SayRaz Kayıp Ruhlar [Tamamlandı]

1- Şeytanın Oyun İksiri

Poyraz tüm bedeni zangır, zangır titreyen adama baktı. Korktuğunu göre biliyordu. Korkmalıydı da zaten. Nasıl bir zihniyet ile Poyraz Batman'a kafa tutardı. Anlayamıyordu. Poyraz'ın Bildiği tek bir şey varsa başına gelecekleri önceden hak etmiş bir piç kurusu vardı karşısında. Poyraz, kumral adamı süzdü. Her saniye Poyraz'ın koyu mavi gözlerine bakıp bir şey söylemek isterken dudaklarını bir birlerine bastırıyordu kumral adam

En sonunda karşısında ki sandalyeye bağlanmış adam titrek bir ses ile konuştu.

"A.. abi.... "

Poyraz koyulaşmış mavi gözlerini adamın üzerinde gezdirdi. Kumral saçları alnına yapışmıştı. Alnında boncuk, boncuk ter birikmiş, gözleri Kan çanağına dönmüştü.

"Neden yaptın koçum bunu?

Diye sordu Poyraz. Soğuk bir ses ile. Bilmiyor muydu bu adam? Sonun böyle olacağını tahmin edemiyor muydu? Doğrusu şuan onu burada Poyraz öldürmese Nasuh becererek öldürecekti Ama Nasuh'a bırakmak istemiyordu karşısında korkudan ölecek bu pislik herifi. Kendisi öldürmek istiyordu. Koyu mavi gözlerini deponun belli bir kösesine dikti ve ona yapa bileceklerini düşünerek bir şeyler mırıldandı Poyraz. Harika fikirler aklına dolarken bunu bozan ses. Adamın titrek sesi olmuştu

"Çü.. Çünkü... O kızları... Kendi çocuklarımın yerine koydum... Onların ba...şına böyle bir şey gel.. gelse ne yapacağımı düşündüm."

Adamın cevabi bir an saçma gelmişti Poyraz'a. Ne yapacaktı yasını mı tutacaktı. Başka yapacak bir şey yoktu. Hiç kimse onun elinde orospularını almayacağına göre. En mantıklı yaslarını tutmaktı onun için.

"Düşünsene abi... Senin bir gün karın ve çocukların oldu... Başına gelse ne yaparsın?"

Poyraz duyduğu şeyleri bir an anlayamadı. Beyni uyuşmaya başladığı zaman başını iki yana salladı ve adamın çenesine hızlı bir yumruk savurdu. Ağzı kan ile dolan Ferdi acıyla güldü dalga geçer gibi

"İmkânsızı düşünüyorsun koçum! Bizim gibilere mutluluk yasaklanmış bir iksirdir!"

Poyraz adamın çenesi attığı ikinci yumruk üzerine dayanamadı konuştu.

"Biliyor musun koçum! Bana ihanet edenlere ne yaparım."

Kumral adam hızla başını iki yana sallamaya başladığı zaman. Poyraz adamın kumral saçlarını kavradı ve adeta suratına tükürürcesine hırladı.

"Beynin sulanacak be adam! Doğrusu... Birazdan da sulanacak ya ellerim sayesinde..."

Kumral adam anlamayan gözler ile baktı Poyraz'a ne yapacağını tahmin edemiyordu. Ediyordu aslında. Birçok kez ona karşı çıkan adamları öldürüş şekline seyirci olmuştu Ferdi.

"Adın ne senin?"

"Fe... Ferdi."

Poyraz düşünceli bir şekilde başını salladı ve öfkeyle bağırdı.

"Rüzgâr! Asın bu herifi tavana."

Rüzgâr ve Doğukan büyük adımlar ile Ferdi'nin yanına geldiler ve iplerini çözüp ayağa kaldırdılar. Ferdi başına gele bilecekleri tahmin etmiş gibi debelenmeye başladı. Ama Doğukan'ın sesi ile durdu.

"Senin yerinde karın olur... Ama altımızda."

Ferdi başını eğdi ve savaş diyen iç sesini bastırdı. Karısı ve çocukları için canını bile verirdi. Rüzgâr ve Doğukan'ın onu tavana asması üzerine Rüzgâr, Ferdi'nin altında ki pantolonu çıkardı ve pantolonu bir köşeye attı. Elleri tişörtünü yırtmak için harekete geçtiği zaman Poyraz'ın sesi ile durmuştu.