BRIAR'S POV
"Ahrgg! They totally left me here..." I groaned in frustration at nag pagulong gulong sa kama ko.
Ito palang ang unang araw na mawawala sila sa mansyon ng matagal, and I feel so bored already. Mababaliw na nga ata ako dahil wala man lang akong makausap. The maids are out of the question either, dahil kung maka layo sila sa akin ay parang meron akong nakakahawang sakit.
Para tuloy akong ewan dito. I mean halos mechanical nalang ang galaw ko sa mansyong ito. Kakain, tutulog, then gigising na naman to repeat the same process. Dun palang ay nang lulumo na ako. Hindi na rin ako mag tataka kung madadagdagan ako ng lagpas sa dalawang timbang ngayung buwan.
Ang hirap pa namang magpapayat, but then what can i do? Ni halos alikabok sa mansyon na ito ay nag sialabalutan na paalis dahil sa linis. Wala man lang akong magawa kahit pag palit ng kurtina para libangin ang sarili ko kase nag papanic lahat ng mga katulong pag nakikita nilang akong naglilinis. As if naman na ikakamatay nila yun.
Mariin kong ipinikit ang mga mata ko at nag buntong hininga. I guess I'm stuck here. At least for 3 days and so. Just thinking it make me helpless.
Ngayun lang ako nastress dahil sa boredom. I mean i am not designed to this kind of environment. I am designed for vigorous kind of environment. Mas masisiyahan pa akong mag tatakbo sa hospital for emergency kesa matengga hanggang sa mag kaugat ako dito sa mansyong to.
Out of frustration ay naiinis akong tumayo paalis sa aking kama. I was thinking on going outside pero mabilis ko iyung nalimutan ng mahagip ng mata ko ang aking laptop. Naka patong iyun sa night table ko. And talagang ngayun ko lang iyun napansin.
"Bakit ba hindi ko naisip na mag online at mag tingin tingin nalang ng chismis sa social media? Right, pati utak ko ata ay na-corrupt na ng boredom" Nabulong ko nalang sa aking sarili kasabay ng pagsapo sa aking nuo.
'Puro si Death ka nalang kase eh' Tudyo ng utak ko. Umirap lang naman ako dun dahil alam kong maiirita lang ako lalo pag nakipag talo ako sa tuyo kong utak. Agad narin naman akong lumapit sa night table ko at mabilis na dinala sa aking kamay ang laptop ko. Nag indian sit ako sa aking kama bago tuluyang mag butingting sa laptop ko.
Ilang linggo nadin akong hindi nag kakaaccess sa social media simula ng mapunta ako dito sa mansyong ito. Well probably my focus is not on it kaya ganun, at ngayun ko lang talaga narealize na namiss ko din ang mga workmates kong sakit sa ulo, back there at the hospital.
Of course Claire isn't included at all. I mean who cares for that bitch? Just remembering her make my blood boil. Pero totoong hinahanap ko ang pag bibigay nya ng thrill sa buhay ko dahil sa mga insecurities nya. I wonder tuloy kung ano ng nangyari sa bruha nayun. Well that's boredom for me, alright.
Nang tuluyan na akong makapag online ay ang daming mga message ang agad na pumasok at nag notify sa laptop ko. Ang pinaka maraming message ay from Zack. Ang iba naman ay puro mga fb friends ko na hilig makichismis sa buhay ko. Inopen ko ang message ni Zack at halos lumuwa ang mata ko nang halos 100+ message ang galing sa kanya.
"What the?" Hindi makapaniwalang bulong ko nalang at isa isang binasa ang ilan sa mga message nya.
_______________
Two weeks ago:
"Hey Bri I heard what happened. Im sorry at wala ako ng oras nayun para kausapin si direct. Where are you now?"
One week ago:
"You should have at least contact me before leaving"
Thursday at 4:09 pm
"Why did you go with them? We don't know this people if they can be trusted?"
Last Friday at 8:12 pm
"Are you alright? Why aren't you answering your phone?"
Last Monday at 6:23 am
"Where are you Bri? I'm so worried"
7:48 pm
"Briar can you at least Contact me if your alright?"
Tuesday at 11:35 am
"Briar aren't you going to at least online?"
Yesterday at 7:01
"Hope your safe where ever you are, contact me if you already notice this"
Today at 5:42
"I miss you "
______________
Nasapo ko ang aking nuo dahil sa mga nabasa. Hindi pa ako umaabot ng 5 minutes sa pag titingin ng messages nya pero sumasakit na agad ang ulo. Why did I forget this thing anyway? Of course Zack know nothing about my disappearance. Talagang mag aalala ito.
(Typing a message)
: I'm doing just fine Zack, don't worry.
(Message sent)
"Wait a minute. I know na I have a phone the last time check! How the hell did I forgot that!?" Nabulalas ko na naman after another realization. Agad naman akong tumayo at nag punta sa walking closet ko kung saan nakalagay ang bag ko. Mabilis akong nag halwat duon at nakita ko duon ang aking phone. Naaka power off sya kaya agad ko iyung pinawer on, then bumalik na ulit ako sa Kama.
Kagaya sa laptop ko ay napuno ng mga messages ang phone ko. And as expected ay Zack have almost 50+ message and almost 200+ miss call's. Are you kidding me? Is he that worried? Ilang linggo palang akong wala and so. Well, it's not that na I don't appreciate him, but hindi na naman nya ako kailangang tawagan time to time. As if naman na mamatay ako any moment pag di nya ako tinawagan.
It's not like na kinidnap ako, diba? Well, it's more on na binili ako ng so uncalled na si Death, na Mafia Boss pala. Which is na nitong nakaraang araw ko rin lang nalaman kung hindi pa ako nag tanong. And now I'm all left alone here sa napakalaki nyang palasyo and suffering from boredom as heck. Tsk!
Tiningnan ko ang orasan ko at 6 palang ng umaga so probably ay hindi pa nag iistart ang schedule ni Zack. I think na it's not that bad to call him now, since wala rin naman akong ginagawa at ayaw ko pang mabaliw dito. Right? I hope lang talaga na his not showering right now dahil ayaw ko naman syang maabala.
Habang dinadial ang number nya ay maingat kong kinuha ang laptop ko sa kama at lumabas. Balak kong mag stay sa sala sa baba para naman hindi ganun kaboring. Nagtatlong ring pa naman muna ang line ni Zack bago pa nya iyun sagutin.
"Briar is this you? God where have you been? Are you alright? Did they hurt you? Or something? " And as expected ay yan agad ang bumungad sa akin ng sagutin nya yung tawag. Bahagya naman akong natawa duon but nevertheless pleased.
"Why are you laughing? You don't know how worried I am, you haven't even reply to my chats and messages, so what the hell?" Sermon nito. Napailing iling naman ako dunat sumilip sa dinadaanan ko. Andito na pala ako sa may hagdan, kung hindi pa ako tumingin ay mahuhulog pa ako ng wala sa oras dun.
"Relax Zack. I'm sorry for not having in touch with you for so long. Masyadong busy kase ako ngayun dito sa current working place ko. And believe me or not I totally forget that I have a phone" Natatawang paliwanag ko sa kanya.
I kinda miss this guy. Parang namiss ko ang kakulitan nito na yayain akong makipagdinner sa kanya, which is I always say 'yes' cause why not? I have nothing to worry about dahil wala naman akong boyfriend or anything na magagalit sa akon. Wala rin naman kase akong gagawin after work so why not join him?
I heard him sighed on the other line.
"Good to hear that your just fine. But where exactly are you? And why are you that busy? Mas grabe ba ang work mo jan kesa dito sa hospital?" Tanong pa nito. Ako naman ay tuluyan nang nakababa sa hagdan kaya agad akong nag lakad papunta sa sala.
"Ahm... it's a bit complicated here, yun lang ang masasabi ko. Being a personal doctor of a rich whatsoever people are so stressing. And about sa part na kung asan ako ngayun ay... Well, I kinda fall asleep when we're traveling... So yeah, I really don't know where I am now. Nawala rin sa isip ko na mag tanong sa mga superior ko, but no need to worry cause their not that bad at all (but really bad because their Mafias, and that worries me at some point)" Mahabang paliwanag ko na medyo totoo naman. Medyo nag aalinlangan din dahil alam kong makakatanggap na naman ako ng sermon sa kanya.
"You don't know where you are?!" He burst out. Saktong nakarating na ako sa harap ng isang sofa na andito sa sala, kaya marahan kong binaba ang laptop ko dun bago sumagot.
"Yes. But as I said I'm fine. It's actually great here. I little boring (I mean a hella boring!) But yeah, I'm doing rather good here" I said, trying to convince him na ayus lang ako. Narinig ko naman itong nag buntong hininga in defeat.
"Ok, as you said. Just always stay safe---Good morning honey!" Naputol ang pag sasalita nya ng may isang matinis na boses ng babae ang disturb sa kanya. And I'm pretty sure, as in 100% sure na kay Claire na boses iyun.
My eyebrows farrowed. Honey? Wait, is something happened that I don't know, between those two? So Claire really is on him huh? Oh well, as if I care naman. I already have Death itself so I am not bother about them. Well at least for me I already have him. I'm just curious kung anong nangyari sa dalawang to after ng umalis ako.
"Don't you know how to knock at all Claire? And what are you doing here?"
"Of course I'm here for you dear, who else? And dahil maaga pa naman, why not let us have some a little fun?"
"Oh drop that nonsense Claire. Hindi ko alam kung saan mo nakukuha ang mga bagay nayan. Can you leave my office now? Unfortunately, I have no time to flirt with you. Now leave, because I'm talking to a very important person"
Rinig kong usapan nila sa kabilang linya. Mas tumaas naman ang kilay ko dun. So wala naman pala silang relationship at sadyang asyumera lang ang lola Claire nyo? At ano daw? Little fun? Did she just say that so boldly? As in walang kahiya hiya? I mean walang hiya naman talaga sya, but still that's too out of the line. Parang hindi sya Doctor sa mga kilos at pinag sasasabi nya.
As in ew, she never change. Bitchy as ever. Lumala lang ang sakit nyang yun ngayun dahil wala na ako sa daan nya. Poor thing, hindi ko alam kung saan sya pupulutin sa future pag nag patuloy sya as like that.
"I'm sorry about that" Rinig kong paumanhin ni Zack. Mukhang nakaalis narin ang bruha.
"It's ok. But is that claire? Really?" Natatawang tanong ko.
"Yeah. She's been pestering me since you left. And she's really hard to deal with it sa totoo lang. I mean it's like I'm having a nightmare even though it's day light" Buntong hiningang explain nito. Mas lalo lang naman akong natawa dun.
He must be really annoyed. Now naawa narin ako sa kanya.
"God! She must be really a pain in the ass" Komento ko.
"Oh please, sinabi mo pa. But anyway, when will you return? I mean your planing to get back right?" Tanong nito. Somewhat unsure. Medyo natigilan naman ako dun kase hindi ko rin naisip ang about dun.
"Ahm... I don't really know too, Zack. I'll try to visit you there pag pinayagan ako ni Dea--I mean ng boss ko" I answered, not really sure if boss ba talaga ang dapat kung itawag kay Death.
"Ok, I'll be expecting that" Sagot nya pabalik. May sasabihin pa naman sana ulit ako sa kanya pero naagaw naman ng paningin ko si Jazlyn. Nasa may isang gilid sya at may kausap ito sa phone nya. She seems in a hurry at mukhang nag iingat na baka may makakita sa kanya. Malamang ay hindi nya rin ako nakita.
What was that? Sino ang kausap nya?
"Ahm... Zack, can you already hang up the phone? My boss is calling me already. Don't worry I'll call you back again later, take care" Mabilis na sabi ko sa kanya. And even though na sinabi ko na sya ang mag baba ng tawag ay ako ang nag end nun. Pinawer off ko ang aking cellphone at tumayo para sundan si Jazlyn.
May nag tutulak kase sa akin na sundan sya. I think na she's hinding something or at least some sort of problems. If there where not ay bakit ganun nalang ang inakto nya?
Agad akong nag lakad papunta sa kinaroroonan nya but of course ay hindi ako gumawa ng kahit na anong ingay. Lumiko ako sa isang corner at duon ko sya nakita. Patuloy na may kausap sa hawak na telepono. Nagtago ako sa isang malaking vase na asa harap ko at pilit syang pinakinggan.
She seems pretty nervous while talking to whoever person who's in the other line, kase hindi sya mapakali sa kitatayuan nya at nag papabalik bakik duon. Medyo lumapit pa naman ako ng kunti para marinig ang mga sinasabi nya, at nag tagumpay ako dun.
"Yes, yes. She's here all alone in the mansion. Master Xyontenier and Master Calvente left yesterday for their transaction in Ontario. Hmmm, I swear na hindi nila ako na halata. Walang nakahalata na I'm working for you Master Lucas"
TO BE CONT...
😱Sino yun? Char! Guys pafollow si Kia WP sa Instagram kung meron kayo. It's our official account there so hope na support nyo rin ako dun.
ANYWAY ENJOY READING AND KEEP VOTING PARA MAG GROW TAYO😇
THANK YOU 😊