Part [ 5 ]

251 23 2
                                    

ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ရဲ႕ေနဟာဒီေန႔မွအေတာ္ပူသလားပဲ။ မနက္ကမိုးေလဝသသတင္းမွာမိုးရြာမယ္ဆိုလို႔ ဒီနားကcafe ေလးသြားတာ ထီးေတာင္ယူလာေသးတယ္။ခုမိုးမရြာေတာ့လည္းမေဆာင္း႐ံုေပါ့။
Sing cafeတံခါးကိုဖြင့္လိုက္သည္။cafeထဲမွာ ေအာ္က်ယ္ေအာ္က်ယ္ေျပာေနေသာလူတစ္ေယာက္။အသံကိုနားစြင့္လိုက္တဲ့အခါ ထိုအသံထဲမွာသူရင္းႏီွးတဲ့နာမည္တစ္ခု.....

Someone-" krist မင္းလြန္သြားၿပီေနာ္။ သတိထားေနေတာ့။ ေနာက္တစ္ခါသူ႕ကိုနာက်င္ေအာင္လုပ္ရင္ငါ့အဆိုးမဆိုနဲ႔..."

ထိုလူမွာသာ ေျပာေနေပမယ့္kristကေတာ့စိတ္ဝင္စားဟန္မေပၚ သူေသာက္လက္စpinkmilkကိုသာေသာက္ေနဆဲ။  ထိုလူေျပာၿပီးမွအၿပံဳးေလးစြက္ကာ

"ေျပာၿပီးရင္သြားလို႔ရပါၿပီ"

"ေအး...ေနာက္မွေတြ႕တာေပါ့... ေတာက္"
ေျပာေနသူမွာအ႐ူးတစ္ေယာက္လို ေတာက္ေခါက္၍စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးထြက္သြားေသာ္လည္း က်န္ခဲ့တဲ့kristမွာေတာ့ မူလအတိုင္းေအးေဆးၿမဲ။
ဒီလိုအေျခအေနေတြဟာသူ႕အတြက္ပထမဆံုးမဟုတ္။ သူမ႐ႈပ္ရင္ေတာင္သူ႕လာလာ႐ႈပ္တဲ့ေကာင္မေလးေတြ။ ၿပီးရင္သူတို႔ကိုႀကိဳက္တဲ့ေကာင္ေလးေတြက သူတို႔ႀကိဳက္ေနတဲ့ေကာင္မေလးအသဲကြဲလို႔ဆိုၿပီးျပႆနာလာရွာတဲ့လူေတြ။ ထိုကိစၥေတြအတြက္သူ႕အခ်ိန္ေတြအကုန္မခံႏိုင္ပါ စားၿပီးရင္သင္တန္းသြားရအံုးမည္။ ထိုအခ်ိန္သူ႕နာမည္ကိုေခၚလိုက္တဲ့လူတစ္ေယာက္

"Hey Krist"
kristေခါင္းေလးလွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။

"အိုး...P'singtoပါလား ေကာ္ဖီလာေသာက္တာလား"

"အင္းဟုတ္တယ္...ကိုယ့္ကိုမွတ္မိသားပဲ"

"မွတ္မိပါတယ္ အဲ့ေလာက္ေတာ့kristကဦးေႏွာက္ေကာင္းပါတယ္"

"ခုနကဘာျဖစ္ေနတာလဲ"
ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး Pရယ္ဆိုၿပီးအေၾကာင္းစံုရွင္းျပလိုက္သည္။

"ဟုတ္ၿပီ။အာ့ဆိုဖုန္းနံပါတ္ေပးေတာ့"

"ဗ်ာ ဘာမွလည္းမဆိုင္ဘူး"

"ဟုတ္တယ္ေလ မင္းအဲ့ေန႔ကေပးမယ္ဆိုၿပီးေမ့သြားတာေလ ဦးေႏွာက္ေကာင္းသူေလးရဲ႕"

ဟုတ္ပါတယ္ သူတို႔မီးပန္းေတြၾကည့္တဲ့ေန႔ကပါ singတစ္ေယာက္ဖုန္းနံပါတ္ေတာင္းေသာ္လည္း kristကမီးပန္းၾကည့္ၿပီးမလိမ့္တစ္ပတ္နဲ႔မေပးခဲ့ျခင္း။
Krist နာရီကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီး

နှလုံးသား၌တည်စေသော်{ႏွလုံးသား၌တည္ေစေသာ္}जहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें