Yaşama Sebebim (ASKIDA)

°1.Bölüm°

Bu hikaye 23 Ocak 2015 de yayımlanmaya başlamıştır.

Yine bi pazartesi sabahı okulun olma mutsuzluğuyla gözlerimi açmak canımı sıktı. Annemin kahvaltının hazır olduğunu bildiren sesleri geliyordu aşağıdan. Annemi sinirlendirmeden banyoya yöneldim, işlerimi halledip kahvaltıya indim. Babam baş köşeye oturmuş bana bakıyordu. Küçüklüğümden beri bu bakışlara sinir oluyorum. Kahvaltım bittikten sonra tam hazırlanmak için odama çıkarken telefonuma mesaj geldi. Mesajı açtım. Derin'dendi.

Kimden: Derin

-Hazırlan seni almaya geliyoruz. ""

Mesajı gördükten sonra hızla hazırlandım. Niye önceden haber vermiyolar ki?

Annem Derinlerin geldiğini belli eden bağırışlarıyla benim kulağımı sağır ederken ben şarj aletimi arıyordum. Sağol anne, bi dahakine unutturma kulağıma pamuk tıkıyım

Aşağı hızla inerken merdivenden düştüm. Ne kadar Doğaca bi hareket. Derin ve Gamze kahkahalarla gülerken gidip onlara sıkıca sarıldım.

Fazla zaman kaybetmeden evden çıktık ve Derin'in arabasıyla okulun yolunu tuttuk.

"Doğa o merdivenden nasıl düşmeyi başardın lan. Ahahahaha. Kimse düşemezdi senden başka. Ahahahahha!.!.!.!"

"Benim bu Doğaca hareketlerime 11 senedir alışamadıysanız... Ohooo. Vay halimize."

Yolun geri kalanını sessizce geçirdik.

^^^^^^^^

Okula geldiğimizde hızla arabadan indim. Ve Derin'e bağırmaya başladım:

"Derin! Senin ananı çok seviyom biliyon dimi? Yine geç kaldık derse. "

Derin'in bana 'Yaw he he' bakışlarına aldırmadan Gamze'ye baktım.

"Gülüm! Hayırdır? Hiç susmayan sen bugün konuşmuyon.?"

"Geometriden 22 almışım. Annemin telefonuna mesaj gitmiş. Anamda bana telefonu yasakladı. :("

Bende diyim bu bağa niye mesaj atmiyii. Demek bu nedenleymişş.

"Heee. Oke. Dersin yarısı gitti zaten. Kantinde oturalım. Zil çalınca sınıfa gideriz."

İkisi de beni başıyla onayladığında kantinin yolunu tuttuk.

^^^^^^^^^

Zil çalınca hemen sınıfa gittik. Öküzün trene baktığı gibi bakmaya başladılar. Oturup hocanın gelmesini bekledik.

Hoca geldiğinde yoklama almaya başladı.

"274..?"

"292..?"

"518..?"

"672 Doğa?.."

Hemen elimi kaldırıp bağırdım benim bile kulağım sağır oldu.

"Burdagggg!!"

"684 Derin..?"

"Burda."

"813..?"

"826...?"

"916 Gamze..?"

"Burda hoccağğam."

Bizim isimlerimiz okundaktan sonra yoklamanın gerisini dinlemedik.

^^^^^^^

Sıkıcı geçen tüm derslerden sonra ayı gibi yemek için  Burger'a gittik. Ben Steakhouse alıken onlar bitiremiyceklerini iddaa edip BigKing aldı. Yemekleri aldıktan sonra bi masaya geçip yemeğe başladık

"Olum ne kadar toksunuz lan. BigKing ne? Çocuk menüsü gibi?!?!" derken ben hamburgerimi bitirmiş patateslerimi yiyip kolamı içiyodum.

Sadece omuz silkmekle yetindiler. Yemeklerimizi bitirdikten sonra evlere dağıldık.

^^^^^^^^^^^^^

Akşam yemek için her ne kadar tok olsamda annemi ve babamı kırmamak için masaya oturdum. Her zamanki gibi babam çenesini tutamayıp bana laf sokmaya başladı.

"Ilgın(kuzenim) senle aynı yaşta, notları daha yüksek. Bi de sana bak! Notların yerlerde sürünüyo...." babamın bu konuşması kalbimi fazlasıyla kırmıştı . Bu kaçıncı oluyo? Daha fazla susamam.

"Bu benim hayatım baba demek zorunda olduğum insan. Notlarımla mesleğimi kendim belirliycem. Sen değil ben okuycam. Kazandığım paraları senin gibi har vurup harman savurmayıp, eve destek çıkıcam. Kendi ayaklarımın üzerinde durucam. Ayrıca evde nerdeyse ekmek bile alıcak para kalmadığında annemin, benim ve ne yazık ki senin karnını doyurucam.!!" diyip sinirle masadan kalktım. Hızla odama çıktım.

Böyle durumlarda normalde Gamze'yi arardım ama telefonu yok. Derin'i aramak zorundayım.

Telefonu 4. çalışta açtı.

"Derin." dedim zorla. Sesim ne kadar kötü çıktıysa artık Derin telaşlanıp konuşmaya başladı.

"Doğa? İyi misin? Bişey mi oldu?"

Ağladığımdan ağzımdan çıkan tek cümle şu olmuştu.

"Sana ihtiyacım var.."

**********

Hikayeyi iki kişi yazıyoruz. Sinem ve ben(Sena) Multi'de Doğa var. İnşallah ilk bölümümüzü beğenmişsinizdir. Karnelerinizin güzel gelmiş olmasını dileyyom. :*