Hoofdstuk 1

16 0 1
                                    

''Zorg er voor dat je geen moment spijt krijgt. Maak er het beste van, voordat je het weet is het al weer voorbij.'' Ik denk terug aan de woorden die mijn vader en moeder zeiden voordat Kris en ik het vliegtuig instapte. Het afscheid nemen was moeilijker dan ik dacht. Tien maanden weg van huis is geen kleine vakantie. 

"Alles oké, Brooke? Je ziet er bleek uit. Wil je wat water?" zegt Kris terwijl ze een flesje water uit haar tas tevoorschijn haalt. Ik was compleet in mijn gedachte verzonken waardoor ik me niet besefte dat ik al tien minuten uit het raam zit te staren. Ik neem het flesje aan en ik drink een paar slokken. We zitten bij een koffie winkeltje in Brooklyn ongeduldig te wachten tot we onze studentenkamer in mogen. ''Misschien kunnen we richting central park gaan?'' stel ik voor. ''Ik heb geen zin om hier nog twee uur te zitten wachten. We kunnen onze koffers meenemen en ergens op een bankje van het uitzicht gaan genieten.'' Kris trekt haar wenkbrauwen op. ''Ja, prima.'' 

Inmiddels is het al weer een uur 's middags en dat betekent dat Kris en ik eindelijk onze kamers in mogen. We hadden rond kwart voor een de metro gepakt. En nu staan we hier, recht voor de campus van Spring College New York. Met onze koffers in onze handen lopen we de campus op. De campus bevind zich in Brooklyn en geloof me het is enorm. Er staan veel gebouwen met centraal in het midden een mooi grasveld met een fontein waar je kan picknicken en genieten van het mooie uitzicht. 

We lopen het hoofdgebouw binnen en al snel staan we in de rij voor de registratie. We krijgen een aantal formulieren mee en een studentenpas. Ook wordt er uitgelegd hoe de app van de school werkt. Eindelijk mogen we onze kamer in. Samen sleuren we onze koffers mee naar het plant gebouw. Zo heet het gebouw waar we verblijven, plant gebouw. Niet de mooiste naam naar mijn mening. In het Engels klinkt het wel beter moet ik toegeven; The Plant Building. 

Als we de deur van onze kamer naderen laat ik een diepe zucht. ''Ik ben eigenlijk best zenuwachtig.'' geef ik toe en ik kijk met een nerveuze blik naar Kris. Ze zet haar koffers neer naast de deur en pakt haar studentenpasje uit haar broekzak. ''De kamer is vast nog mooier dan wat we voor ogen hadden, Brooke. En mocht het echt vreselijk zijn dan kunnen we altijd nog vragen om te ruilen.'' En met die woorden haalt ze haar pasje voor de scanner en opent ze de deur. Met haar rechterhand seint ze dat ik als eerst naar binnen mag. Ik volg haar instructies op en loop met mijn koffers naar binnen. ''Wauw, het uitzicht is geweldig!'' roep ik enthousiast. Kris komt ook de kamer binnen en ik zie haar mond open vallen.

De kamer is vrij klein maar dat compenseert met het mooie uitzicht. Er staat een stapelbed rechts van de kamer en er staat een eenpersoonsbed horizontaal tegen het raam aan. Rechts van de deur is een grote kast met drie vakken er in. Links van de kamer staan drie bureaus op een rij. 

''Drie bedden.'' hoorde ik Kris achter me zeggen. Ik draai me om richting Kris en zie dat ze door de formulieren aan het bladeren is die we bij binnenkomst gekregen hadden. Ze is overduidelijk opzoek naar iets. ''Wat kan je niet vinden?'' vraag ik. ''Ik denk dat we nog een kamergenoot hebben maar aangezien het een driepersoonskamer is. Maar ik kan er nergens informatie over vinden.'' Plotseling horen we iemand op de deur kloppen. Waarschijnlijk is dat dus onze kamergenoot. ''Come in!'' geef ik als snelle reactie, wat overigens 'kom binnen' betekent. 

''Hey meiden, ik ben jullie kamergenoot. Mijn naam is Anna.'' Dit zei ze in het Engels, Brits om precies te zijn aangezien haar accent niet te missen valt. Zenuwachtig haalt ze haar trillende hand door haar lange blonde haren. ''Hoi Anna, dat is Brooke en ik ben Kris.'' Kris loopt naar Anna toe en ze geeft haar een knuffel, ik doe hetzelfde. Uiteindelijk beginnen we alle drie met het uitpakken van onze koffers terwijl we kennis proberen te maken. Anna krijgt het bed bij het raam en Kris en ik delen het stapelbed. En met delen bedoel ik dat we om de twee weken van bed wisselen aangezien we beide niet graag bovenop slapen. Nu begin ik in het onderste bed. 

''Ik heb honger.'' zeg ik in het Engels zodat ook Anna me kan verstaan. Kris en ik hebben daarnet afgesproken om altijd Engels te praten tenzij we alleen zijn. Zo begrijpen degene met wie we zijn altijd wat we zeggen. Bovendien zijn we beide goed in Engels. ''We kunnen wat gaan halen in het cafetaria. Ik weet al waar hij zit.'' stelt Anna voor. ''Ja goed plan!'' zegt Kris enthousiast. 

Het is ondertussen al weer zeven uur in de avond en we staan in de rij voor het eten in het cafetaria. Ik sta achter Kris en Anna. Ik kijk aandachtig om me heen naar alle studenten. Ik probeer iedereen een beetje te scannen als het waren. ''En? Heb je al een leuke jongen gevonden?'' vraagt Kris plagend. Ik begin te lachen en schut nee met mijn hoofd. ''Iemand heeft in ieder geval wel een leuk meisje gevonden.'' Kris en ik kijken verwarrend naar Anna. Er verschijnt een grijns op haar gezicht omdat we de grap niet snappen. Anna knikt met haar hoofd naar rechts en trekt haar wenkbrauwen op. Ik kijk in de richting waar ze naartoe knikte en per ongeluk maak ik direct oogcontact met een jongen. Er verschijnt een kleine glimlach op zijn  gezicht. Hij heeft bruin haar en zijn ogen zijn zo blauw dat ik ze vanaf hier al kan zien. Al is dat misschien een beetje overdreven. ''Ja, hij ja.'' Hoor ik Anna zeggen en ik breek het oogcontact. Ik voel mijn wangen rood worden. ''Ken je hem?'' vraagt Kris. ''Ja dat is Liam. Maar ik ken hem ook pas sinds vandaag. Ik botste per ongeluk tegen hem op in de rij bij de registratie.'' Ik kijk terug naar Liam en zie dat hij aan het eten is. 

We hebben alle drie ons eten besteld en nu wachten we tot het klaar is. Voor de laatste keer kijk ik nog snel terug naar Liam. Stiekem hoop ik dat we bij hem aan tafel gaan zitten. 

------------------------------------------------------------

Dit was het eerste hoofdstuk! Ik probeer iedere dag te schrijven dus het tweede hoofdstuk volgt snel. 

Please laat me weten wat je er van vond! :)) 

Brooke in BrooklynWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu