Make It Right

P R O L O G U E

Universe, contains planets, those planets one of them are a living planet. that planet was called Earth. And that earth contains 7 billion people who were living peacefully, some are not. There are so many people who want to be Prince and Princess. Why me? Bakit ako pa? Napakarami'ng pwede'ng maging prinsesa bakit ako pa?

Y'all know that being a princess is very easy, higa, kain, and attend the ball. You don't know that I'm suffering from my strict parents. Charot! I think every parents naman ay strict.

Well, I'm going to be honest. Being a royal and full blooded. It's very hard to handle being a princess. Well. . . .I know your going to ask why?

Being a princess, you need to follow the rules.

Don't do these.

Don't go anywhere with or without your guards.

You should eat these not that.

Don't wear that wear this.

Put this one not that one.

Dance this properly!

Make this one right.

The princess know everything!

So on and so forth! Madami pa. For sure your parents won't allowed you to jowa some mahihiraps, but na-ah. 'di ko sinasabing nagmahal ako ng isang regular na tao. I have friends. Which is a very good friends, true not plastics.

Also, hindi pwedeng mga magulang ko lang ang pupunta sa mga meetings. Kasama pa ako as if meron ako'ng gagawin sa meeting na 'yon.

KAYA kunwari ay nakikinig ako pero sa totoo gusto ko nalang pumunta sa music hall ng palasyo para tumugtog ng kahit ano'ng instrumento.

"Mahal na prinsesa!" Napabalikwas ako sa pagkakahiga ko sa higaan. May balak ba talaga sya'ng patayin ako sa gulat?

"Pasok!" Balik na sigaw ko kay bumukas naman na 'yung pintuan.

"Dinner is ready." Napatingin naman ako sa likudan ng katulong, si kuya Shown. Well, I didn't mention that his a cold hearted, no mercy. KAYA ayon, hindi kami magkasundo.

Tumango na lamang ako. And! Kinuha 'yung heels ko. Kailangan ihhhh nakakapagod kaya'ng naka heels ka araw-araw.

Dahil TINAMAD akong mag heels ngayon ay yung malambot kong stinelas ang ginamit ko, hindi naman mahahalata iyon dahil napakahaba ng gown ko. Yes naka gown ako kasi na oriented ako kanina na meron kami'ng bisita galing sa ibang palasyo.

Lumabas na ako at naglakad sa dining room ng palasyo. Kahit matagal na ako'ng nakatira 5dito ay namamangha parin ako sa mga gintong nakapalibot sa bawat chandelier ng palasyo. May mga linya din sa gilid ng pader at ginto ang gamit duon.

Syempre, nasa makabagong teknolohiya tayo KAYA uso ang cellphone. Hindi naman ako spoiled brat pero lahat nakukuha ko sa isang iglap kahit hindi ko naman hinihiling ay ibinigay ng Hari at Reyna.

Agad din naman ako'ng nakarating sa dining area at naabutan ko'ng ako na nga lang talaga ang hinihintay.

"Vivian Renei, why always late?" Nakakunot ang noo ng Lola. Ngumiti nalang ako ng pilit at dumeretsyo sa upuan ko sa bandang gitna. Agad ding hinanap ng mga mata ko ang sinasabing BWISITA pero walang anino ng taga ibang palasyo ang aking nakita.

"By the way, someone is going to visit our palace, also. . . They're going to join our 500 years of anniversary." Komportable'ng saad ni mama. Another visitor(s)? Iniangat ko na ang mga kubyertos at nag simulang kumain. Gusto kong magtanong kung nasaan ang bwisita dahil nag effort akong ayusan sarili ko para ilang sa dinner na itis.