Kinabukasan
“Ang sakit sa kahapon susubukang
hindi dadalhin ngayon."
~•~
"Sinasaktan ka na naman ba ng gago na 'yon?" Tanong ni Christian sa 'kin I jus nod at him. Wala naman akong maiitago sa kanila. They know me if I lied or being honest.
“Tanginang lalaki na 'yon!”
"Matagal kanang nagtitiis
Sa ugali ng 'yan Bel, Pwede ka naman makipagdivorse uso naman na 'yon ngayun.” Suggestion ni thea. Christian and Tristan just agree to Thea's suggestion. Ang tagal na nilang sinasabi 'yan nakakasawa na. Ang dealing sabihin sa kanila pero ang hirap gawin.
They are not in my position they didn't know what I feel.
"Nah need......I love him matagal na. Ngayon pa ba ako susuko?” Tinignan ko silang tatlo Isa-isa. “Kahit sinasaktan niya ako emotionally and physically It's okay for me because I don't want to lost him. I can't. Period."
Why I'm so fragile?
"Belyang, you know what? hindi bagay sa'yo ang palaging ganyan! haler....wake up! hanggang kailan?" Maarteng Sabi ni Tristan. Baklang 'to talaga.
Christian sat beside me. He wipe my tears using his Thumb. I didn't notice na may luha na naman palang kumawala, hyssss! bakit ba kasi ganito?
mahal na mahal ko si basty, Why?
"May plano ako.....pagkatapos nito palalayain kona siya," Napangiti ako ng mapait. “Ako na ang bahalang kuma-usap sa daddy at mommy niya. Ako narin and bahala kay dad I will fix everything for now I want him to be with me, I will forced him to agree with this
I made a deal, I hope this time papayag siya,"
Sumimsim ako ng kape. Ito naman gusto nila eh Ang makawala dito sa pinasok ko ilang taon narin silang naaawa sa'kin. I hate pities.
"After this,Hindi na 'ko maghahabol sa kanya."
Ang tanong..........Kakayanin ko kaya?
"We are always here if you need help and friends." thea said with her sad face. I just give her a small smile.
"Tahan na." Christian suddenly hug me.
Sumali na rin sila Thea at Tristan.
Ang sarap sa feeling na may mga kaibigan kang ganito. Nagmamahal sa 'yo ng totoo. Kung ganito lang sana si basty sa 'kin wala sanang problema.
I'm not lucky to have my husband treatment but I'm lucky to have my three loyal Bestfriend treating me good.
"Ayy piste! my wig fall-fall down. kalerkey-kyahhh!" Sigaw ni tristan.
Bigla kasing nalag-lag ang Wig niya. Mahilig siya mag-wig kasi para ma iba-iba kuno raw look niya and he also like make-ups transformation in fact siya nga ang taga-ayos sa 'min, e.
"HAHAHA!" Tawa namin sa buhok niyang kalbo.
"My god!Tristan nagpa-kalbo ka? HAHAHA!" Natatawang sabi ni Thea.
"Fafa Christian! Ugly thea bully me, Amp!" Sumbong ni Tristan may akto pa siyang aping api.
"Stop it! huwag niyo nga ako idamay sa ka baliwan niyo!" Suway ni christian sa kanila.
"Ehmm—fafa Chris.....hmm...beke
Pede me ne elesen yekep me key bel?kenene kepe,e." Pabebeng sabi ni Tristan. Ngumisi na parang baliw.
Nag-aper pa sila ni thea.
"Alam na this." Kumento ni thea.
Humiwalay ako sa yakap ni Christian. Ganoon rin siya. Nakakatawa namumula ang tainga niya.
"You guyz shut up Or else ihahagis ko sa inyo 'tong sapatos ko." Christian said to them.
"Awittt~~ Awiiiiittttttt~Kimbot kimbot~~" kanta nilang dalawa.
tss!uulanin yata kami nito.
Hinubad ni Christian ang sapatos n'ya. Napansin 'yin ni Thea kaya naghanda siya pero si tristan kumakanta pa. May pa pikit-pikit pang nalalaman. Bumibilog ang ilong at bibig na parang pato.
Hinagis ni Christian Ang isang sapatos niya kay thea sapol ito sa pwet. Ang isa naman sapol sa mukha si Tristan hindi maipinta ang Reaksyon ng mukha niya.
Parang Bulkan na anytime pwede ng sumabog.
"I need to go,pupunta pa 'ko Kay dad," sabi ko. "Thank You, because all of you make me happy" Pabulong na sabi ko.
Hindi man lang nila ako napansin kasi busy sila sa paghahabulan. Ang labi ni Tristan namumula Natamaan yata bandang 'yon t'yak mamamaga 'yon.
Lumabas na 'ko sa restaurant ni thea.
Ang Swerte ko talaga sa kanila kahit papano gumaan ang loob ko hindi kagaya kanina ang bigat ng pakiramdam ko. Bahala na sila ro'n magrambulan.
Kinuha ko ang kotse kong naka-park. Marunong naman akong magdrive kasi hindi ako pinapasakay ni basty sa kotse niya kaya kailangan kong matuto't kumilos mag-isa. Pagdating ko sa Mansion ganoon parin walang pinagbago. Marami din akong alaala dito. How much I miss this place?
"Dad!" Sigaw ko nang nakita ko si daddy.
sa Salas.
"Oh—princess! I miss you," Niyakap ako ni Dady I hug him back.
"Why you crying again ?I told you lately you look like ugly duckling, HAHA." Biro ni dad.
"Dad naman, e." natatawang sabi ko. Pinunasan ko ang ilang butil na luhang tumulo kanina.
"Come in." Yaya ni dad. Tumango ako't pumasok na sa loob. Inutusan ni daddy ang isa sa mga kasambahay n'ya na ipaghanda ako ng makakain.
"How's your husband? he treat you good ba?" Sasagot na sana ako, "I know that he treat you good. He is perfect to you right? It's 4 years wala pa ba?"tanong n'ya.
Kung alam mo lang dad.
"Anong wala pa dad?" Nagtatakang tanong ko.
"Nabo-buong baby, hindi ba kayo marunong bumuo?" naibuga ko ang juice na ininom ko. Lumabas sa ilong ko ang sakit. "Mag baby na kayo, 4 years na kayo." Umiwas ako ng tingin. “Ano ba ang mga pinaggagawa n'yo bakit wala pa?" namula ang pisnge ko dahil sa mga sinasabi ni dad.
"Basta dad,atat lang?masaya naman kami ni basty. He is caring,
loving, sweet, gentleman."
kabaliktaran 'yan.
“We 're happy dad." His not.
"Good!" Tugon n'ya. I'm good pretender.
Nagpatuloy kami sa pag kwe-kwentuhan ni dad sa kung ano-anong bagay lahat ng kinuwento ko ay kabaliktaran.
I'm sorry dad if I lied to you because I know you dad if You've found out that his not good to me. You're going to take me away from him.
Dapit hapon na kaya na pagpasyahan kong umuwi na. Baka ano nang ginagawa ni basty sa bahay.
Nag-paalam ako Kay dad. Na iiyak na naman ako pero pinigilan ko. Baka malaman niya kung ano ang problem ko o magtaka bakit napaiyakin kona hindi naman ako ganito dati.
-
Sumakay na 'ko sa kotse ko.
Seguro kung ayos lang sana ang pagsasama namin ni basty, seguro sabay kaming dalawa na dadalaw sa mga magulang namin. Pinaharorot ko ang kotse ko.
Pagkarating ko sa bahay. Ipinarada ko muna ang sasakyan ko sa garahe. Katabi sa sasakyan ni Basty. Nandito na pala siya? Himala't maaga.
Nakita ko si manang sa labas ng bahay. Hindi mapakale.
What's wrong?
"Manang? Anong ginagawa mo dito sa labas?" Nagtatakang tanong ko. "Bakit hindi ka 'po' pumasok?"
"Huwag ka muna pumasok sa loob, Iha." Pigil ni manang.
"Huh?Bakit po?” naguguluhang tanong ko. “manang pa daan po.” Sabi ko. humarang kasi si manang sa daraanan ko.
nakiki-pagdebate talaga siya. nakahanap ako ng teyempo kaya nakalusot ako.
I didn't expect to what I've see with my two eyes. My tears suddenly fall again, My knees become weak, My hands we're shaking, My heart beating so fast my chest ache.
Why basty?bakit dito pa?
Why you need to do this?
Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko. Kaya pala nasa labas si manang and the reason why she Blocked my way para hindi ko makita ang kababoyang ginagawa ni Sebastian sa mga oras na 'to. Hindi ba siya nahihiya? Nandito si manang tapos sa salas nila ginagawa.
Kahit kaunting respeto man lang wala?
How many times you want to do this shits?
I saw him having fun with his new girl