သိဘူးဗ်ာ....ငိုခ်င္ေနတာပဲ သိေတာ့တယ္ ။
" ဖ်ားတာက မနက္ျဖန္ေလာက္ဆို ေပ်ာက္သြားမွာေလ ခ်မ္းရဲ႕ ၊ မငိုနဲ႔ေတာ့ တိတ္ တိတ္ "
ဦးသာက ကုတင္အစြန္းထိ ေရႊ႕ထိုင္လိုက္ရင္း ကုတင္ေဘးမွာ ႀကိမ္ခံုပုေလးနဲ႔ထိုင္ေနေသာ ခ်မ္းေခါင္းကို ပြတ္ကာ ေခ်ာ့သလို ေျပာလာေတာ့ အေခ်ာ့ခံရတဲ့ကေလး ပိုငို ဆိုသလိုပဲ ကုတင္ေပၚထိုင္ေနတဲ့ ဦးသာရဲ႕ေပါင္ေပၚမွာ ေခါင္းေမွာက္ခ်ကာ အသံထြက္ေအာင္ကို ရႈိက္ငိုမိေတာ့သည္ ။
ငိုေနရင္းနဲ႔ ေက်ာျပင္ေပၚမွာ ေရြ႕လ်ားေနတဲ့ ခပ္ဖြဖြအထိအေတြ႕ေၾကာင့္ ခ်မ္းတစ္ေယာက္ ငိုေနသည့္ၾကားမွ ၿပံဳးမိရေသးသည္ ။ သူ႔ေက်ာျပင္မွာ ေရြ႕လ်ားေနေသာ ထိုလက္တစ္ဖက္ရဲ႕အထိအေတြ႕က ႏွလံုးသားထိတိုင္ တစိမ့္စိမ့္ေႏြးေထြးေစတယ္ဆိုရင္ ပိုလိုက္တာဟု ထင္ၾကေလမလားမသိ ။ သို႔ေသာ္ ထိုေႏြးေထြးမႈက တကယ္ပဲ ျဖစ္ေလသည္ ။
*********
သူ႔ေပါင္ေပၚမွာ ေခါင္းေမွာက္ခ်ရင္း အသံေတြထြက္ေအာင္ငိုေနေသာ ခ်မ္းဟာ တကယ့္ကို ကေလးေပါက္စေလးလိုပင္ ။ ဘာေတြကိုမ်ား ဒီေလာက္ခံစားၿပီး ဝမ္းနည္းေနသည္မသိ ။
ထူးက ေခ်ာ့တာျပဳတာလည္း မကၽြမ္းက်င္သည္မို႔ ႏႈတ္က ေျပာမိေျပာရာေတြ ေလ်ွာက္ေျပာရင္း ခ်မ္းေက်ာျပင္ေလးကို ခပ္ဖြဖြပြတ္ကာ ထိုအငိုမင္းသားေလးအား တတ္သေလာက္ မွတ္သေလာက္ ေခ်ာ့ေနရေတာ့သည္ ။
အင္း...ဖ်ားေနတဲ့ထူးက လူေကာင္းပကတိကို ျပန္ေခ်ာ့ေနရတဲ့အျဖစ္ ။ ခ်မ္းတစ္ေယာက္နဲ႔ ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္ေနၿပီ ။
ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ့ ငိုလို႔အားရသြားဟန္တူသည္ ။ ထူးအား မို႔အစ္အစ္မ်က္ႏွာေလးႏွင့္ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းေမာ့ၾကည့္လာကာ
" အဟဲ ကၽြန္ေတာ္က အဲ့လိုပဲ ၊ တစ္ခါတစ္ေလ အငိုသန္တယ္ "
ငါသိသားပဲ လို႔ေျပာလိုက္ရင္ ဒီေကာင္ေလး ပိုၿပီးရွက္သြားမယ္ထင္သည္ ။
" ဦးသာ ေဆးေသာက္ၿပီးရင္ အိပ္ေတာ့ေလ "
" အင္း မင္းလည္း သြားအိပ္ေတာ့ "
VOCÊ ESTÁ LENDO
အသက်ဆက် သွေး ( အသက္ဆက္ ေသြး )Completed
Romance#For Zawgyi ဤဇာတ္လမ္းသည္ စာေရးသူ၏ စိတ္ကူးယဥ္သက္သက္မွ်သာ ျဖစ္ပါေသာေၾကာင့္ တစ္စံုတရာ တိုက္ဆိုင္မႈရွိပါက နားလည္ေပးၾကပါရန္ႏွင့္ အေၾကာင္းအရာ လြဲေခ်ာ္မႈမ်ား ရွိခဲ့လွ်င္လည္း စာေရးသူ၏ အားနည္းခ်က္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ စာဖတ္သူတို႔မွ ျဖည့္စြက္ေတြးေပးရင္း ခြင့္လႊတ္ေပး...
အပိုင္း - ၁၇ (Zawgyi + Unicode)
Começar do início
