Okulun bitiminin ardından eve gitmek üzere yola koyulmuştu Keiji. Kafası önüne düşmüş yürüyordu. Sadece yürüyordu. Sadece yürüyordu..
"Hmm.. Gelemiyorsun demek.. Peki o zaman! Bir dahaki sefere kesinlikle oynayalım! Olur mu?" dedi kısa boylu turuncu saçlı çocuk.
"Tamam. Bir dahakine ben de katılacağım, söz veriyorum." dedi ve gülümsedi Akaashi.
"Gerizekalı! Bizim bu taraftan gitmemiz gerekiyor."
"Grr.. B-Bakayama!"
Hırladı.. Pfft-
"Kapa çeneni. Hoşçakal Akaashi san."
Akaashi gülümsedi. "Evet, görüşürüz"
İkisi de Akaashi'nin yanından ayrıldı. Şimdi ise-
"Ah!"
Bir sarsıntı ile aniden uyandı.
"Oyunum..." dedi Akaashi'nin çarptığı kişi.
"İyi misin Kenma?" dedi ikinci ses.
"Üzgünüm. İyi misiniz?" kibar olmaya çalışıyordu Keiji ama ister istemez gözlerini kaçırdı. En son ne zaman biriyle konuştuğunu gerçekten hatırlamadığını fark etti.
"Hıhı. Kusura bakma ben de önüme bakmıyordum zaten.."
"Ah.. Anlıyorum"
Akaashi başını eğerek hoşçakalın dedi karşısındaki iki insana. Daha sonra yoluna devam etti.
"Böyle ayrılmasam ne olurdu acaba.." diye mırıldandı kendi kendine.
"Üzgünüm! İyi misiniz?" Akaashi paniklemişti.
"Hm.. Evet, evet iyiyim.."
Akaashi yere düşen kişiyi kaldırmak için elini uzattı. Karşısındaki kişi biraz bekledi. Şaşırmış gözüküyordu.
Ah.. Kediye benziyor..
En sonunda Akaashi'nin elini tutmayı kabul etmişti.
"Kozume.. Kenma Kozume ben."
"Akaashi Keiji. Memnun oldum ve tekrardan özür dilerim."
"Sorun değil.."
"Kenma!"
"Kuroo.."
"İyi misin?"
"Hıhı"
Bu da kim?
Saçının sorunu ne?
"Kenma, gitmemiz gerek. Antrenmana geç kalacağız."
"Tamam. Tanıştığımıza memnun oldum Akaashi san"
"Evet, hoşçakal." Akaashi gülümsedi.
~
Buraya kadar okuduğun için çok teşekkür ederim-
ŞİMDİ OKUDUĞUN
over and over again
Fanfiction{ Bokuto x Akaashi } Maladaptive daydreaming psikolojik bir rahatsızlıktır. Bu hastalığa sahip insanlar zamanlarının çok büyük bir kısmını kontrolsüzce hayal kurarak geçirir. Akaashi bu hastalığa sahipti. Bokuto ise Akaashi'nin tüm hayallerini ger...
