" ခြေထောက်က ၊ နာနေတယ်ဆို "
ထိုအခါ ကလေးပေါက်စက ကိုရင်လေးကို တုံးရန်ကောဆိုတဲ့အကြည့်နဲ့ မျက်လုံးလေးဝံ့ကာကြည့်ရင်း ဟီးကနဲထပ်ရယ်ပြန်သည် ။
" ဟီး... ညာတာလေ ။ သိလားကိုကိုလေး
ကိုကိုလေးပေးတဲ့ဆေးလိမ်းထဲက ရှန့်ရှန့်ကနာတော့ဘူးရယ် ။ ချိုချဉ်စားချင်လို့ သက်သက် ချန်ချန်ကို ညာလိုက်တာ...။ဟီး... ရှန့်ရှန့်တော်တယ်မလား "
သူ့ရှေ့ကို လက်မပုစိလေးထောင်ပြကာ သွားလေးဖြဲပြီးမေးနေသော ကလေးလေးကြောင့် ကိုရင်ငယ်လေးမှာ မနိုင်စွာနဲ့ မျက်လုံးလေးတစ်ချတ်မှိတ် သက်ပြင်းတစ်ချက် ခပ်ဖြေးဖြေးချလိုက်ကာဖြင့်
" မညာရဘူးလေ ။ ညာတာက ၊ မကောင်းဘူး "
ကျန်းချန်လို အသံအောင်အောင်နဲ့ အော်ရင်တောင် မျက်လုံးလေးပင်ဝင့်မကြည့်တတ်တဲ့ ရှန့်ရှန့်အဖို့ ကိုရင်ငယ်လေးရဲ့ လေပြည်အေးအေးတရားလေးတွေက သူ့ကိုမြူနေသလိုပင် ။
" ဟီးဟီး.. ညာမှာပဲ~~ ၊ ညာမှာပဲ~~ရှန့်ရှန့်ကိုလာတားနဲ့~~ "
ကိုရင်ငယ်လေးရဲ့စကားကို နားမထောင်ပဲ ခေါင်းလုံးလေးကို ယမ်းယမ်းပြီး သီချင်းပင်ဆိုနေတာကြောင့် ဆံနွယ်ထက်က ဖဲကြိုးနီနီကလေးက တလွင့်လွင့် ။
ဘယ်လိုပြောပြော နားမဝင်တဲ့ ကလေးငယ်ကြောင့် ကိုရင်ငယ်လေးက လေသံကို အနည်းငယ်ပြင်လိုက်ကာဖြင့်
" မညာရဘူး ၊ ကိုကိုလေးမဟုတ်ဘူး ၊ သူတော်စင်တွေကို အဲ့လိုမခေါ်သင့်ဘူး ၊ ကိုရင်လို့ခေါ် ရမယ် "
" ရှန့်ရှန့် နားလည်ပါပီ "
ရုပ်တည်ကြီးနဲ့ ပြောလိုက်တော့လည်း ခေါင်းလေးတစ်ငြိမ့်ငြိမ့်နဲ့ သူမဟုတ်တဲ့အတိုင်း မျက်နှာလေးကို ငယ်လို့ ငြိမ်သွားပြန်သည် ။
ထို့နောက် မျက်နှာသေးသေးလေးကို ကြည့်ရင်း တစ်ခုခုကိုသတိရလာတာကြောင့် ဝတ်ရုံထဲမှထုတ်လိုက်သည် ။
" ရော့ "
" ဟင်!! ရှန့်ရှန့်ပုဝါလေး ။ ဟီး.. စောစောကပန်းခြံထဲမှာ ရှန့်ရှန့် ဖြုတ်ချခဲ့တာရယ် "
" တံမြတ်စည်းလှည်းရင်း တွေ့ခဲ့တာ "
" ဟီး.. သူတော်စင်ကိုကိုလေးကို ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါရယ်..."
YOU ARE READING
Don't take away !!
Poetry_ ဗုဒ္ဓက မကယ်ရင် ငါကိုယ်တော်က မိစ္ဆာဖြစ်စေပြီး မင်းကိုကယ်တင်မယ် _ _ ဗုဒၶက မကယ္ရင္ ငါကိုယ္ေတာ္က မိစၦာျဖစ္ေစၿပီး မင္းကိုကယ္တင္မယ္ _ Start date - October 13 (2020) End Date - November 1 (2020) _credit cover photo to its respective artist_
part-4(Unicode)
Start from the beginning
