A Twist Of Misfortune

Chapter 1: Starwave and the First

beep beep beep beep 

 "Hngg", isang mahinang reklamo ko dahil sa tunog ng alarm ng phone ko. Anong oras na ba? 

beep beep beep beep 

 "Ano ba", naiirita kong sabi habang nakapikit pa din. Sinimulan ko nang hanapin ang cellphone ko na kanina pa tumutunog. 

 beep beep beep beep 

"Eto na", galit kong usal nang mahanap ko ang phone ko. Pinatay ko ang alarm sabay tingin sa oras. Seven-fifty pa lang pala. Teka! Seven-fifty na! Ten minutes na lang first period na huhu. 

Nagmamadali akong bumangon at nagpunta sa banyo. After three minutes, lumabas na ako at nagbihis ng aking standard school attire — plain shirt, leggings, at sneakers. Kinuha ko ang school bag ko na ang laman lang ay suklay, salamin, pulbos, lip balm, ballpen, at notebook; kinuha ko na din ang cellphone ko, earphones, wallet, at jacket. By seven-fifty seven, I was good to go. 

Lumabas na ako sa apartment na nirerentahan ko at mabilis na tumawag ng taxi, kahit labag sa loob ko. Sorry dad, late na ang anak mong maganda. Sumakay na ako sinabi kung saan ako pupunta.It was a good ten minute drive bago ako nakarating sa Academy. 

Yes, the school I am attending to is simply called the Academy. Ewan ko sa mga may ari bakit ganon. Nevertheless, its brass gates, bricked pillars, abundant trees, and numerous buildings really give the "academy" vibes. Feeling ko ang tali-talino ko hehe. 

Isa ako sa mga late comers today kaya nananalangin ako na sana walang prof sa first period class. Pagkapasok ko ay mabilis kong pinakita ang ID ko at tinakbo ang grounds papunta sa Senior High Department, na nasa kabilang side pa ng soccer field. 

 Wala pa ako sa kalahati ng field nang maharang ako ng napakadaming tao. Bakit ang daming tao? Ano meron?Pinilit kong makisingit sa mga taong andun at pagdating ko sa harapan ay nakita ko na isang malaking circle ang ginawa ng mga tao, pero wala naman silang pinapanood. I caught a glimpse of a lady about a hand taller than me and possesses an ethereal beauty. Myghad nagfafangirl ako!  Kaso bakit parang umiiyak siya?

Dumaan siya sa gitna ng cirlce, so I thought na pwedeng lumipat ng pwesto kapag spectator ka hehe, chismosa ako eh. Pero naisip ko din yung first period ko so I took the risk. 

Tinakbo ko yung papunta sa kabilang side ng crowd, same as where ateng maganda na tumawid kanina went. I was halfway there when a low tenor voice yelled a name and I was knocked off my feet when a huge figure collided with me.