Me and my boss

Simula

" Magiingat ka don apo ."

Napailing ako, bakit ? Bakit nyo po bah sya kinuha ama ? Bakit hindi ako nalang ? Napaupo ako habang nakatingin sa kawalan, bumabalik nanaman sa isip ko ang mga huling sandali namin ng lola ko

S-Sabi nya hihintayin nya ko, p-pero a-ano tong n-nabalitaan k-ko ? N-Naging m-mabuting naman akong t-tao ah, p-pero b-bakit ? Bakit mo pa kinuha sakin si Lola ?

Wala akong nagawa kundi ang umiiyak...

{ tok,tok,tok, }

Napapunas ako ng luha at inayos ang sarili bago binuksan ang pinto, bumungad sakin ang muka ng kaibigan ko. Kita sa muka nya ang pagkaawa sakin, p-pero hindi dapat sya maawa.

Isang mahigpit na yakap ang binigay nya sakin, kahit di pa sya nakakapasok sa ay yun agad ang ginawa nya. Nga pala kaibigan ko si Hannah Irine, at tawag ko sakanya ay Naih

( You can pronounce it like this- NA-YI )

Kaedad ko lang sya, di ko nga alam kong pano ko sya naging kaibigan eh. Basta ang alam ko maswerte ako na may kaibigan akong tulad nya, di katulad ko ay may kaya ang pamilya nila Naih

At ang isang kaibigan nya ay hamak na ulila na, pero di nya yun pinapansin. Ang mahalaga daw ay kaibigan nya ko, napakabait nya, maganda pa. Paniguradong maraming lalaki ang maghahabol sakanya

Humiwalay ako sa yakap kay Naih, at pinapasok sya sa loob ng kwarto ko dito sa dorm. Oo nagd-dorm lang ako, kahit ganon ay sinusubukan ko naman bumayad kada buwan para lang magtagal ako dito

Umupo sya sa kama ko, at ganon na din ako. Katahimikan ang bumalot sa loob naman bago syw nagsalita...

" Sis, condolence but, I should tell you this ." sabi nya napatingin naman ako sakanya at napatango nalang

" My cousin, need a maid. And when he say that, your name already pump in my mind.  Sorry to tell you bu---." Pinutol ko na agad ang dapat nyang sasabihin

Hinawakan ko ang isa nyang kamay at umiling, bahagya din akong ngumiti. Napakabuti nya talagang kaibigan, pati trabaho sya pa ang naghanap sakin.

" H-Hindi, s-salamat sa lahat N-Naih. I owe you a lot." Niyakap ko ulit sya

Ng makaalis na si Naih, ay agad akong nagligpit ng gamit. Kakagaling ko lang kase sa borol ng Lola ko sa probinsya, kaya nagkalat pa ang mga gamit ko.

Lumabas ako ng kwarto at napatingin agad sakin ang mga kadorm ko, di man ako palakaibigan dahil nahihiya ako. Ako na mismo ang naglakad papalapit sakanila

Isang ngiti ang binigay ko sakanya bago naupo, nasa akin lahat ng tingin nila. Na animoy bawat galaw ko susundan nila, napailing ako at napangiti

" Hi sainyo ! ." bati ko sakanila

Agad naman napanganga yung isang babae😧 napatawa tuloy ako ng bahagya, ano bang problema nila.

" Ako nga pala si Shaina Montgomery, sana maging kaibigan ko kayo ." sabi ko pa

Napapakamot nalang ako sa batok ko, dahil nakatingin lang talaga sila sakin. May dumi bah sa muka ko, o aswang bah ko ? O nakakatakot bah ang muka ko ? Hayst I'm confused mga teh !

" A-Ah, sige balik nalang ulit ako sa k-kwarto ko." Sabi ko