Reward[Him From Final Year]

Chapter-33

အိမ္တံခါးေသာ့ကိုဖြင့္ေနတဲ႕ အခ်ိန္
ကိုယ့္ေဘးမွာျငိမ္ျငိမ္ေလးရပ္ေစာင့္ေန
တဲ႕ ေကာင္ေလးကို ငံု႕ျကည့္ရင္း စိတ္
ေတြကကိုယ္နဲ႕မတူေအာင္ အဆမတန္
လႈပ္ရွားေနရသည္။ကိုယ့္မွာ အခုျဖစ္ေန
တာက အိမ္မက္လိုပဲ။ခ်စ္သူေတြျဖစ္ခဲ႕
ျကျပီး ခရီးကျပန္ေရာက္လာထဲက သူ
တစ္ခါလာခဲ႕ဖူးသလိုပဲ ကိုယ့္အိမ္ကို
ေန႕ဘက္ေတြတစ္ခါတစ္ေလ လာေနဖို႕
ေခၚေနေသာ္လည္းပဲ ျငင္းျမဲျငင္းခဲ႕သည္။
အခု ဒီေကာင္ေလးက ကိုယ္မေခၚရပါပဲနဲ႕
သူသေဘာနဲ႕သူ ေရာက္လာခဲ႕တယ္
တဲ႕လား။

အိမ္တံခါးေသာ့ကိုဖြင့္ျပီးတာနဲ႕ ရပ္ေန
ဆဲျဖစ္တဲ႕ေကာင္ေလးရဲ႕ လက္ေကာက္
ဝတ္ကို မလႊတ္တမ္းဆြဲကိုင္ျပီး အိမ္ထဲ
ကိုကိုယ္ေခၚလာခဲ႕ေတာ့ ျငိမ္ျငိမ္သက္
သက္ပင္ လိုက္လာတဲ႕ေကာင္ေလး။

ဝန္းကို ဧည့္ခန္းကဆိုဖာေပၚမွာေပးထိုင္
ျပီးမွ ကိုယ္ကသူ႕ေအာက္မွာ ဒူးတစ္
ဖက္ေထာက္ထိုင္ျပီး လြမ္းေနခဲ႕ရ
သသည့္ မ်က္နွာေလးကို အဝျကည့္
ရသည္။

"ကိုယ့္ဆီကို ဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ"

ကိုယ္ထားထားတဲ႕အတိုင္း ဆိုဖာေပၚမွာ
ျငိမ္သက္စြာထိုင္ေနတဲ႕ ေကာင္ေလးရဲဲ႕
ဆုပ္ကိုင္ထားသည့္လက္ေတြကိုေတာ့
ေယာင္လို႕ေတာင္ ကိုယ္မလႊတ္ေပးမိ။

"ဘာျဖစ္လို႕လဲ က်ြန္ေတာ္ လာလို႕မရဘူးလား"

မ်က္နွာေလးက ကိုယ္စူးစိုက္ျကည့္ေန
ေတာ့ သူ႕အက်င့္ေလးအတိုင္း ဟိုေငး
ဒီေငး လုပ္ေနသည္။

"ခင္ဗ်ားနဲ႕ က်ြန္ေတာ္ မေတြ႕ရတာ
ျကာျပီေလ က်ြန္ေတာ့္ဘက္က ခင္ဗ်ား
ကိုအခ်ိန္မေပးနိုင္တာေတြမ်ားေန
ျပီထင္လို႕။အဲဲ့တာ က်ြန္ေတာ့္ကိုလာ
မေခၚေစခ်င္လို႕ က်ြန္ေတာ္ပဲလာခဲ႕
လိုက္တာ။ခင္ဗ်ားဆီ မလာေစခ်င္ဘူး
ဆိုရင္ က် က်ြန္ေတာ္အခုပဲျပန္မွာ"

စကားတတ္ေနတဲ႕ေကာင္ေလးကို
အသည္းယားလြန္းစြာနဲ႕ ဆုပ္ကိုင္
ထားတဲ႕လက္ေတြကို ပို၍တင္းျကပ္စြာ
ကိုင္လိုက္မိသည္။

"ကိုယ္တစ္ကယ္ လြမ္းေနတာ"

ကိုယ့္ကိုေငးလို႕ေနတဲ႕ ေကာင္ကေလး
ရဲ႕မူပိုင္ သနားစဖြယ္ မ်က္ဝန္းေတြ။
ျဖဴနုေနတဲ႕ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလး
နွစ္ဖက္က မို႕မို႕ေလးျဖစ္သြားျပီး
နႈတ္ခမ္းပါးကျပံဳးရံုေလးျဖစ္သြားသည္။
ဒီေကာင္ေလး ရွက္ေနျပီ။