We maken de wolken

Bedreiging

Hij lijkt warm,
maar blijkt later koud te zijn.
Wit staal buigt,
onder de druk van mijn arm.

Klap na klap,
een druppel rolt langs mijn gezicht omlaag.
Ookal ontken ik het,
hij komt dichterbij,
met iedere stap.

Vanuit mijn ooghoek zie ik hem vaag,
wanhopig een barièrre makend,
een angstige zucht slakend.
Vacht raakt het harde wapen,
gegrom ontsnapt uit zijn keel.

Ivoor is zichtbaar,
een ader klopt bij beide slapen.
Ik kom er van af met een enkele schram,
maar het scheelde geen haar.

Animals - Maroon 5 (net zoals bij mijn vorige gedichtenbundel, zet ik het liedje waar ik naar luisterde toen ik het gedicht schreef erbij)