"ေန႕လည္အတန္း ဘယ္အခ်ိန္ျပီး မွာလဲ"
"ဘာလုပ္မလို႕လဲ။လာမျကိဳနဲ႕ေတာ့
က်ြန္ေတာ္ ေမမီနဲ႕ပဲျပန္လာခဲ႕မယ္""ကိုယ္လာျကိဳမယ္ေလ"
"မလာပါနဲ႕ဆို သက္သက္အခ်ိန္
ကုန္တယ္။က်ြန္ေတာ္ေမမီနဲ႕ပဲျပန္လာမယ္"ဒါကလည္း သူနဲ႕က်ြန္ေတာ္ျငင္းခုန္
ေနျက အလုပ္တစ္ခုပင္။က်ြန္ေတာ္
မ်က္နွာတည္ျပီး ျငင္းေနေတာ့ သူ
က်ြန္ေတာ့္ကို ျကည့္ေနလ်က္သာ
ဘာမွထပ္မေျပာေတာ့။"ကိုစစ္ေျကာင္း ခင္ဗ်ား ေက်ာင္းမလာ
ေသးဘူးလား""ေက်ာင္းက အခုလာေနတာပဲေလ"
"က်ြန္ေတာ္ေျပာတာ ခင္ဗ်ားအတန္း
မတက္ေသးဘူးလားလို႕။ကိုဝဏၰတို႕
ေတာင္ အတန္းေတြဘာေတြမွန္ေနျပီ""ကိုယ္ အလုပ္ရွိတယ္"
"ခင္ဗ်ားအလုပ္ရွိတာေတာ့ ဟုတ္ပါ
တယ္။အေရးျကီးတဲ႕အတန္းေတြနဲ႕
tutoေတြေတာ့ မပ်က္ေစနဲ႕ေပါ့"က်ြန္ေတာ္ သူ႕ကိုျကည့္ျပီးေျပာေန
သည္ကိုသူက အသာျပံဳးကာက်ြန္
ေတာ့္ ေခါင္းကိုဆြဲဖြဖို႕လက္လွမ္း
လာေတာ့ က်ြန္ေတာ္အလ်င္အျမန္ပင္
အေနာက္ဆုတ္လိုက္ရသည္။က်ြန္ေတာ္ သိပ္လည္းမေျပာခ်င္
ေနာက္ဆံုးနွစ္ေတာင္ ေရာက္ေနတဲ႕
သူက က်ြန္ေတာ့္ထက္ပိုသိမွာပါ။သူက
သူဘာလုပ္ေနလည္း ေကာင္းေကာင္း
သိတဲ႕သူ။အခုသူအလုပ္လုပ္ေန
တာက သူ႕အေဖအလုပ္ကိုလက္လႊဲ
ယူေနတာလည္း မဟုတ္ပဲ ကိုသားျကီး
တို႕နဲ႕ ကားနဲ႕ပတ္သက္တာေတြကို
လုပ္ေနသည္။အခုေနာက္ပိုင္းအရက္
ဆိုင္ေတြ barေတြဘာေတြလည္း
သူသိပ္မသြားေတာ့။ပိုက္ဆံကိုေရလို
သံုးနိုင္သည့္ သူေဌးသားကရုတ္တရက္
ျကီးခင္ဗ်ား ဘာလို႕ အဲ႕ေလာက္
ေတာင္အလုပ္ေတြ ျကိဳးစားေနရတာ
လဲက်ြန္ေတာ္ ေမးေတာ့ ကိုယ့္ကေလး
ကို ကိုယ္ပဲတာဝန္ယူခ်င္လို႕ပါတဲ႕။
က်ြန္ေတာ္႔မွာ သူ႕မ်က္နွာကိုပဲျကည့္ျပီး
ဘာဆက္ေျပာရမည္ မသိေတာ့ပဲျဖစ္
ခဲ႕ရသည္။"အေဆာင္ေရွ႕ထိ ကိုယ္လိုက္ပို႕ေပးရမလား"
"က်ြန္ေတာ္က ကေလးလား"
VOUS LISEZ
Reward[Him From Final Year]
Roman d'amourတစ်စုံတစ်ယောက်ရဲ့ပိုင်ဆိုင်ခြင်းဖြစ်ခဲ့သည့်နောက်....
Chapter-30
Depuis le début