BRIAR'S POV
I sighed...
Lumabas ka na kase! Hindi mo sya makikita sa labas! Sa laki ng mansion na to ay paniguradong madalang kayong mag kikita sa labas!
Panenermon ng inner self ko. Kanina pa kase ako nakatayo dito sa harap ng pintuan ng room ko, and having a long battle for myself kung lalabas ba ako nga kwarto ko or wag nalang. I mean kase is
what if makasalubong ko si Ephra—i mean sa Death sa labas? I don't really know how to act with him around anymore.
I've been avoiding him whole day. Ginawa ko na ang lahat para lang wag lumabas ng room ko at hindi sya makita. I even eat here in my room kahit na medyo nahihiya ako sa mga nag hahatid sa akin ng pag kain. Oo nga at malaki itong mansion at maunti ang chance na mag kakasalubong kami, but still. There is still a chance.
Laki laki nga ng mundo pero nag kikita at kita parin ang mga tao sa labas, paano pa kaya kung dito lang sa mansion diba? Knowing Death, he can just suddenly pop out from anywhere and disappear in instant. May duda akong hindi kami mag kikita sa labas. I don't want to risk it.
Ang kaso lang dinner na, and I really need to get down for it. Masyado na akong pabig deal at nahihiya kung pati ba naman hapunan ay dito narin ako kakain sa room ko.
Alam mo para kang ewan. kakain ka lang ng dinner nag iinarte ka pa. So ano mag papagutom ka na? Nang dahil lang jan sa dahilan mong ayaw makita ang kamatayan nayun? Tsk! Lumabas ka na nga! Arte arte hindi naman kagandahan! Hmp!
Napasapo nalang ako sa nuo ko dahil sa tinuran ni inner self ko. Sometimes ay napapaisip narin ako kung may sira ako sa ulo dahil sa kanya. But then it's normal sa mga nag hehesteryang tao na tulad ko. I just can't help it. Last night and earlier this morning was a mess, at ngayun ay gabi na naman. I need to eat my dinner, and get the hell out of my room. Ang hirap lang kase baka andun din sila for dinner. I'm still not ready to face Death, nor Mathew.
Liban narin sa need ko mag dinner ay gusto ko ring mag libot libot sa mansion. Para makapag isip isip naman ako at makahinga hinga ng kaunti. Masyado na akong nasosuffocate dito sa loob ng room ko kahit subrang laki nya. Naaalibadbaran ako. Gusto kong mag libang libang sa labas. At kung meron pa akong time ay gusto kong mag punta dun sa mini garden nila. Mukhang relaxing kase duon.
Napapaisip din ako na mag night swimming sa napaka laki nilang pool. You know? enjoy enjoy lang pag may time para pampatanggal ng stress? Subrang need ko talaga eh. Kung nabibili ko lang ang wag mag kastress ay nag stack na ako ng marami nun.
"I can do this. Deep breath Briar" Pag papalakas ko sa aking loob. After that ay hindi na ako nag dalawang isip na buksan ang pinto para tuluyan nang lumabas. But to my luck ay nakakita ako ng gwapong ipis dun.
Great.
"Ahm..? Sino kinakausap mo?" Takang tanong ni Mathew sa akin at medyo sumilip pa sa loob ng room ko. Mabilis pa naman sa kidlat na naisara ko yung pinto pabagsak sa harap nya. I wash blushing hard.
Why does he need to be the one who's outside? And ano ginagawa nya dito? Narinig ba nya yung mga pag kausap ko sa sarili ko? Damn, mukhang naiisip na nitong may saltik talaga ako sa utak! Apaka wrong timing talaga nya.
Nag buntong hininga ako. Hindi naman ako galit sa kanya. Actually I don't really hate him. Wala naman syang kasalanan. Medyo nag tampo lang ako kase nag sinungaling sya sa akin, at sa fact na mafias sila. That's a big deal, and I'm just distancing my self from them as much as possible. Shock parin talaga kase ako sa mga nangyayari.
Bumuntong hininga ulit ako, bago dahan dahan binuksan ulit yung pinto ng room ko. Sumilip ako sa labas to check if Mathew is still around at nang wala akong makita ay medyo na relief. I thought ay hinintay nya pa ako para lumabas but thought he didn't. Baka narealize nito na ayaw ko parin sila nakausap, or sadyang naoffend ito sa ginawa ko.
Oh well, as long as that they won't kill me nor touch the very strand of my hair, i am fine. Marahan akong lumabas sa room ko making sure na wala akong ingay na magagawa. Akala ko ay wala na akong magiging problema but then Mathew appeared from nowhere. Almost giving me a heart attack.
"Bhoo!" Gulat nito sa akin. Halos mapatili ako dun.
"Fucking Blattodea!" I said startled. Inis ko itong binalingan habang asa puso ko parin ang kanang kamay ko, dahil nga sa gulat. He laughed at me an unashamed.
"What are you doing Briar? Sneaking around!? Ang ganda mong mag nanakaw! And heck! Did you just course at me!? So unlike you! Death won't like it. And what the hell is Batodeya?"Tumatawang komento ni Mathew sa akin. Mukhang mamatay na nga ito katatawa. Tumamad lang naman ang mukha ko sa kanya dahil sa inis, at pag banggit nya ng pangalan ng taong ayaw ko makita. Sarap nya litikin.
"I'm not a saint! Syempre mapapamura ako dahil ginulat mo ako. And for your information, coursing when being startled is healthy for it improves your pain tolerance. My coursing have nothing to do with him! And it's Blattodea not Batodeya! It's a scientific name for ipis like you! Grrr!" Inis na inis sabi ko sa kanya at sinamaan sya ng tingin. Pero patuloy lang ito sa pag tawa sa akin.
Damn! Kainis talaga for sure ang pula ko na ngayun dahil sa inis! San ba nya nakuha ang lakas ng loob para gulatin ako?
"Ganda mo talaga litikin Mathew! Maatake ako sa pusp dahil sayo" Hirit ko. Tawang tawa lang lalo ito dun, but nag taas narin sya ng kamay.
"Hahaha Ok, ok, damn... Relax Bri haha! But heck ngayun lang ako na labeled as ipis! Nakakasakit ka ng puso! And ano naman kung maatake ka sa puso? I mean, i can always be your donor and give my heart to you anytime, you know" He said jokingly. Bakas rin ang amusement sa gwapo at maaliwalas nyang mukha. Umirap lang naman ako dun.
"Ang corny mo! Ano bang ginagawa mo dito? Alam mo namang medyo may sama pa ako ng loob sayo diba? So why the hell!? Kung makatawa ka jan parang close na tayo ulit!" I remarked, feeling a bit annoyed dahil subrang saya nya.
"Ok fine, seryoso na. Briar, i like you" Proud na sabi nito sa akin pag kakawan. Gulat ako dun but pag kakawan ay agad ko rin syang binatukan ng bongga.
"Aray! Harsh mo talaga!" Angal nito at may pa kamot kamot effect pang nalalaman, eh alam ko namang hindi man lang ito nasaktan sa pag batok ko.
"Anong harsh ka jan! Umayus ka nga Mathew! Mapapasama ka talaga sa akin! Stop playing around. Wala ako sa mood" I irritatedly said at nilagpasan na sya para umalis na dun. Pero hindi pa ako nakakalayo ng magsalita ulit ito.
"I like you. Death wanted me to say that to you for him. Death like you" He said. Natigilan ako dun at napaharap pabalik sa kanya. My forehead, in deep creased dahil sa sinabi nya.
He can't be serious. His just playing me again!
"Stop lying, Mathew" Inis na sigaw ko sa kanya. Nakita ko namang may nilabas itong phone at may kunutingting duon. Hindi nag tagal an audio record played from it.
(Record playing)
"Did she eat lunch?"
"Yes dude! Don't worry about it too much. She won't die in starvation with a short period of time!"
"Shut up Mathew. I'm not worried. And your not even helping at all"
"Whatever Death. Just admit it that you like her. And worried about her, if not you wouldn't even bother asking me about her from time to time. Be honest man! And admit it already! You can even confess to her"
"What the hell are you talking about?Can't you see she that she don't even want to talk nor listen me? and your saying that I should confess to her? Are you out of your damn mind!"
"but you like her, right?"
"What?"
"I said, you llike her, right?"
(Silence)
"I fucking don't know Mathew. I still don't know yet what kind of emotions and feelings, is this. But maybe your right. I'm starting to like her. Hell i already like her. She just captured my attention and interest. I will not let her go anytime soon"
"Yun naman pala eh! Go and clear your fucking name out there. If she can't accept you then she's not the right person for you"
(Record end)
"Now do you believe me? Death like you. Hindi lang sya showy person" sabi ni Mathew. Nakita ko na namang ibinalik na nya yung phone sa bulsa ng short nya.
No way... But I'm really sure na tama lahat ng narinig ko. Kay death ang isang boses dun. I have no doubt. It's him. But saying na he like me? Dun na ako nag dududa... I mean ilang linggo palang akong nag iistay sa lugar na to. Not to mention that we barely talk about ourselves dahil puro landi lang ang alam nya pag mag kasama kami. Time to time ko rin syang ginagamot and nothing more.
How come na ganun kabilis? He liked me that fast? Ni hindi pa nga ito sigurado sa unang sabi nya but then he said that he already like me for the last minute. Pwede ba yun?
Pwede ba Briar stop denieying things? Nagustuhan mo rin nga sya diba? Nagtatanung ka pa kung bakit ang bilis eh parehas lang naman kayo!
Napailing at nasapo ko nalang ang aking nuo ko dahil sa mga iniisip ko. I don't know. Ayokong maniwala ngayun. If Death really like me, which is I really doubt, then he need to tell me about it himself. Their Mafia's. Kayang kaya nilang pekein ang mga recordings nayan. Madali nayun sa panahon natin ngayun and I don't trust this thing at all.
"Mathew... I'm not angry at you, but please don't play games with me" Marahang sabi ko kay Mathew at tiningnan sya.
"But I'm not playing games with you" Pag mamatigas nito, pero inilingan ko lang sya.
"Not now Mathew. But yeah, I appreciate your effort" I lastly said, then tuluyan nang tumalikod na sa kanya. Narinig ko pang nag buntong hininga ito pero hindi ko na sya nilingon pa.
There's a part of me na gustong maniwala, but there's also a part of me na ayaw ring maniwala. Ayoko nang malaman pa kung totoo ba iyun o hind. I don't want to risk anything dahil in the end ay alam kong ako lang ang masasaktan. Ayokong umasa sa wala. If I will be loving him for I'm practically starting to like him, or even like him already. Then I should probably just stop it already for loving him would be painful.
Yes. I'm totally a coward... And you can't blame me for that. I mean, nung nakaraan ko lang sila nakilala. Mahirap mag tiwala ng ganun ganun nalang. Specially ngayung napag alaman ko mga Mafias sila. The bosses on that matter. Can I really risk my life to those kind of people? Would i put my life on the line just because of this uncertainty?
I don't know and I don't think so. They are the type of people who's very good at controlling someone's life. Probably deceiving are their talent. I can't risk myself just because I like him. Liking someone is not permanent, specially if it's just because they are good looking. Ang simpleng pag hanga ay nawawala din over time at hindi nag tatagal.
Death doesn't even trust me too. So how can I trust him back? We don't trust each other. And a relationship with no clear understanding nor trust for each other, will never work out. We are not just ready for that kind of stuff. If Death really like me so then be it. We'll talk about it later on. But just not today, malabo pa ang relationship namin ngayun. Nothing will come out of it just yet.
Dinala ako ng mga paa ko sa pinto ng inside mini garden nila. I just find myself in front of it. Ni hindi ko na nga namalayang nakarating na ako dito. Ganun na ba ako kapreoccupied? I suppose to be eating dinner kaya ako lumabas.
Well, it's not totally dinner yet dahil 4:38 palang, but my plan is really to eat early para di ko sila maautan sa hapag. But guess i need forgot eating my dinner early tonight. Nag paplano rin naman ako na pumunta dito sa inside mini garden nila, so why not made myself a tour first? Bahala nalang mamaya. I think ay mabubuhay naman ako pag nakita ko sila sa dinner mamaya.
Marahan kong binuksan ang kahoy na pinto papasok sa garden. Gumawa iyun ng kaunting tunog but I didn't mind it at agad naring pumasok sa loob. Agad na sinalubong ako ng isang apaka fresh na hangin. The wild wind is so refreshing. Kumalma agad ang kalooban ko dun.
Nag libot libot ako. Mini garden sya pero ang laki parin nya para maging mini garden lang. Everything in here was wildly arrange at talaga namang nag mukhang natural forest ang loob. Like na this thing really exists first, before this even mansion was build.
Kapansin pansin din na alagang alaga at malulusog ang mga bulaklak sa paligid, na tipong masayang nag sasayawan sa simoy ng hangin. The sight was too reasuring and comforting. Nakakarelax ng subra. Isama pa na bermuda ang inaapakan ko.
Subrang natural forest na talaga ang dating ng wild garden na to. Hindi na ako masurprise kung may mga ilang ibon dito. Open naman kase sya sa taas at walang bubong. Isang dahilan narin siguro kung bakit ang healthy ng lugar. The life cycle of the plans are balanced.
Everything is just so perfect here.
Ilang minutes ko ring nilibang ang sarili ko sa pamamagitan ng mga nag gagandahang bulaklak, bago umopo sa bermuda sa ilalim ng isang mayabong na puno na naandito. Asa harap ko naman ang isang artificial small pond na denikorasyonan din like nature. Meron itong mangilan ngilan na mga koi fish and some water lily na talagang ikanagaan at aliw ng puso ko.
The place is amazing. Kompletong kompleto. I wonder kung sinong architect nito. Masyadong malawak ang imagination nya. I smiled softly, but my thoughts was suddenly interrupted ng makarinig ako ng pag kabali ng sanga sa kung saan. Mabilis akong napatingin sa likod ko because of instinct, pero wala akong ibang makitang tao duon.
Ok..? That's creepy! Wag mong sabihing meron talagang mga wild animals dito like snakes!?
Agad akong nag panic sa isiping iyun, at astang tatayo na but may mga kamay na pumulupot sa bewang. Then a manly cologne hit my nosethrill.
I froze.
"D-death...?"
END CHAP TEN
ENJOY READING TO ALL😘 AND PLEASE DO VOTE 🥺 I REALLY NEED IT 🥺 PAFOLLOW NA RIN IF YOU HAVE SPARE TIME 😇
THANK YOU 💗