MATHEW POV
"Land'y hoi!" A huge smirk play on my lips when our private jet landed at Brazil in no time. I just heard Death chuckles while fixing his gun, getting ready.
Me? Nah nung nakaraang pasko pa ako nakapag ready. Ang boy scout ay laging handa. Ok fine, I'm just a little excited because we will be playing in our little land. Ilan araw narin akong nakahiga sa kama at nangangati na ang kamay ko makipag bakbakan. I am a lazy person but hell ayoko namang mabulok nalang lagi sa kama ko.
We're been focus on Briar's safety, Kaya ngayun nalang ulit kami naka labas labas. At idagdag pa ang love quarrel ng dalawa. Unfortunately, ako ang mas naiistress na kanila. Para silang mga bata kung umakto. Kung tutuusin ay mas worst ang situation ko sa kanilang dalawa, between me and Jazlyn, and yet they act like they are the worst in denial person in the world.
Fucking heart for falling inlove! And fucking inlove for making us crazy. But it felt good... ironic because it felt so scary too. Worrying for someone nonstop.
"Mathew, we don't have time for your fucking spacing out now. What are you even smiling for?" Death scolded me, and that brought me to reality. Nakita kong nakababa na sya sa jet at mukhang tutubuan na ng ugat sa kinatatayuan nya sa kahihintay sa akin.
Am I really spacing out that long..?
With that thoughts ay agad na akong lumabas sa jet bago pa ako ikasal sa bala ng baril ni Death. Agad narin naman kaming sumakay sa isang magarang sasakyan at nag punta sa location namin.
Me, feeling excited in the drive. I pulled my snipper out and ready it beside me. My precious ikki, my rifle. Yeah, I fight long ranges. But don't get me wrong I'm still good at hand to hand combat and so. I just prefer long ranges. Sa pamamagitan kase nun ay hindi nadudumihan ang suot ko, and so myself.
We stop in front of a bar, so I think the jerk is having some fun or maybe a sort of transactions. Me and Death get ready and so our men. Bumaba kami sa sasakyan namin with power and a great authority on our presence, kaya napatingin halos lahat sa amin ang mga taong andun sa labas. Waiting in the line to get inside the bar itself.
Some trembles in fear while some are looking at us like na hinuhubaran nakami. I just rolled my eyes because of them. Though I won't blame them we're just that hot into their eyes. Sometimes that shit scares me.
We walked near the entrance and Death give the bouncer a small card then after some moment they let as in. Bago naman ako tuluyang makapasok ay kinindatan ko lahat ng mga babaeng nakatingin sa akin, that can make them wet in instant. Where's the fun if I'm going to ignore them? Right?
If I really just have time, I would love to fuck them all one by one. This place is a hella good place to enjoy your self with. Lucas must be really having a fan here. Damn... I'm really jealous. Andito sya nag papakasaya not knowing na we're after his body anytime and anywhere. Nevertheless too bad that his about to die soon, so nothing really matters.
He angered Death. So i am. Jazlyn can't just stop worrying about that jerk, despite the situation. Sya rin ang nag lalagay sa kapahamakan kay Jazlyn. And how i hate it na kinakampihan nya parin si Lucas. Can't she just stay with me? Bakit si Lucas nalang lagi diba?
Nang makapasok na kami sa loob ng bar, ay we managed to change our presence unnoticeable so that we wouldn't get that much attention from everyone, that can make Lucas on alert mode.
Death sign our men to roam around and they all nodded. On the other hand, me and Death let our self to be devour by the crazy place. Music and alcohol is almost splashing everywhere. Some people are grinding each other, and some are almost making out on the spot. This place was totally for people who wanted to be wasted and drink their butt out.
Nag hiwalay kami ni Death para mas mapadali ang pag hahanap namin kay Lucas. Napadpad naman ako malapit sa my barstool kaya umupo ako dun and order myself some drinks. While sipping on my wine I roam my eyes all over the place, and a small smile spread to my lips when I spotted Lucas not far away from me, drinking a beer while two girls on his side.
Fucking indeed him. Too much worries from Jazlyn. He dare to have girl on his side knowing that Jazlyn almost died in worries because of him, kahit hindi nya yun sabihin sa akin. Tsk...
Nag katinginan kami ni Death na ngayun ay hindi rin kalayuan sa pwesto ni Lucas. Halatang nakita nya na rin ito. Tumango lang ako at nilabas ang snipper kong dala. Sinenyasan ko naman ang lahat ng taong nakakita sa akin na manahimik. Halatang natakot naman sila dun kaya nanatili silang tahimik. Even the bar tender froze in his spot.
After kong maayos ang snipper ko ay tuluyan na akong pumusissyon. Finding a good spot, then Lean closer to it to check the angle and range. Muli kong sininyasan ko si Death, indicating na ready na ako. Tumango lang naman sya dun.
Pinag aralan ko ng mabuti ang patatamaan ko. Knowing Lucas his good at dodging things. I don't need to actually hit him directly, all I need is to scratch him para tumalab ang pampatulog sa kanya. Hindi naman kase totoong bala ang nasa sniper ko. My bullets are just blank at may pampatulog. More on trangculizer type bullets and so whatever.
Ok start of the fun. I smirk in my thoughts then lick my lower lip.
"I got you clear as sky..."
MEANWHILE...
BRIAR'S POV
Naalimpungatan ako nang makaramdam ako ng gutom. Marahan akong umupo sa aking kama, pero agad ring nawala ang aking antok ng maalalang hindi naman ako pumunta sa room ko. At mas lalong hindi ko naaalalang natulog ako dito sa kama ko.
Anong nangyari? Ang huling natatandaan ko lang ay ang pag papahiga ko kay Death sa aking lap para mag pahinga. Hindi ko naman alam na makakatulog din ako that time. Sya ba ang nag hatid sa akin dito sa room ko? But wait room ko ba to?
Agad kong inilibot ang aking paningin at medyo gulat pa ako nang makitang hindi ito ang room na tinutuluyan. Agad ring pumasok sa ilong ko ang napaka manly'ng amoy. Kung hindi ako nag kakamali ay ang amoy na yun ay mismong scent ni Death.
"I'm on his room..?" Takang tanong ko sa sarili ko. Dinala nya ba ako dito? Pero bakit? May sarili naman akong kwarto ah?
Binuhat kaya nya ako? Yung pang bridal style? Katulad nung mga nababasa ko sa libro—Aishh! Ano ba itong pinag iisip ko. Probably ay binabuhat nya lang ako sa daang daang mga men in black na nakakalat dito sa mansyon nya.
I mean, just who i am? But then again, he said that he liked me... Or maybe panaginip ko lang yun? Hindi kase masyadong malinaw sa utak ko yung mga nangyari... Panaginip lang ba talaga yun? Parang totoo kase. Oh well, it doesn't matter anyway...
Hindi nga ba briar?
"Oh shut up heart! Mataas yung utak kaya manahimik ka jan!" Inis na sabi ko sa aking sarili. Lagi nalang kumokontra. Hindi talaga mag tatagal at matatagpuan na ako sa mental hospital.
Agad akong bumangon at tiningnan ang orasan sa night table na malapit sa akin. It's already 9:00. Mukhang napahaba talaga ang tulog ko. Ni hindi narin ako nakakain kanina, kaya eto ako ngayun nagising sa isang napakandang tulog dahil sa gutom. Nakakainis ng kunti.
(Cruu!~~~ Cruuu!!~~~~)
Napatingin ako sa tiyan ko ng tumunog na naman iyun. Halatang gutom na gutom na ang mga alaga ko sa aking tyan. Buti nalang talaga mag isa ako ngayun sa kwartong to and no-one can hear it that me.
Hindi na ako nag tagal sa silid na yun ay agad narin akong lumabas. Bumungad naman agad sa akin ang isang tahimik na pasilyo. It almost felt so eerily here. Subrang tahimik ng paligid at hindi ko masense ang kahit na anong presence ni Death.
Minsan kase kahit subrang layo nya sa akin, at kahit hindi ko sya nakikita ay ramdam kong asapalid lang sya. Pero ngayun wala akong masense sa palagid. Kahit si Mathew ay di ko mahagilap ang presensya kaya mas lalong naging creepy ang dating ng mansion.
May work ba sila ngayun? Pero weekend ngayun ah? Dapat ay wala silang work. But then again what do I know? Mga Mafia sila, they never take break unless na they say so. Pero bakit naman hindi nila ako ininform?
Eh bakit ka naman iiinform? Mahalaga bang malaman mo pa?
Napairap na lang ako ng umepal na naman si inner self. Hindi naman ako ganito dati. Talking to myself too much. Nagsimula lang to ng mag stay ako sa mansion nato. Feeling ko talaga ay need ko ng kasama. It's not good na mag isa nalang lagi ako dito sa mansyon na to. Mababaliw talaga ako any moment.
I sighed. Bahala na nga.
Nag simula na akong mag lakad papunta sa dining area dahil talagang nagugutom na ako. Bukas naman ang lahat ng ilaw kaya hindi ako ganun nahirapan na tuntunin yung dining area. Wala akong makikitang mga tao, liban nalang dun sa mga bantay na nag roronda sa labas.
Nang marating ko ang center table ay naabutan ko duon sa Jazlyn. Yes, i already knew her name. Sya yung babaeng nag turo sa akin nung bago palang ako dito kung asan yung cr.
Agad ako nitong napansin, Kaya nakita kong tumingin sya sa side ko. Giving me a small smile.
"Good evening Ms Briar. What I can do for you?" Magalang na tanong nito. She's a filipina like me, and I wonder kung paano sya napadpad dito. Curious talaga ako sa kanya eh kaso hindi na ako nag aabalang mag tatanong pa sa kanya.
"Ahmm... Kakain sana ako. Kung hindi ako nakaka abala" I answer honestly. Medyp namula kase tumunog na naman yung tyan ko.
"Not at all Ms Briar. Umupo na po kayo. I'll tell the girls na maghain ng makakain nyo" She responded softly, then bow a little before totally leaving me alone. Sinunod ko naman ang sinabi nyang maupo na ako. Hindi nagtagal at may mga babae nang naglabasan from the kitchen. May dala silang mga food at inihain iyun sa harap ko. I thanked them softly before they left.
Habang kumakain naman ay nakita ko ulit si Jazlyn, kaya tinawag ko sya.
I'll ask her kung alam nya kung asan yung dalawa. Baka alam nya lang.
"Yes Miss Briar?" Tanong nito matapos makalapit sa akin.
"Ahmm... Gusto ko lang sanang itanong kung asan sila Mathew and Death?" Tanong ko. May pag aalinlangan sa aking boses. Medyo nasurprise naman ito sa akin, sa hindi ko rin malamang dahilan.
"They have a flight to Ontario tonight for a business matters. Probably now ay nasa plane na sila" She explained habang nakatingin sa wristwatch nya.
"What? Hanggang kelan sila dun?" Gulat na tanong ko pa. Nag aalinlangan naman ito kung sasabihin ba nya sa akin ang mga bagay na nalalaman nya o hindi. But in the end ay sinabi na rin nya sa akin.
"They'll be back here within three days from now. But I'm not really quite sure dahil masyadong full booked ang schedule nila ngayun" Paliwanag na sagot nya sa akin. Tinanguan ko lang naman sya kahit medyo shock ako sa aking narinig, just to dismiss her already.
They left me!? Here!?
What do I suppose to do here? Alone?!
Great. Now I'm stuck to this very cold mansion for 3 days.
END CHAP ELEVEN
ENJOY READING TO ALL😘 AND PLEASE DO VOTE 🥺 I REALLY NEED IT 🥺 PAFOLLOW NA RIN IF YOU HAVE SPARE TIME 😇
ALSO, YOUR FREE TO READ MY OTHER STORIES, NAMING 'My Gay Roommate' AND 'Bound to be his slave'
THANK YOU 💗