💙Blur💙(Completed)

💙Blur 12💙

"ဒါဆိုညက..."

"ဟက်...ခုချိန်မှာမင်းကငါ့အပိုင်​လေ..ငါဘာပဲလုပ်လုပ်​ပေါ့...မင်းကိုငါကဒီလိုနမ်းရင်​တောင်မင်းမှာပြန်ခုခံပိုင်ခွင့်မရှိဘူး"ဟု​ပြောရင်းထွဋ်​​ခေါင်သည်မိုး​သောက်ကိုအတင်းဖက်နမ်း​လေသည်......

မိုး​သောက်မှာလည်းအတင်းကိုရုန်းကာကန်​ကြောက်​နေ​လေရဲ့.....

"ဟက်...မင်းကသိပ်လွယ်တာ​ပဲ..."

"ဘာလို့လဲ...ဘာလို့ကျွန်​တော့်ကိုမှလဲ...ကျွန်​​တော်ဘာအပြစ်များလုပ်ခဲ့မိလို့လဲအကိုရယ်"

သူ့အားငိုကာ​ပြော​နေသည့်ပုံ​လေးကထွဋ်​ခေါင်ရင်​တွေနာ​စေသည်...

"မင်းဖြစ်​နေလို့"

"ဟုတ်တယ်...ကျွန်​​တော်ဖြစ်​နေလို့...ကျွန်​တော်ကအရင်ဘဝကသူများအသိုက်အမြုံကိုဖျက်စီးခဲ့လို့​နေမှာ......ဒါ​ပေမဲ့အကိုသိလား...အကို့ကို​တော့ယုံခဲ့တာ...ထားမသွားဘူးလို့....ကျွန်​တော့်ကို​​စောင့်​ရှောက်​ပေးမှာလို့.....ဟား...ကျွန်​တော်ကအရူးပဲ...သွက်သွက်ခါရူး​နေတာ"

"ဟုတ်တယ်....မင်းကအရူး...အယ့်လိုအရူးမို့လို့လည်းငါချဥ်းကပ်ရတာလွယ်ခဲ့တာ​ပေါ့.....မင်းအ​ဖေနဲ့အ​မေရဲ့အပြစ်​တွေကိုလည်းမင်း​ကျေ​အောင်ဆပ်...မင်းမိဘ​တွေ​ထောင်ကထွက်တဲ့ထိမင်းကငါ့ကျွန်ပဲ....နားလည်လား"

"အင်း...ကျွန်​တော်ကအကို့ကျွန်...ကျွန်​တော့်အသက်နဲ့ခန္ဓာကိုအကိုပိုင်တယ်...."ထိုစကားကို​ပြော​သောမိုး​​​သောက်၏မျက်လုံး​တွေကအသက်မဲ့​နေသလို.....

"​​တော်တယ်...ငါ​ရေချိုးဖို့သွားပြင်"

"ဟုတ်"

ကုတင်​ပေါ်က​နေတစ်လှမ်းချင်းဆင်းကာ​ရေချိုးခန်းထဲသို့မြန်မြန်​ပြေးဝင်လိုက်သည်။​ရေချိုးခန်းတံခါး​လေးပိတ်ပြီးမှမိုး​​သောက်စိတ်ရှိလက်ရှိငိုချပစ်လိုက်သည်။ဘာလို့လဲ...ဘာလို့ကံဆိုးခြင်း​တွေကသူ့ကိုမှလဲ....

အပြင်မှထွဋ်​ခေါင်မှာလည်းအပြစ်မရှိ​သောနံရံ​လေးကိုသာအပြစ်ပုံချရင်း​ပေါ့။

ဒီဒီထွဋ်ဝင်းတစ်​ယောက်မိုးလင်းတည်းကတစ်စုံတစ်​ယောက်ထံဖုန်း​ခေါ်ကာတစ်ခုခုလုပ်ရန်စီစဥ်​နေ​လေရဲ့ ဖုန်းချပြီး​နောက်စိုင်း​နောင်၏အခန်းသို့သွားကာတံခါး​ခေါက်လိုက်သည်....