•Miss & Missing•

Começar do início
                                        

"Tapikan jauh sayang"

"Tak apa ambik cuti, Gye bukannya kesahpun dengan kerja ni.. Lagipun ni bukan bidang Gye.. Kontrak rumah sewa lama tu pun belum habis lagi boleh lah duduk menginap kat sana dan Gye pun dah rindu sangat dengan member lama." balas Gye pegang tangan ibunya lembut dan jalan sama ii keluar dari bangunan megah.

"Hahaha ikut kamulah sayang asalkan ibu dapat lepaskan rindu dengan anak kesayangan ibu" balas ibu Gyehyeon dengan peluk tangan anaknya yang pegang tangannya.

Sepanjang perbualan Gyehyeon dengan ibu dia, staf yang ada kat lobi semua dah ternganga tengok senyum Gyehyeon dan manjanya Gyehyeon dengan ibunya. Diorang masih rasa macam diorang semua ni mimpi.

Mana taknya, ni kali pertama diorang nampak Gyehyeon senyum dan perangai mengada ii sepanjang diorang kerja kat situ dan tambah lagi senyum Gyehyeon sangat manis dan ok fine semua staf perempuan cair tengok senyuman Gyehyeon.

>>•••<<

"Gye.. " panggil ibu Gyehyeon yang duduk sebelah nya dalam kereta.

Gyehyeon yang masih fokus bawak kereta pandang sekilas ibunya.

"Kenapa ibu? Ibu dah lapar ke? Atau ibu dah ngantuk? Ibu penat? " tanya Gyehyeon bertubi ii agak risau dengan ibunya.

"Tak semua tu tak.. Ibu cuma nak tanya je.. "

"Tanyalah bu, Gye setia dengar dan mybe boleh jawablah kot pertanyaan ibu.. Ibu nak tanya apa?" balas Gyehyeon yang masih fokus dengan jalan.

"Tadi Gye cakap rumah sewa kontrak belum habiskan"

"Haah belum kenapa bu? " Gyehyeon balas tanya balik.

"Lepastu kamu cakap kamu rindu dengan kawan ii lama kamu kan"

"Mestilah, member mana yang tak rindu member bu.. Lagipun Gye dah janji satu hari nanti Gye akan balik dan jumpa diorang balik.. Kenapa ibu tanya?"

"Tak kan kamu tak tau sayang apa jadi dengan kawan ii kamu?" tanya ibu Gyehyeon pandang wajah tampan anaknya lekat. Mungkin agak terkejut dengan respon anak dia.

"Tak sekarang ni kenapa bu? Apa jadi dengan kawan ii Gye?" Gyehyeon yang dah start rasa tak sedap hati susah nak fokus kat jalan.

"Rumah tu dah kosong Gye.. Dah tak ada sapa ii duduk sana"

Macam ada terkena sambar petir Gyehyeon tiba ii brek mendadak. Untung jalan tengah kosong.

"Gyehyeon ! Kamu kenapa nak bunuh ibu ke? " tanya ibu Gyehyeon yang terkejut dengan kelakuan anak dia yang mengejutkan.

"Rumah tu dah kosong bu? Mana diorang pergi? Jawab bu tolonglah kenapa Gye tak tau apa ii bu.. Gye orang pertama keluar dari rumah tu bu sebab lelaki tak guna tu dan Gye fikir tak akan ada sorang pun beranjak keluar lepas Gye... Ibu tolong jawab pertanyaan Gye" tanya Gyehyeon yang agak dah mula cemas.

'Mana korang lari' lirih Gyehyeon dalam hati yang mungkin sikit lagi akan nangis.

"Ibu tak tau mana diorang pergi. 10 tahun yang lalu ibu datang nak jumpa kamu dengan kawan ii kamu tapi.. Jiran kamu kata rumah tu dah lama kosong.. Orang terakhir keluar Yeonho.. Katanya Yeonho nak pergi Seoul untuk capai impian dia jadi penyanyi.." ujar ibu Gyehyeon pelan.

Dia tengok raut wajah anak dia berubah. Anak dia seolah ii kembali ke masa silam.

"Kita sambung jalan jelah bu" balas Gyehyeon datar.

Sepanjang perjalan keduanya diam tak ada satu suara pun kecuali suara orang dalam radio. Gyehyeon susah nak fokus dengan jalan sebab kata ii ibunya tadi.

Memory || •VeriVery• Onde histórias criam vida. Descubra agora