I can accept losing all the material things that I have.
Lahat kaya kong isakripyo.
Lahat ng bagay kaya kong isuko.
Lahat ng mayroon ako ay kaya kong ibigay ng walang pag-aalinlangan.
But I can't bear losing my own mother.
She's all that I have. My father already left us.
She's the one who sustain my daily needs. Binigay niya lahat ng mga kapritso ko. Binigay niya lahat kahit hindi ko kailangan. Binigay niya lahat ng pagmamahal ng isang ina para sa kanyang anak.
I could be the luckiest daughter in the world not until someone killed her.
Hindi ko matanggap ang pagkamatay niya. Alam kong nakagawa siya ng masama, pero hindi iyon nangangahulugan na dapat siyang patayin. They could just arrest her and put into jail, kasi doon, pwede pang magbago.
And now, I am still mourning with her death. I am here, sitting beside her coffin and crying endlessly. Pag napagod umiyak ay napapatulala na lang. At kapag naaalala ulit ang nangyari ay biglang iiyak.
Hindi ako titigil dito hangga't hindi dumadating yung isang taong kailangan ko. Except for my mom, I also treasure that someone, not a relative, just someone special. Siya lang ang makakapagpatahan sa akin dito. But why is he not showing up? Siya na lang ang tanging masasandalan ko ngayon, where is he?
"Ma'am Athena, kumain po muna kayo. Kagabi pa ho kayo walang kain." It's Ate Rodelyn, one of our maid. I smiled at her.
"Okay lang ako ate. Kakain din ako mamaya."
"Sige po, Ma'am. Nasa kusina lang po kami."
She was about to leave, pero pinigilan ko siya. "Ate, after the funeral wake, ibibigay ko na lahat ng mga sweldo ninyo. Sad to say but I need to fire all of you because after this, aalis na ako."
"Ha? Ma'am, saan naman po kayo pupunta? Baka mapano po kayo sa pupuntahan ninyo."
"Magiging maayos ako, Ate. Maraming salamat sa pagserve niyo sa amin ni mommy. Pero ngayon, I really need to do this dahil kukunin na nila ang bahay. But I'll refer you to my friend para hindi na kayo mahirapang maghanap ng trabaho."
I think that's better, anyway. Iyon na lang din ang bonus ko para sa kanila. And sure naman ako na Gail will gladly accept them.
I really need to leave this place. They will get the house and all our money in the bank related to the recent transactions of my mother. At ang perang gagamitin ko ay ang sarili kong savings at ang perang ibinigay sa akin ni mommy na siguradong hindi na gagalawin ng NBI.
Right after this funeral, maghihintay pa ako ng isang linggo bago ko tuluyang lisanin ang lugar na ito at magpakalayo layo.
Pero dumating ang isang linggo, walang nagpakita. Hindi nagpakita yung taong noong libing palang ay hinihintay ko na. So I have to do what has to be done. I'm leaving.
