အရမ္းလြမ္းတယ္ ကိုယ့္ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေလးေရ...

မင္းကိုလြမ္းတယ့္အေၾကာင္းေတြကိုေတာင္ ဖြင့္ဟမေျပာရဲတဲ့ငါက မင္းေ႐ွ႕ကို ဘယ္လိုလာရမွာလဲကြာ... ႀကိဳဆိုေနမယ့္သူမ႐ွိတဲ့ အတိတ္ကေနရာေလးကို ျပန္မလာႏိုင္တဲ့ငါ့ကို မင္းစိတ္မဆိုးဘူးမဟုတ္လား... ႀကိဳဆိုေနမယ့္သူေတာင္မ႐ွိတာ စိတ္ဆိုးမည့္သူလဲ႐ွိလိမ့္မည္မဟုတ္ပါ...

"ငါတစ္ေယာက္တည္းျဖတ္သန္းရတဲ့ရက္ေတြက ဘာလို႔ဒီေလာက္ပင္ပန္းရတာလဲ..."

မင္းအနားမွာ႐ွိေနခြင့္မရတဲ့ ငါ့ရင္ထဲက အလြမ္းေတြက အခ်ိန္ၾကာလာေလ အ႐ူးရင့္ေလျဖစ္ေနၿပီကြာ...

"မင္းတစ္ေယာက္တည္းလို႔ ဘယ္သူေျပာလဲ... ငါ႐ွိပါေသးတယ္ ထိုက္ရင့္ ရာ..."

ထိုက္ရင့္ရဲ႕ ပခံုးကိုဖက္ၿပီး ေဘးမွာထိုင္ကာ အားေပးလာသူရဲ႕ လက္ကို ဖယ္ခ်ပစ္မိသည္...

"ငါ့အနားမွာ႐ွိေနတဲ့သူဟာ သူမဟုတ္သေရြ႕ေတာ့ တစ္ေယာက္တည္းဘဲျဖစ္ေနမွာ..."

"ငါ တစ္ခုေလာက္ေမးၾကည့္ခ်င္တယ္... မင္းနဲ႔ သူက ဘာလဲ..."

"သူငယ္ခ်င္း..."

"ဒါဆိုငါကေရာ မင္းရဲ႕သူငယ္ခ်င္းဘဲလား..."

ႏွစ္ေတြအၾကာႀကီး အတူ႐ွိေနခဲ့တာေၾကာင့္ ငါလဲ မင္းရဲ႕သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ခြင့္႐ွိတယ္မဟုတ္လား. ထိုက္ရင့္...

ေမွ်ာ္လင့္တႀကီးေစာင့္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးရဲ႕ မ်က္ဝန္းေတြမွာ ဝမ္းနည္းရိပ္ အားငယ္ရိပ္ေတြအထင္းသားေပၚလာသည္အထိ ထိုက္ရင့္ ရဲ႕ စကားတစ္ခြန္းက ဖန္တီးေပးခဲ့သည္...

"ငါ့အတြက္ သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ သူတစ္ေယာက္တည္းဘဲ႐ွိတာ..." တဲ့...

ေျပာရင္း ေကာင္းကင္ႀကီးကို ေမာ့ၾကည့္ေနတဲ့ ထိုက္ရင့္ရဲ႕ အျပံဳးေတြကေတာ့ နာၾကည္းရိပ္သန္းလို႔ေနသည္...

မင္း စိတ္ကိုဘယ္ခ်ိန္ထိလိမ္ေနဦးမွာလဲ ထိုက္ရင့္ရာ... သူက တစ္ကယ္ဘဲ မင္းရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းဟုတ္ရဲ႕လားကြာ...

"သူ႔မွာ ၈ႏွစ္ေတာင္အခ်ိန္႐ွိခဲ့တယ္ေနာ္... ဒါေပမဲ့ မင္းကို လာမေတြ႔ခဲ့ဘူး..."

ခ်ိတ္ပိတ္ႏွလံုးသား / ချိတ်ပိတ်နှလုံးသား [COMPLETE]Where stories live. Discover now