"Geçmişi hatırlamak sana acıdan başka bir şey vermez karanfil." Acımasızdı, kırıyordu ve farkındaydı.
"Hiç mi sevmedin?" Hala olanlar rüya olsun istiyordum ama değildi işte. Dilini üst damağına vurarak şaklattı.
"Hiç sevmedim, hep daha da nefret ett...
Yol boyunca ikimizin de ağzını bıçak açmamıştı. Bu sükûnete bir son vermek için ağzımı araladım.
"emir ben-"
Fakat onun sesi sözlerimi kestiğinden dolayı cümlemi tamamlayamadım.
"Şu an değil kes sesini. "
Bana bu denli kızması kalbimi kırmıştı . Oysa o değil miydi karşıma çıkıp benimle tanışmak istemesi? Not filan bırakması. Bana intikam tek başına alınmaz diyen o değil miydi? beni ilk öpen o değil miydi? Kedi gibi adam neden şimdi birden aslana dönüşmüştü?
Emir bir evin önünde durduğunda bu evin bana pek yabancı geldigini farkettim. Onun evi olmalıydı .
"İn!"
Sert sesiyle adeta tıslayarak in demişti bana . Anlamıyordum alt tarafı bir öpücük ne vardı bunda . Onun için önemsizdi .Arabadan indigimde eli bileğimi sardı ve beni eve dogru sürüklemeye başladı. Onun evine bu saatte ne kadar girmek istemesemde şu an korkumdan tek kelime edemiyordum . Binaya girince asansöre bindik . Onuncu Kata çıkınca beni bu seferde kolumdan tutarak ardından sürükledi . Beni bir çuvalmışım gibi ardından hep sürüklüyordu ve bu durum fazlasıyla canıma tak etmişti. Dua etsinki yaşadığım olaylar bana ağır gelmişti yoksa benden bu yüzü bile bulamazdı. Kolumu ondan sertçe ayırdım ve en başından beri yapmam gerekeni yaptım.
"Sen kim oluyorsun da beni sürekli peşinden sürüklüyorsun. Bir daha beni kolumdan tutmaya kalkışma!"
Elini cebine atıp anahtar çıkarttı ve kitli olan evin kapısını açtı. Beni umursamıyordu. Eve ilk o girdi ardından ürkek adımlarla ben girdim . Gözlerim evi süzmeye başladı .
Şimdilik sadece oturma odasını bir kaç dakikalık süzebilmiştim . Tam benim tarzım olan bir evdi . Oldukça lüks gözüküyordu.
Hoppsan! Denna bild följer inte våra riktliner för innehåll. Försök att ta bort den eller ladda upp en annan bild för att fortsätta.
Emir kendini koltuğa atıp başını geriye yaslayarak gözlerini kapatmıştı. Artık bu saçma gerginliğe bir son vermem lazımdı.
"Ne yapıyorsun sen emir ? Amacın ne ? Alt tarafı bir öpücüktü . Sende beni öpmemiş miydin? "
"Sorun o mu ? Sorun beni öpmen degil . Sorun beni öylesine öpmen . Beni o şerefsiz için öpmen . Sorun Dudakların dudaklarımı intikam için tatması."
Koltuktan sinirle kalkıp, hızlı adımlarla yürüyerek yanıma gelip bana bağırması gözlerimin dolmasına neden olmuştu . Ama altta kalamazdım ne sanıyordu ki kendini .
"Bak emir hayatıma gireli bir haftadan az iken ne haddine böyle saçma düşüncelere kapılıyorsun bilmiyorum ama unutma ki sende beni öptün . Ne yani seni aşkla mı öpmeliydim . Sen bana nasıl aşık olabilirsin üç günde?!"
