"အင္း"
အခန္းထဲကလူေတြထြက္သြားေတာ့ စကၠန္႔သံေတြက်ယ္လာတယ္။
ဘယ္လိုမ်ား မေတြးပဲေနႏိုင္ပါ့မလဲ...
အေဝးႀကီး မသြားခ်င္ဘူး။
အနားမွာေနဖို႔လည္း ယံုၾကည္ခ်က္မ႐ွိဘူး
အရာအားလံုးအတြက္ အားနာတယ္။
...................................
"ေလယာဥ္လက္မွတ္ဝယ္ထားၿပီးၿပီ... ရိေပၚ ေဆးရံုကဆင္းတာနဲ႔ ဂ်ပန္တန္းျပန္မွာ..အဲ့ဒီအိမ္ကိုေခၚသြားစရာမလိုေတာ့ဘူး"
ခ်ည္ၿပီးတုပ္ၿပီးမို႔ ေ႐ွာင္းက်န္႔မလႈပ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဖြာခနဲလြင့္သြားတဲ့ေဒါသကို ပံုပ်က္ပန္းပ်က္ခ်ိဳးႏွိမ္လိုက္ရတယ္။ အသက္႐ွဴသံေတြ ျမန္လာၿပီး စကားတစ္ခြန္းေျပာဖို႔အတင္းအားယူေနရတဲ့ၾကားက
"ရိေပၚကေရာ.. သေဘာတူလို႔လား?"
"သူ ေခါင္းညိမ့္တယ္"
ဘယ္လို....
"ျပန္လိုက္မယ္တဲ့"
"သူျပန္လိုက္ရင္ေတာင္ ကြၽန္ေတာ္သေဘာမတူဘူး"
"ဒီေနရာမွာ မင္းသေဘာထားကအေရးပါတယ္လို႔ ထင္ေနတုန္းလား?"
"............"
"ရိေပၚက မင္းကိုမမွတ္မိဘူး.. မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားပတ္သက္မႈကို သူလက္ခံႏိုင္ပါတယ္လို႔ေရာ အာမခံႏိုင္လား?"
ေ႐ွာင္းက်န္႔ မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕မိသြားတယ္။
ဘယ္လို ဟာသလဲ..
ရိေပၚကသူ႔ကို ဘာေျကာင့္လက္မခံႏိုင္ရမွာလဲ?
"သူလက္ခံလာေအာင္ ေျပာျပရမွာေပါ့"
"ဟင့္အင္း!..ရိေပၚကို စိတ္ညစ္ေအာင္ မလုပ္နဲ႔..
အခုေတာင္ သူပင္ပန္းေနတာ"
ေ႐ွာင္းက်န္႔ နာနာက်င္က်င္ျပံဳးမိတယ္။
ရိေပၚကိုစိတ္ညစ္ေအာင္ မလုပ္နဲ႔တဲ့..
တကယ္ ခါးသီးလိုက္တာ...ခံျပင္းလြန္းလို႔ ေျပာစရာစကားေတြေပ်ာက္႐ွကုန္တယ္။ မရယ္ခ်င့္ရယ္ခ်င္အသံထြက္ရယ္မိေတာ့ မ်က္ရည္ေတြဝဲလာတယ္။
လြယ္လြယ္ေလး လက္လႊတ္ေပးရေအာင္ခ်စ္ခဲ့တာမွမဟုတ္ပဲ။
သူ ရိေပၚကို ဘယ္နည္းနဲ႔မွ အဆံုး႐ွံုးမခံနိုင္ဘူး။
သူ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ႀကိဳးစားၾကည့္ခ်င္ရံုပါ။
YOU ARE READING
Crazy Something (Completed)
Fanfiction▶just pieces of pain◀ (Wang Yibo * Xiao Zhan)
