CHAPTER 6

59 4 0
                                    


LEAH

Napabalikwas kameng lahat ng makarinig ng tikhim mula sa likuran ng mga studyanteng nanonood, shemmms! Ang ganda talaga ng boses ni Andrew, pero nagulat ako ng pag dating sa chorus ay nag angat ito ng tingin sa akin, tingin na nagmamakawa ewan ko kung bakit yon agad ang pumasok sa isip ko ng mga oras na yon.

Si-Sir Babe este Sir Kael andito, akala ko nasa office niya to, shemmsssss!, si Sir Kael yung tumikhim, and wait mukang wala sa mood si Sir Babe hihihihi.

"Your voice is good", panimula niya na wala manlang kaekspresyon ekspresyon ang mukha nito.

"T-Thank you Sir", umayos ng upo si Andrew at inilapag ang gitara sa lamesa.

Kame rin ay napaayos na ng upo, nakapamulsa si Sir Babe ng lumapit siya sa amin.

"But your not in the right place to do that, if you want to sung go to the music hall or join in the singing contest that school provide, and if you sung a song for a girl you must in private, don't bother the other students, don't you dare do that again during class hours, or in a eating time", salaysay niya habang nakatingin kay Andrew at bumaling saming mga studyante.

What the?, anong problema nito, ano kaya masama sa pagkanta sa loob ng canteen, bakante naman kame ah.
Bigla akong nakaramdam kay Sir Babe ng inis ah, diko nga tatabihan to sa pag tulog HAHAHAHAHA charotttt. Pero totoo nakaramdam ako ng inis haysss.

"Sir we're just having fun", nagsalita naman si Yousef na nakaderetso ng tingin kay Sir.

"Yeah you'll having fun, but having fun in the wrong place is wrong", ani niya ng wala paring nababago sa emosyon ng mukha niya, napakaseryoso talaga nito.

Naiinis na talaga ko aishhhhh!

"Sir wala naman pong masama sa pagkanta sa loob ng canteen ah, atsaka po wala naman po kameng klase ngayong mga oras na ito, ganon din po sila, kaya nga po sila nandito para mag paghinga", paliwanag ko sa kanya, habang titig na titig sa kanya at parang nanlilisik ang mata ko aishhhhh!.

"Speak in English, Ms. Dayson", seryoso nitong banggit at nakipagtitigan din sa akin.

Ay wala na, bat may pa english na nagaganap, ano to nasa klase ba kame?, natahimik ako at nag tago sa likod ni Bill, okay na sana e.

"Hoy Billyong tulungan mo akes dine, English daw", bulong ko sa kanya ng nasa likod niya ako.

Tiningnan lang ako ni Bill at ang gaga natatawa.

"Ayan sagot kapa ng sagot ah", ani niya.

Aishhhhh! I hate Sir Babe na charottttt! Diko na talaga to tatabihan mamaya.

"Sorry Sir we're not doing it again Sir", si Andrew na ang nagsalita.

"Okay, students go back to your respective class", ani niya sabay talikod at naglakad palabas sa canteen.

Hoooooo! Nakahinga kame ng maluwag dun ah.

"Anong problema non?", bulong ni Yousef sakin.

"Aba malay ko", naiinis ako kay Sir aishhhhh!

"Di mo pina score ata kagabe e", tiningnan ko ng masama si Yousef ngayon ay tawa na ng tawa.

"Sira ulo neto, may makarinig sayo, kokotongan kita jan"

Pero ang loko tawa lang ng tawa.

"Tara guys arat na sa next class, next time nalang tayo mag jamming pag free na ang lahat", si Yousef na ang bumasag sa katahimikan.

"Nice song Andrew", sabi ko sa kanya sabay tapik sa balikat neto.

Ngumiti lang ito sa akin, pero bakas sa mukha nito ang gulat.
Sa mga nakalipas na school year naging ka close ko narin naman sila, pero hindi ung closeness na katulad ng kila Yousef At Bill.




Natapos na ang klase namin at ngayon ay nasa labas kame ng school, at bumibili ng mga street food sa gilid nito.

"Woi tara dun oh, ayun ung favorite natin!", turo ni Yousef dun sa may dulo.

Kahit mayayaman tong mga to, dito lagi ang bonding namin pag katapos ng klase stress reliever ba.

"Yieeeee manong 30 pesos nga po netong okoy na kalabasa", si  Yousef tuwang tuwa netong turo dun sa okoy na kalabasa na binilog bilog.

Shuckssss! Eto yung favorite naming tatlo, ansarap kaya netong kalabasa nato.

"Ako rin po manong", sabay naming sabi ni Bill, nagkatinginan kame at natawa, halata sa tono namin na excited na matikman uli ito, ilang buwan rin namin tong di nakain.

Niluto na ni manong ung okoy na kalabasa, yieeeeee!.

"Manong tas 10 pesos na lemonade", sabay naming tatlo, at nagkatinginan uli kame, at tumawa sa huli.

Nakita rin naming tumatawa si Manong.

"Anong tinatawa tawa mo jan manong?", seryoso na tanong ni Yousef.

Nagulat naman si manong sa tono ng boses ni Yousef, kaya napatingin si manong sa kanya.

"Charotttt lang manong hihihihihi, sige po luto niyo na yon", sabay buka ng mga daliri sa kamay. Loko loko talaga tong baklush na to.

"Loka loka ka!, pag dika nilutuan niyan yari  ka", si Bill na tawa ng tawa.

Natapos na ni manong lutuin ung okoy.

"Thank you manongggg!", si Yousef

"Thank you rin mga anak", ani ni manong.

Nginitian naman namin si manong, at tinuhog na sa stick ung okoy, at nag lagay ng sawsawan, suka at sauce ang favorite naming tatlo, pinaghahalo halo namin to hihihihi, bat ba ansarap kaya ng ganon, tas perfect na kapatner na drinks e ung lemonade nga na may mismong lemon slice hihihihi. Woohhhhh! Yummyyyy!.

"Hmmmm, ansharap thalaga nheto", si Yousef habang sumusubo ng okoy.

"Namissh kho tho", saad ni Bill at ngumunguya din ito.

"Yeahhhhh", ani ko nalang ng matikman uli yung okoy.

Dati naming gawi, maglalakad pauwi, tamang kwentuhan lang ng kung ano anong nangyari nung nakaraang bakasyon, hinahatid nila ako pauwi tutal malilim naman at mapuno rin ang dadaanan namin, hindi sila nagpapasundo, at magpapasundo lang tong dalawa nato pag nasa bahay na kame.

"Hi mama!", bati nilang dalawa kay nanay ng makauwi na kame sa bahay, naabutan namin siya na nag wawalis ng bakuran namin, mama kase tawag nila dito noon pa man, dahil tawag ko naman daw e, nanay.

"Kamusta mga anak?, tagal niyo ring di nakapasyal dito sa bahay ah", si nanay.

"Opo nga po mama e, busy po nung bakasyon kaya po di kame nagkaroon ng oras pumasyal dine", si Bill habang kumalas sa yakap kay nanay.

Ganon din ang paliwanag ni Yousef.

"Asan po si Kuya nay?", tanong ko dito.

"Nasa court ang kuya mo alam mo naman yon", sagot neto.

Tiningnan ko si Bill at nginisihan.

HAHAHAHAHA

"B-Baket?", aniya HAHAHAHAHAHA

Kahit di niya tanungin, e hinahanap niya si Kuya, kaya palingon lingon siya sa bahay HAHAHAHAHA

Matagal ng may gusto si Bill kay Kuya, pero iniisnob lang siya ni Kuya keso ambata daw ni Bill, e halos isang taon lang naman ang tanda ni Kuya kay Bill. Haysss ewan ko rin kay Kuya e.

"See you tomorrow Leah", beso sakin ni Yousef.

"See you guys!", ani ko.

Pero nahinto kame ng makita namin si Kuya na may kasama, at ng makilala namin ito, kameng tatlo ay nagulat.

Anong ginagawa niya dito?

Bakit kasama niya si Kuya?

Mga tanong saming mga mata, ng magkatinginan kameng tatlo.

Si------















-------

End of chapter 6, hope you'll enjoy it!
@Morpheus🌙

Sir, Crush Kita! Where stories live. Discover now