"ANG tahimik mo diyan, miss mo na si Dion?" Naputol ang malalim kong pag-iisip noong biglang magsalita si Kuya London habang kumakain kami ng lugaw.
Sa tuwing pagkatapos namin mag-jogging ay parating dito kami pumupunta sa Lugawan malapit sa village dahil the best talaga 'yong LTB nila dito. Kunwari ding nagja-jogging itong dalawa kong kapatid pero pagkatapos naman ay makakailang mangkok ng lugaw, nonsense din.
"Hindi ka pa rin tapos kay Dion, Kuya? Hindi nga kami nag-uusap noong tao." Sabi ko at kumain nh Tokwa. "Kung sino-sino ang sinasabi mong may crush sa akin. Nakakahiya sa mga tao." Reklamo ko sa kanya.
"Hindi ko naman sinasabing crush ka ni Dion. Ikaw ang may crush sa kanya." Tukso niya.
I rolled my eyes. "Asa ka. Kuya Brooklyn, si Kuya London nga, oh! Nagsisimula na naman ang aga-aga." Sumbong ko kay Kuya na nagse-cellphone habang kumakain.
"Kayong dalawa, para akong nag-aalaga lagi ng pitong taong gulang kapag kasama ko kayo. Paano na lang kapag umalis ako? Baka nagsaksakan na kayong dalawa sa inis." Exaggerated na suway ni Kuya Brooklyn. OA naman noong magsasaksakan, feeling ko naman hindi kami aabot sa ganoong point ni Kuya.
"Nasabi mo na ba kanila Mom 'yong tungkol sa New Zealand?" Tanong bigla ni Kuya London kay Kuya Brooklyn. Napatigil ako sa pagkain at napatingin kay Kuya.
"Aalis ka talaga, seryoso?" Tanong ko.
"Hindi ko pa nasasabi kanila Mom. Hindi pa naman sure, next week pa iko-confirm ng boss ko kung tuloy ako." Paliwanag ni Kuya Brooklyn aa amin.
Alam kong maunlad na bansa ang New Zealand pero never kong naisip na binabalak ni Kuya na magtrabaho doon!
"Hoy Kuya, bakit ka mag-a-abroad? Malaki naman ang sinasahod mo dito, ah." Alam kong confidential ang sahod niya pero more than 40k per month ang sinasahod ni Kuya Brooklyn and take note, 25 years old pa lang siya.
"Ang OA ng reaksyon mo Milan," epal ni Kuya London. "Akala mo naman magma-migrate si Kuya Brooklyn sa ibang bansa sa reaksyon mo."
"Bakit hindi ba?" Tanong ko.
"Pinapadala ako sa New Zealand ng Boss ko for work. Three months lang naman ako doon kung sakaling matuloy. Kailangan ko lang mag-observe sa ginagawa ng main branch ng company and apply the method here in the Philippines pagkauwi ko." Paliwanag sa amin ni Kuya Brooklyn. Aw, mami-miss ko ang mga libre ni Kuya. Compare kay Kuya London ay mas galante si Kuya Brooklyn, eh.
"Mami-miss ka namin, Kuya," plastik na sabi ni Kuya London.
"Gago. Dapat pagkauwi ko ay buhay pa kayong dalawa. Sa oras na malaman kong pinasasakit ninyo ulo nila Mom, sesermunan ko kayo via Zoom call." Banta niya sa amin.
Habang kumakain kami ay na-open up ko na rin 'yong pagiging Professional players since noong isang araw ko pa siya kino-consider dahil sa mga sinabi sa akin ni Vegas.
I realized na tama si Vegas. Female Players need a representative para sa mga Professional Tournaments para hindi kami minamaliit ng karamihan na Male Hunters.
"Kuya, parang kino-consider kong maging Professional Player," parang hindi naman nagulat sila Kuya London sa sinabi ko at umayos lang sila nang upo. "Hindi kayo nagulat?"
"Kuya mo kami, malamang ramdam na namin na gusto mo iyon gawin." Kaswal na paliwanag sa akin ni Kuya London. "Sabi nga namin, wala naman kaming balak pagbawalan ka sa mga gusto mong gawin sa buhay. This is the perfect time na mag-explore ka kasi hawak mo pa 'yong oras mo... Kasi kapag nag-work ka na, wala na, tali na ang oras mo. Nage-gets mo ba ako?"
"Kaya ba hindi mo magawang mag-wakeboarding kahit last month mo pa sinasabi 'yon?" Tanong ko.
"Oo, tangina, imbes na mag-wakeboarding ako ay itutulog ko na lang dahil may pasok kinabukasan." Inis niyang kuwento. "Pero nasa bucketlist ko pa rin iyon. Matuto mag-wakeboard."
"Hindi naman kami kokontra sa desisyon mo, Milan. Pero itatanong ko sa 'yo, kaya mo ba?" Seryosong tanong ni Kuya Brooklyn. "Hindi ka maghihinto nang pag-aaral dahil sa pagiging Pro Player. It will be a world na dominated ng mga male players. Kaya mo ba?"
Saglit akong natahimik. "Ita-try ko pa lang naman. Kung hindi kaya, e 'di quit na agad." Paliwanag ko.
"Baliw, may contract 'yon." Naiiling na sabi ni Kuya London. "Kaya pag-isipan mo. Bakit naman ba naisip mo bigla ang bagay na iyan?"
"Gusto kong maging unang babae na makapasok sa Professional League." Parehas silang napatigil sa pagkain. "Napansin ko kasi sa Hunter Online na madalas maliitin ng mga lalaking players ang mga babaeng players. Just because they are women! Oh my God, what a sexist jerks. Kung magkakaroon ng representative ang kababaihan sa Professional League. It will be a slap to those retards na may skills din naman kami, kaya namin makipagsabayan sa mga tournament."
"That's cool." Kuya Brooklyn said. "As long as kaya mong i-manage ang oras mo, then go. Kung magkaroon ka ng fail subject next semester, ipapa-terminate ko agad ang contract mo kahit magkano pa 'yan."
"Inform Mom and Dad about your decision," kumakain na sabi ni Kuya London. "Especially to Dad. Kapag may mga Tournament ay sa Boothcamp ka titira so mawawala ka sa bahay. Bunso ka pa naman."
***
ARAW ng Sabado at heto ang araw kung saan gaganapin ang maliit na competition dito sa Robinson Malolos. Sarado pa ang mall ay mahaba na ang pila mula sa labas.
"Ganito karami ang manonood sa game?" Tanong ko kay Clyde habang nakapila kami. Akala mo ay may sikat na artista ang pupunta rito ngayon dahil sa haba ng pila.
"Since nagbukas ang new server (which is Peninsula) ay dumoble ang bilang ng players na naglalaro ng Hunter Online. Karamihan ng nandito ay siguradong players din ng game. At isa pa, may chance na makakita sila ng mga Professional Players and streamers dito dahil may mga sikat na team din na magpa-participate." Paliwanag sa akin ni Clyde.
Habang nakapila kami ay bigla na lang ako naatrasan ng mga tao sa harap namin dahil na rin nagkakagulo. Mabilis akong inalalayan ni Clyde sa balikat upang hindi ako matumba. "Okay ka lang?" Tanong niya.
"Ah, oo, nadumihan lang 'yong sapatos ko." Pinagpagpag ko ito. "Pero okay lang ako."
Seryosong tumingin si Clyde sa matabang lalaki na nasa harap ko at kinalabit ito. "P're, ingat naman. May mga babaeng nakapila sa likod mo." Bakas ang otoridad sa boses ni Clyde noong sinabi niya iyon.
"Sorry." Sagot noong lalaki at tumingin sa akin. "Sorry. Magulo kasi 'yong pila sa harap."
"No, it's okay." I smiled.
Napatigil ang lahat noong may bus na dumating sa harap ng Mall. It's a color Red and White na mini bus. Malakas na nagsigawan ang mga tao at napatakip ako ng tainga.
"Sino sila?" Tanong ko kay Clyde.
"ALTERNATE," sabi ni Clyde sa akin. "Isa sila sa mga Top 10 squad sa Hunter Online. Sumasali sila sa mga small tournament kagaya nito para i-train ang mga sub players nila." Paliwanag ni Clyde sa akin.
Hindi maalis ang tingin ko sa mini bus, it is a personalized bus na may logo ng team nila at kulay din ng team nila. Bumukas ang pinto ng bus at mas lalong lumakas ang mga sigawan ng mga tao. Partida, hindi pa nagsisimula ang game nito.
Sinasabi ng mga lalaki na ang lalakas tumili ng mga babae pero sila itong makasigaw ngayon ay parang mababasag ang eardrums ko sa ingay. Maging si Trace at Tomy ay malakas na sumisigaw. "Fan ba kayo niyan?" Tanong ko.
"Hindi." Sagot ni Trace. "Pero napapanood namin sila. Sila 'yong nilalampaso ng mga favorite team namin." Mayabang niyang paliwanag.
Nakapilang lumabas ang siyam na miyembro ng ALTERNATE, suot nila ang jacket na may logo ng team nila. Kumakaway silanh sumalubong sa mga taong malapit sa pinto habang dire-diretsong naglakad papasok sa loob ng mall.
Mas nauuna kasing makapasok ang mga players para makapaghanda sila sa gaganaping match.
"May popular player ba ang ALTERNATE dito?" Tanong ko kay Clyde.
"Hindi nila kasama ang malalakas na players nila pero nandito si KnightRider, siya ang team captain ng ALTERNATE, nandito yata siya para i-guide 'yong mga players ng team niya. Ewan ko lang kung magpa-participate siya." Paliwanag ni Clyde sa akin.
"Bakit? Mas maganda kung mag-participate siya para mas malaki ang chance na manalo ang squad nila." I explained.
"Hindi na gagawin ni KnightRider iyon lalo na't nakasasali na siya sa malalaking competition. Sa oras kasi na matalo siya sa small competition na ito... Nakakahiya sa pangalan niya. Pinoprotektahan niya rin 'yong reputation niya as a player." Paliwanag ni Tomy.
"May young player din na tine-train ang ALTERNATE na si Crimson. He is one of the best young players this season." Tumatangong paliwanag ni Trace.
At this point, na-realize ko na marami pa akong hindi alam tungkol sa Esports team. Mas knowledgeable pa sa akin sina Clyde pagdating dito. (Which is understandable since they are playing Hunter Online for years na.)
"Nauuhaw na ako," reklamo ni Shannah habang nakapila kami. "Tomy, bili ka ngang tubig doon sa minimart."
"Utusan mo ba ako?" Maangas na tanong ni Tomy.
"Bilis naaa!" Pagpupumilit ni Shannah. "Heto pera, sa 'yo na sukli."
"Sige." Bilis kausap.
Isa-isang dumating ang bus ng iba't ibang team. May mga sikat na team na talagang sinisigawan ng mga tao rito at sinasalubong sa entrance at mayroon naman na sakto lang ang reaksyon nila at tinatanong pa nga kung anong squad sila, eh.
If you managed to enter sa Top 10 teams sa Tournament every season, iba ang response ng mga tao.
Pero nakakamangha ang awra ng mga Professional Players habangs suot nila ang jacket ng kani-kanilang mga team.
Ten minutes before the opening of the mall ay wala pa rin ang Battle Cry.
Dmitri Onyx Villanueva calling...
Nabigla ako noong tumawag sa messenger ko si Dion. I answered the call. "Hello," Sabi ko.
"Kakausapin ka raw ni Oli," sabi ni Dion at mukhang iniabot na niya ang cellphone kay Oliver.
"Kumare, malapit na kami. Sabay ka na sa amin papasok. Kasama mo ba mga kaibigan mo? Sabay na kayo." Oli said on other line.
Lumakas ang sigawan ng mga tao noing dumating ang mini bus na sinasakyan ng Battle Cry. Sinisigaw nila ang mga pangalan ng players at napatakip ako ng isang tainga para mas maayos kong marinig si Oli.
"Hello, nakapila na kami. Sorry 'di kita masyadong marinig. Ang lakas ng sigawan ng mga tao." Paliwanag ko sa kanya.
I can see Oliver inside the bus na nakatayo habang iniikot ang paningin niya sa maraming bilang ng tao dito. "Hindi kita mahanap! Dion, tulungan mo nga akong hanapin si Kumare."
Tumayo na rin si Dion at naghanap sa paligid. Mas lalong sumigaw ang mga kababaihan dito noong nakita nila mg mas maayos si Dion. Oh, si Dion nga pala ang isa sa pinakasikat na player ng Battle Cry. Isa rin DAW siya sa pinakaguwapong Esport player.
Nagtama ang mata namin ni Dion at kumaway ako sa kanya para mas makita niya ako. Inagaw niya ang phone kay Oli. "Wait ka lang diyan. Bababa ako." Dion said.
"Ang pogi talaga ni Dion!" Sigaw ni Shannah at saktong dumating si Tomy dala ang tubig.
"Bababa raw si Dion dito." Sabi ko sa mga kaibigan ko.
Dion is wearing the jersey shirt of Battle Cry na may logo sa kaliwang bahagi ng T-Shirt at nakasuot siya ng Jogging pants kung saan nakasulat ang text na Battle Cry.
Bumukas ang pinto at unang bumaba si Dion. Mas lumakas ang sigawan noong bumaba siya at instead na sa entrance ng mall siya pumunta ay naglakad siya sa mahabang pila ng mga tao. I watched him walk and hindi ko maiwasan na matawa dahil halatang nahihirapan siya dahil sa dami ng tao (especially girls) na humaharang sa kanyang dinadaanan.
"Milan!" Sigaw ni Dion at sinenyas niya ang kamay niya na parang pinalalapit ako.
Inaya ko sina Clyde para lumapit kay Dion.
May mga nagpa-picture kay Dion bago dumating ang ilang guards ng mall para harangan siya. "Kanina pa kayo?" Tanong ni Dion habang naglalakad kami papunta sa entrance ng mall.
"Oo. Iba talaga kapag sikat." Naiiling kong sabi kay Dion.
He chuckled. "Baliw." Bumaling ang tingin niya sa mga guards. "Kuya kasama namin sila. Mauuna din silang pumasok sa mall." He informed them at tinuro kami.
Pagkarating namin sa entrance ng mall ay bumaba na rin ang ibang members ng Battle Cry. "Kumare!" Sigaw ni Oli at hinagis niya sa akin ang isang jacket ng team nila.
Si Clyde ang sumalo nito at iniabot sa akin.
"Suot mo, Milan, bisita ka namin kaya dapat kami ang i-cheer mo mamaya." Sabi ni Oliver nang pabulong sa akin since hindi nga kami magkarinigan dahil nga sa lakas ng sigaw ng mga tao rito.
Pumasok kami sa loob ng Mall at habang papalakad kami sa may venue ng competition ay makikita na ang magarbong design na nandito.
May barricades na nakapaligid sa pagganapan ng competition at sa loob noon ay nandoon ang mga team kung saan nag-uusap na sila ng mga pinaplano nila.
Naunang pumasok ang tatlong Kulokoy kasama si Shannah at nauna pa sila sa Battle Cry. Nagpa-picture sila sa kung sino-sinong player ng iba't ibang team.
"Lalaro kayo?" Tanong ko kay Oli.
"Hindi, manonood lang kami. Support lang namin ang ibang members ng Battle Cry." Paliwanag niya sa akin. "Ang comfy pa noong jacket?"
"Oo, medyo malaki sa akin itong jacket mo, Oli, pero ang comfy niya." Paliwanag ko.
"Hindi naman sa akin 'yan." Sagot ni Oli sa akin.
Napatigil ako saglit at binasa ko ang likod ng Jacket kung kanino ito.
Battle Cry
RUFUS
07
Napatingin ako kay Dion kung kaya pala naka-jersey lang siya. "Hala ka, pinagamit sa akin ni Oli 'yong jacket mo. Gagamitin mo ba?" Tanong ko kay Dion.
"Comfy kamo. E 'di suot mo muna. Hindi naman din ako nilalamig." He explained
Pinagmasdan ko ang buong venue na kung saan may labing apat na reclining chair na nasa venue na gagamitin ng mga players kapag nag-log in na sila sa game. May mga seats din para sa iba't ibang team na nandito. Magarbo din ang disenyo sa stage at may mga pailaw at sa LED TV ay nagpe-play ang mga nanalo noong mga previous competition.
The players from different squad ay seryosong nag-uusap sa kani-kanilang tactics.
Si Axel ang kumakausap sa mga players na maglalaro to represent Battle Cry since he is the captain.
Inayos ko ang pagkakasuot ko sa jacket ni Rufus. "Milan, picture-an kita habang suot mo 'yong jacket namin. Ipo-post ko sa IG ko para ipangalandakan na kami ang sinu-support ni Shinobi." Paliwanag ni Oli.
"Picture-an mo pero huwag mo nang i-post." Banta sa kanya ni Dion. "Gagawa ka pa ng issue."
"Bakit? Parang jacket lang, eh."
"Basta huwag mong i-post tanga ka. Mapapagalitan ka pa ng management kapag pinost mo, eh." Sagot ni Gavin.
Tiningnan ko ulit ang paligid at napangiti.
So, this is E-Sport.