Wrong Confession to Mr. Past

Chapter two

Astex (pov)

"Ms Asteeeex......."

Nakasimangot na pagtawag ni Fezel sa akin. Habang nagtitigan kami ay unti unti nang humahaba ang kanyang nguso

"Dear ....... Need ko to, alam mo naman iyon diba? Kaylangan kong sundin ang parents ko sa ngayon"

Nakakunot noo at nakabusangot kong sagot sa kanya. Napanguso na rin ako, nakanguso kaming dalawa ngayon

"Bessteey....... Ma mimiss kita...."

Fezel said like mawawala na ako at hindi na babalik

"Me too, I'll miss my only closed friend....... Susunod ka na lang hah? Fezzy ..... Ilang days lang baby Fezzy.... "

I said it tapos lumapit ako sa kanya then I kiss her forehead and pagkatapos ay yinakap ko siya ng subra subrang higpit. Kahit ilang days lang kaming maghihiwalay ay mamimiss ko to, sobra. Ito ang closed friend ko simula nung ako'y napadpad rito

Best friend ko to simula nung panahong iniwan ako ng buong mundo. Tenenenenen..,.hahahaha nagdrama ang Lola niyo!

When I left Manila, at napunta ako rito ay si Fezzy na ang naging kaibigan ko, kaibigang totoo hindi tulad ng ibang taong pinaasa ako, umasa akong kahit kaibigan lang ay mapagbigyan niya pero hanggang kababata lang pala ako. Sinaktan, iniwan habang ang puso ko'y nasasaktan, tinaboy ako habang lumuluha dahil sa kanyang ginawa. Naawa ako nung time na yun sa sarili ko

I put my self in pain while it's cost nothing to the person who's I pertaining, the whole time

Pero.......

Tententenen tententenen~

I've already moved on!! Binago ko kung ano ako dati at mas pina improve ko pa ang sarili ko

Pinatatag ko ang sarili ko upang di ako madaling sumuko, masaktan at maapektuhan ng mabababaw na panghuhusga

Nagbago ako dahil sa kadahilanang kailangang maging malakas ako, bawal yung mahina

Binago ako? Yes! May dahilan ang pagbabago ko? Yes! Isang tao lang ba ang dahilan nun? Yes!

Pero nagbago ako dahil yun ang kailangan ko. Hindi ako nagbago dahil lang sa taong pinaasa't sinaktan ako

Back to the topic tayo, nagdadrama na si ako

Need kong bumalik dun sa Manila dahil dun naman talaga yong trabaho ko. Doon ako naka-assign pero hindi sa company namin. Parang training lang siya at kung minamalas nga naman, secretary ang magiging trabaho ko kahit hindi iyon yung course ko. Pinasok lang ako dun ni daddy as punishment sa mga bad things na ginagawa ko

And now? Is the day for me to leave this province

Hinahagod-hagod ko yung likuran ni Fezzy cause it's look like na maiiyak na siya

She still hugging me tight like na anumang time ay may hahablot sa akin from her arms

'' I'll miss you, tandaan mo iyan,'' I said like I'll going to cry in any minute

"Mee too, kahit ilang days lang yan," She said habang nakanguso

"Okey, need ko nang umalis," Sabi habang unti-unting kumakalas sa tight hug niya

" Pshh.... Kainis," Said niya habang kumakalas rin sa yakap

"Goodbye, dear. Aalis na ako hah?" Said ko at agad agad na ring pumunta sa kung saan nakapark yung sasakyan ko

Hindi na ako lumingon pa sa kanya dahil baka iiyak na yun at pigilan pa akong umalis

Habang pasakay ako ay bahagya akong lumingon sa kanya. Nakabusangot parin ang face nito, hahahahaha ang pangit niyang tingnan