"ေ႐ွာင္းက်န္႔ေကာ?"

"~~~"

"ကြၽန္ေတာ္ ႀကိဳးစားေပးမွာပါ..ရိေပၚအတြက္~~"

ရင္းႏွီးတဲ့ အေခၚအေဝၚကို သတိထားမိၿပီးမွ ေ႐ွာင္းက်န္႔ မသိမသာေခါင္းေမာ့လာတယ္။ ႐ုတ္တရက္.. ေျပာင္းလဲသြားတဲ့ အသံုးအႏႈန္းကို သူနားမလည္ေပမယ့္ ဘာကိုမွေခါင္းထဲထည့္ခ်င္စိတ္မ႐ွိေတာ့။

"ဒါေပမဲ့...."

"........."

"ရိေပၚ ေဆးသံုးေနတယ္ထင္တယ္"

အဖ်ားသတ္တိုးဝင္သြားတဲ့အသံအဆံုးမွာ ေ႐ွာင္းက်န္႔က ေခ်ာက္အနက္ႀကီးထဲ ျပဳတ္က်သြားတယ္။
ရံုးခန္းထဲမွာ ေအာ္ဟစ္ေသာင္းက်န္းခဲ့တဲ့ပံုရိပ္ေတြ..
သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွာ ႏြမ္းဖတ္ၿပီးေခြၽးေစးျပန္ေနခဲ့တဲ့ ခနၶာကိုယ္ေလး အထိ...

"သူ..အဲ့တာေတြ ဆက္လုပ္ေနရင္ အမ်ားႀကီး ထိခိုက္သြားလိမ့္မယ္..အပ္နဲ့ထိုးသြင္းထားဖူးတဲ့လကၡဏာမေတြ႔ရေပမယ့္ လြယ္ကူမဲ့အေနအထားမဟုတ္ေလာက္ေတာ႔ဘူး"

"........."

သူ ႐ူးသြားေတာ့မယ္ထင္တယ္။
ဘယ္ေလာက္အထိ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ရိေပၚကိုဖမ္းဆြဲထားရမလဲ။
ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ ေပ်ာက္ဆံုးသြားတဲ့အခါ.. အေမွာင္သည္းသည္းမွာ တစ္ေယာက္တည္းက်န္ေနခဲ့ရသလိုမ်ိဳး၊ ေ႐ွာင္းက်န္႔မွာ သူကိုယ္တိုင္ထူမတ္ဖို႔အားအင္လက္က်န္ေတာင္ မ႐ွိသေလာက္ပါပဲ။

"ေဆးမျပတ္ရင္ ခြဲစိတ္ဖို႔မျဖစ္ႏိုင္ဘူး..ၿပီးေတာ့ အခ်ိန္အၾကာႀကီး ယူလို႔မရဘူး"

ဟင္းခနဲေလ်ွာခ်လိုက္တဲ့ ခႏၶာကိုယ္က အ႐ုပ္ႀကိဳးျပတ္ပံုက်သြားၿပီး ေ႐ွာင္းက်န္႔မ်က္ရည္ဝဲစျပဳလာတယ္။ သူ႔ရဲ႕ တုန္ယင္ေနတဲ့လက္ေတြက ေခြၽးေစးအျပည့္နဲ႔...

...........................................

အခန္းတစ္ခုလံုး တိတ္ဆိတ္မႈတစ္ခုသာ လြန္လြန္က်ဴးက်ဴးစိုးမိုးေနတယ္။

"က်န္႔က်န္႔ အစားေတာ့ စားလိုက္ပါ.. ေမေမေမးေနၿပီ"

"ဟင့္အင္း..က်ဲ.. ေနာက္မွ ေနာက္မွစားလိုက္ပါ့မယ္... အခု ရိေပၚဆီသြားရမယ္"

"ဟင္း...မင္းကို ဒီလိုပံုစံမ်ိဳး ျမင္ေနရတာ က်ဲရင္နာတယ္.. ဝမ္ရိေပၚေရာ အဆင္ေျပရဲ႕လား?"

Crazy Something (Completed)Where stories live. Discover now