The Lost Queen

Ang pagtakas

Andito ako ngayon sa lugar kung saan ako lang ang nakakaalam kung saan malaya kong gawin ang gusto ko kung saan mapapalabas ko ang mga hinanakit ko sa aking pamilya

Tinignan ko ang kalangitan kung saan ang buwan ay napakabilog. Tumulo nalang bigla ang aking mga luha dahil sa katotohanan na malapit na ang araw ng aking kuronasyon kung saan magiging ganap na reyna na ako at kung saan matatali ako. OK lang sa akin na maging reyna ang ayaw ko lang ay ang ideang matatali ako sa lalaking Hindi ko talaga mahal.

Iyak lang ako ng iyak habang nakatitig ako sa buwan, ang buwan ang saksi ng aking paghihirap ang buwan din ang nag bibigay ng paghihirap sa akin, kung Kaya ko lang ipermanenti ang hugis ng buwan ay ginawa ko na matagal na pero wala akong kakayahan may kapangyarihan man ako pero Hindi yun sapat para maging permanenti ang hugis nito

Sa mga oras na lumilipas wala akong ibang ginawa kundi ay umiyak lang ng umiyak hanggang mapagud ako at mag desisyong bumalik na sa palasyo dahil paniguradong hinahanap na ako dahil oras na nang aking pag iinsayo, ang pag iinsayo ko ay ginagawa namin sa hating gabi para walang madamay kung pumalpak man ako, ganito ang palagi Kong ginagawa talo pa namin ang mga bampira.

Nang makabalik ako agad naman nag simula ang aking insayo kagaya ng dati nakocontrol ko parin ang kapangyarihan ko. Bandang alas 7 na ng umaga kami na tapos sa pag iinsayo

Ng makapasok ako sa aking silid dumeretso agad ako sa aking kama para mag pahinga muna bago ako maligo at mag bihis dahil haharap nanaman ako sa mga sinasakupan ng aking pamilya at makikipag plastikan nanaman ako na OK ako kahit Hindi naman talaga

Kinuha ko ang aking librong para magbasa habang nag hihintay ako sa oras na pwedi na akong maligo. Dito sa palasyo may mga oras na dapat sundin isa na doon ang pag liligo, isa yun sa ayaw ko.

Ilang minuto ang nakalipas Hindi ko na pala na pansin ang oras at paniguradong hinahanap na nila ako dahil late na ako Hindi pa ako nakakaligo

Nag mamadali akong pumasok sa banyo. Ng matapos ako sa pagligo agad akong nag madaling bumaba dahil siguradong nag uusok na ang mga tinga nang mga yon dahil Hindi pa nila ako nakikita

Nang makita KO na sila na sa sala ay agad akong naglakad papunta sakanila at inayos ko ang aking lakad. Nang makita nila ako agad namang nag bow ang mga nandoon nginitian ko lang sila

"So let's starts"

Agaw pansin ni kuya sa lahat alam Kong sinadya lang yun ni kuya para makaiwas ako, kilala ako ni kuya alam niyang ayaw ko nito at alam din niyang na nakikipag palstikan lang ako dito.

                          *****

Nang matapos ang kanilang interview nag paalam agad ako na pupunta lang ako sa harden para magpahangin mabuti nalang pumayag sina mama at papa.

Nang makarating ako doon agad akong pumasok sa secret door na nandoon. Dahil sa kakaisip ko Hindi ko na pansin na sumunod si kuya sa akin sa loob

"Ganda dito sis ahh"

Wika ni kuya sa akin habang nililibut niya ang kanyang paningin sa luob. Tinaasan ko nalang siya ng kilay, ayaw ko pa namang may ibang tao na ririto kahit si kuya pa

"Bakit nandito ka?"

Inis Kong tanong sa kanya ayaw ko talagang may kasama dahil ang daming tanong. gusto ko tahimik lang lalong lalo na ngayon. Tinawanan lang niya ako, minsan talaga Hindi ko alam kung paano ko naging kuya ang isang to, inirapan ko siya at akmang maglalakad papunta sa lugar na nakasaksi ng lahat nang mag salita ulit si kuya

"Ayaw mo bang marinig ang sasabihin ko? Ikaw din"

Pagbabanta niya sa akin imbes na makinig sa kanyang walang kwentang sasabihin ay nag lakad ako papalayo sa kanya , pambihira talaga tong si kuya ang Galing mambwesit. Napa tigil ako bigla sa paglalakad nang marinig ko si kuya na nagsalita,

"Tutulongan sana kita para makatakas sa impernong ito pero ayaw mo namang makinig EDI wag na"

Tinignan ko agad si kuya dahil sa kanyang sinabi alam niyang  matagal ko nang gustong umalis sa lugar na ito.

"What?!"

Gulat Kong tanong sa kanya, tumango lang siya sinyales na tama ang aking narinig mula sa mga labi niya

Lumapit si kuya saakin at inakbaya niya ako. Tinignan ko siya kuya mas matangkad si kuya sa akin hanggang dibdib lang ako

Tumingin muna siya saakin bago tumingala sa kalangitan kahit subrang liwanag nang araw. Nakita ko siyang ngumiti na tila bang may naalala muli siya

"Tutulongan kitang makatakas dito pero sa isang kondesyon......gusto kung maging safe ka"

Tinitigan ko si kuya na iiyak ako dahil alam Kong mahirap para Kay kuya na umalis ako sa tabi niya, Simula pa bata kami siya na ang kasama ko sa lahat ng bagay. Tinanguan ko lang si kuya at tumingin din sa kanyang tinitignan, laking gulat ko ng makita ang isang malaking puno na maymalaking butas na parang daanan, kunting galaw lang nang araw siguradong makikita ang araw sa malaking butas.

Nalilitong tinignan ko si kuya, nginitian lang ako ni kuya at tumango . Hindi ko maintindihan bakit may ganito sa lugar na ito palagy ako rito pero bakit ngayon kolang nakita ang punong ito

"Yan ang lagusan papunta sa lugar nang mga tao...kung nagtataka ka kung bakit alam ko ang yan ay minsan na din akong tumakas sa lugar na ito, ako  ang gumawa ng paraan para magkaroon nang lagusan dito, Hindi ko inakalang mapupunta ka rin sa lugar na ito akala ko habang buhay ko na itong masasakop pero nag kamali ako dahil nakita mo ang lugar na ito .....kaya umalis kana dahil malapit nang lumabas ang araw sa lagusan at baka bukas kapa makaalis sa lugar na ito"

Hindi parin humuhupa ang aking pag iyak dahil sa kadahilanan na matagal akong mawawala sa tabi ni kuya at dahil sa kasayahan na aking na Dadama. Akmang aalis na ako ng mag salita multi si kuya na halatang umiiyak na din

"May nag hihintay sayo roon at sa pag dating mo doon makikilala ka nang mga tao na kapatid ko kaya maging cool ka... Huwag kang mag alala dahil may alaala na papasok sa iyong isipan.........paalam sa ngayon kapatid ko"

Nang tumalikod na si kuya agad naman akong pumasok sa punong may butas....paalam sa ngayon kuya ZARUH