Tatsuo'nun ağzından;
1 ay çabucak geçmişti. Kita senpai ile iyi anlaşıyorduk. Hatta dün bana benden gerçek anlamda hoşlanmaya başladığını söylemişti.
Hiçbir şey gibi gelebilir belki ama beni mutlu etmişti.
Bugün ise maçların başladığı gündü.
Kita senpai maçlara çok çıkmazdı ama çıktığı zaman karşıladığı toplar ile farkını koyardı ortaya.
Bugün yerel maçlar yapılacaktı.
Sırasıyla her maçı oldukça güzel geçiriyorduk.
Bütün maçları kazanmak zorundaydılar. Bu senpainin son senesiydi. Kaybettiği an onun için yolun sonu olmuş oluyordu.
İlerleyebildiği kadar ilerlemelerini istiyordum.
Kita senpai hala yedekte duruyordu anlaşılan bugün çıkmaya pek de istekli durmuyordu.
Günün sonunda olan 2 maçıda kazanmıştık ve yarın final maçı vardı.
Hangi takımla olduğu belliydi. Bizde Miya ikizleri varken yenebileceğimizi düşünüyordum.
Onların yanı sıra Aaran-kun bizimle birlikteydi. Bir de tabi Rintarou vardı.
Onu küçümsememek gerektiğini en iyi ben biliyordum. Boyunun uzunluğundan olsa gerek blokları çok iyiydi. Aynı zamanda bütün vücudunu kullanabildiği için smaçları blokları deşip geçebiliyordu.
Daha önce smaca vurmadan önce atacağı yere kafasını eğip baktığını bile görmüştüm.
Takımın geri kalanının ise çok iyi düzeyde olduğunu söylemeliydim.
Şahsen liberoları Michinari-kun'un karşıladığı topları karşılamaya çalışsam muhtemelen bileğim kırılırdı.
Senpaiyi bekliyordum. O da soyunma odasından çıktıktan sonra birlikte çıkışa doğru yürümeye başlamıştık.
Bir elini belime atmıştı ve öyle yürüyorduk. İlişkimiz sandığımdan daha az kavgalı ilerliyordu.
Tabi ki bu sırada Rintarou ile Osamu da bir ilişki içerisindeydiler. Onların ilişkisi bizim gibi durgun gitmiyordu ama.
Neredeyse her gün kavga edelerdi. Ayrıca Osamu ile eve geldikleri zaman gerçekten çok ses çıkarıyorlardı. Tanrım sadece uyumaya çalışıyordum!!
Senpai ile muhabbetimiz onun başka yöne sapması ile durdu.
"Senpai nereye?"
"Markete gidiyorum, nine bir kaç şey istemişti"
"Bende geliyorumm"
"Tamam"
Markete gittikten sonra market arabasını aldım ve içerisine oturdum.
"Gezdir beni senpai"
"Hadi ama Suo bunlar için çok büyük değil misin"
"Hayır"
"Tamam o zaman sıkı tutun ve şu listeyi al"
Listeyi elime alıp yazanları kontrol ettim. Eh bütün marketi alsaydık keşke.
"İlk durağımız süt reyonu!"
"O zaman gidiyoruzz"
Hızlıca ittirerek süt reyonuna gelmiştik. Süt reyonundaki sütlerden aldıktan sonra yoğurtta koydum böylelikle buradaki işim bitti.
"Ekmek ürünlerinee"
"Hay hay"
Böyle böyle bütün marketten almamız gerekenleri almıştık. Biraz rezil olmuştuk fakat ne senpai ne de ben bunu umursamıyorduk.
İkimizinde yüzü gülüyordu. Kita senpai hayat dolu bir insandı. Evet gerçekten tavır olarak sakindi fakat yine de belli oluyordu enerjisi. Ya da belki de sadece ben farkediyordum.
Çünkü takımdakiler onu çok sevse bile kaotik bakışlarına karşı kekelemeye başlıyorlardı. Senpai çekinmeden hatalarını yüzlerine vuruyordu. Ama biri hasta olduğunda veya başka bir şey olduğunda gittikleri ilk kişide Kita senpaiydi.
Her şeyi halledip marketten çıktık. Israr etsem bile senpai bütün poşetleri kendisi almıştı.
Yol ayrımına geldiğimizde poşetleri bir kaç saniyeliğine yere bıraktı. Bana açtığı kollarına sarılırken burnumu sıkıyordu.
"Görüşürüz Suo"
"Se-senpai nefes alamıyorum"
"Hahahhahhaahah"
Burnumu bıraktıktan sonra derin bir nefes aldım. Kıpkırmızı olan yüzüm normale dönerken bende yanağından öptüm ve vedalaştım.
Yarın büyük gündü. Ulusallara gidip gidemeyeceğimiz belli olacaktı.
Gitmek istiyordum. Her şeyin burada bitmesini istemiyor, ilerleyebildiğim kadar ilerlemek istiyordum.
Eve geldiğimde Rintarou çoktan yatağına yatmış ve uyukluyordu.
Bugün canım yemek yapmak istemediği için Osamu'yu onigiri yapması için çağırmıştım. Ayrıca Rin'e de süpriz olurdu hem. Ya ne kadar mükemmel bir kardeşim ya..
Osamu geldiğinde yanında promosyon olarak Atsumu da vardı. Biz Tsumu ile klasik merhabalaşmamızı yaparken Samu bize göz devirmiş ve mutfağa geçmişti.
O işlerini hallettikten sonra oturup yemeye başlamıştım.
"Yavaş ye hayvan boğulcan"
"Boğo boşo olmoz"
Kafası ile hıhı aynen bakışlarını atarken yukarıya sevgilisinin yanına çıktı.
Bende yemeğimi bitirdikten sonra Salonda sıkılan Tsumu'ya oyun kollarından birini fırlattım ve pes oynamaya başladık.
4.sefer onu yendiğimde hem oyuncularına sövüyor hem de kolun bozuk olduğundan yakınıyordu.
Kolları değiştirdikten sonra da yenilince bu sefer bana sövmeye başladı.
Biz birbirimizle dalaşırken çoktan gece olmuştu bile.
"Suo uykum geldii"
"Gel ben sana yatağını hazırlıyım"
"Üşeniyorum"
"Bende ama yapıcak bir şey yok"
Kafası ile onaylayınca bende Rintarou'nun odasının yanındaki misafir odasını hazırladım.
Yapacak bir şey yoktu. Ya uyuyacaktı ya da uyuyacaktı. Zuhahhaha yaşasın kötülük..
Akşam olup herkes uyumak için(!) yattığnda kulaklıklarımı kulağıma taktım ve uykumu getirecek bir müziği açtım.
Sabah başımda tepinen Atsumu ile kalktım.
"Sabahın köründe noldu Atsumu? "
"Benimle gel"
Sıcacık yatağımdan kendimi kaldırıp peşinden gittim. Rin'in kapısını yavaşça aralamıştı. Bende arada ki boşluktan baktığımda odama gidip telefonu aldım ve Atsumu'ya video çekmesi için verdim.
Rintarou'nun bacağını istediğim pozisyona getirip Atsumu'ya işaret yaptım.
Kafası ile onayladığında abimin kulağına eğildim.
"Voaa!"
"Aaaaaaaaaa!"
Onun ani tekmelesi ile Osamu yere düşmüş o da çığlık atıyordu. Atsumu da bende kahkaha atarken ölecektik neredeyse.
"Seni küçük o-"
"Ağla HAHAHAHAHAHAHAHA"
O yerinden kalkmadan önce hızlıca odama gidip hazırlandım. Yolda kendime bir şeyler alır kahvaltı yapardım.
Odamdan fırlarcasına çıktım. Tsumu'nun sesi gelmiyordu.
Tsumu R.I.P
Etrafı kolaçan ederken bana bakan abimi gördüm. Peşimden beni kovalamaya başlayınca evden ışık hızıyla çıktım. Bir süre koştuktan sonra bir amele sümüğü misali yüz üstü yere yapıştım.
Bu sefer de arkamdan gelen Rintarou bana kahkaha atarken yerlere düşmüştü.
Yerden kalkmaya üşendiğim için kafamı geri gömdüm. Koltuk altlarından tutulup kaldırılmam ile karşımda Kita senpaiyi gördüm.
Bir böyle rezil olmadığım kalmamıştı. Onu da yapamadım demem artık
Kaldırıp beni dizinin üzerine oturttu. O yüzümdeki tozları silerken bende ona büyülenmiş gözlerle bakıyordum. Yüzümü temizledikten sonra bana döndü
"İyi misin? Dikkat et biraz kendine, zarar göreceksin"
"Ya ama kaçmam gerekiyordu"
"Kimden?"
"O gerizekalıdan"
Parmağım ile abimi gösterdim. Bize bir el selamı yaparak yanımıza geldi. Saçımı okşama bahanesine sonra görüşücez mesajları atıyordu.
"Neden"
Cebimden hızla telefonu çıkarıp galerime girdim.
Son çektiğim videoyu ona da gösterdim.
O da izledikten sonra baya güldü. Rintarou ise bana bildiği bütün küfürleri yağdırıyordu.
Hep birlikte sahaya doğru ilerleyemeye başladık. Yolda bir dükkana girip kahvaltımı yapmıştım.
Sahaya geldiğimizde çocuklar antrenmana geçti hemen.
Bende oturduğum yerden onları izliyordum.
Zaman yaklaştıkça yaklaşıyordu şuan maçın başlamasına üç dakika vardı.
Hızlıca lavaboya gidip geldim. Geldikten bir kaç saniye sonra diğer takımda gelmiş ve maç başlamıştı.
İlk seti rahatlıkla aldık. İkinci seti ise Atsumu ve Osamu'nun yeni şeyler denemesinden dolayı vermiştik.
Tanrım bu kadar ciddi bir maçta bildikleri gibi oynasalar ne olurdu sanki!
Son sette biraz daha kendilerine gelmişlerdi.
Servis sırası Atsumu'ya geçince ardı ardına 5 sayı aldı. O servislerin sertliğini biliyordum. Daha önce kafama yemiştim.
Aynı şekilde Rintarou'nun smaçları ile de almıştık ve set yine bizdeydi.
Şuan 2-1 öndeydik. Son 1 set kalmıştı almamız gereken..
Bu sefer serviste Osamu vardı..
***************************************