပေးကြမလား... comment 10ခုရရင်Deတင်ပေးမယ် အနဲဆုံးတော့ဖတ်မယ့်သူ10ယောက်ရှိတော့ တင်ရတာအားရှိတာပေါ့...😅