Not Until I See The Sunrise(Mi Leviste Series#1)

kabanata 16

Kabanata 16

Kanina pa ko nako tulala sa dagat na nasa harap ko, kanina parin ako dito. Pag katapos ng pag dadabog ko sa labas ng bahay kanina.

Ni-hindi rin ako nakapag palit ng damit, dahil dumeretso talaga ako dito, at sumalampak.

"sinungaling." kalalaking tao, napaka sinungaling.

Napatawa naman ako at tumingin sa kabila ko kung saan ay patungong mansion ng mga revamonte, gusto ko siyang sugudin para sa hindi niya pag sipot at pag sisinungaling sakin.

Pero hindi ko alam kung kakayanin ko ba talaga ang makita siyang may kasamang tunay babae niya.

"Napaka galing mo naman mag manipula, magbahagi ka naman mukhang mahina ako sa ganyan." napatawa ako sa sinabi ko at binalik ang tingin sa dagat.

Bumangon ako at tinanggal ang sapatos at unti-unti rin tinanggal ang mga damit iniwan ang pair black panty&bra.

paunti-unti ako pumanta sa tubig hanggang sa naramdaman ko ang lamig ng tubig sa aking paa kaya napa tigil ako tumingin ako sa paligid at napag patuloy ako sa pag lalakad hanggang sa bewang na ang tubig at umabot ng leeg. 

tumigil ako at hinayaan lang sarili damahin ang tubig at ang galaw nito, nanuot sakit ang hangin kaya lumubog nalang ako.

Hindi ko idinilat ang mga mata ko wala akong iginalawa sa mga katawan at hinayaan ang katawan mag palutang lutang lang.

Ganito kadilim at kalamig pag na-pag iiwanan ka, o kaya pag ginamit at niloko ka lang...

Nakalubog lang ako at hindi parin inaalintana ang paghinga, nang bigla nalang may humatak sakin pa angggat at hinala ako sa may maapakan ako. Inaayos ko parin ko ang paningin ko ng sa ganon ay maaninag kong ang mukha ng taong bigla nalang ako hinatak.

"What the are you doing zhavia?!" caleb..

Out of bravery, i stayed quite at hinabol ang paghinga ko. Para akong tumakbo ng pinaka-malayo kaya ganon nalang pag habol ko ng hininga.

"zhavia!" hinawakan niya ang braso ko at hinarap sa kanya. "tell me, anong naisip mo't bat ngayong gabi ka pa lumubog! Malakas ang hangos ng tubig sa gabi, zhavia kung alam mo lang!" tinignan ko naman si caleb sa mata at nanahimik parin, tinanggal ko ang kamay niyang nakahawak sakin at dahan-dahang nag lakad.

Pero inabot niya parin ako at hinala palapit sa kanya, back hugging me.

"zhavia..." lumambing ang kanyang boses

"let go of me, caleb." matigas na sabi ko at pinilit makawala sa hawak niya.

"please, dont be like this."

"what 'like this' caleb? Just let go of me. I thought you an in urgent? Just go and dont bothered me anymore." pinilit kong tanggalin ng mga braso niya pero lalo niya lang eto hinigpitan, kaya wala na kong nagawa.

"you are mad at me, please i'm sorry.." hinalikan niya ang leeg ko at hinapit pa ko lalo.

"What? No! Just let go of me, and go back where you belong! Nilalamig narin ako!"

"No! You are in range, i know that. I can feel it in your voice and your moves. Please? baby. Tell me the reason why are you mad? Okay naman tayo ng sabihin ko sayong hindi ako makakapunta, per—" natigilan siya sa sinabi at unti-unting bumitaw ng pagkakayakap sakin.

Ng may pagkakataon tumakbo ako kahit mabigat sa paa dahil sa tubig.

"zhavia!"

Narinig ko rin na napaktabo siya dahil sa naging kilos ko, muntik na ko madapa para lang hindi niya maabutan.