Yansıma

S.4 Ep.4 "Kelimelerin ötesinde seviyorum seni"

"Tamam baba."

Hamit amca gülümseyip masaya döndü.

"Tekrar afiyet olsun gençler. Kendinizi evinizde gibi hissedin. Bir şeye ihtiyacınız olursa beni bulursunuz."

Hepsi gülümseyip kafa salladı. Sinan da dönüp gülümsedi.

"Teşekkürler Hamit amca."

Hamit amca da Sinan'a gülümseyip gitti.

"Komutanım, Hamit bey amca biliyor mu şeyi?"

Sinan Keşanlı'ya bakıp kaşlarını çattı.

"Neyi Keşanlı?"

"İşte yani Leyla hanımla sizi."

Dudaklarımı birbirine bastırıp güldüm. Sinan da ters ters baktı Keşanlı'ya.

"Komutanım bakma şöyle ya. Yani pot kırmayalım diye soruyorum. Malum ben biraz patavatsızım, ondan yani."

Herkes kıkırdarken Leyla da bıyık altı gülüyordu. Sinan nefes verip kafa salladı.

"Biliyor biliyor. Ama yine de patavatsızlık etme Keşanlı. Adam yeni tanıyor beni, kötü bir intiba oluşmasın."

Sinan kaşlarını kaldırıp kafa sallayınca Keşanlı da kafa salladı.

"Emredersiniz komutanım."

Sinan kafa sallayıp yemeğine döndü. Ben de ağzımdaki lokmayı yutup peçeteyle sildim ağzımı.

"Yavuz, hadi biz de gidip bir bakalım bahçeye."

"Hayatım yemeğini bitirseydin."

"Bitirdim bitirdim. Hadi."

Yavuz gülümseyip peçeteyle ağzını sildi. Ardından masaya döndü.

"Müsaadenizle biz bir hazırlıklara bakalım. Babamın da dediği gibi, kendi evinizmiş gibi rahat edin lütfen. Leyla burda. Bir ihtiyacınız olursa sizinle ilgilenir."

"Merak etme Yavuz. Siz bakın işinize. Biz de birazdan çıkarız zaten hazırlanmaya."

Yavuz Sinan'a kafa sallayıp ayağa kalktı. Ben de kalkınca elime uzandı ama izin vermedim tutmasına. Ben önden yürürken Yavuz da kaşlarını çatıp peşimden geldi.

"Bahar. Bahar beklesene."

Yavuz arkamdan yetişip elimi tuttu. Durup döndüm Yavuz'a.

"Niye vermiyorsun elini?"

Gülümseyip nefes verdim.

"Hayatım, unutuyorsun galiba ama ben bir askerim. Dahası burdaki askerlerin komutanıyım. Onların yanında laubali davranamam."

"Laubali mi? Karımın elini tutuyorum sadece. Bunun nesi laubali?"

Gülümseyip diğer elini de tuttum.

"Sevgilim, ben seni anlıyorum. Ama sen de beni anla. Kendimi rahat hissetmiyorum ben sen böyle yapınca. En azından onların yanında biraz dikkat etsen. Hem biz baş başayken istediğimiz her şeyi yapıyoruz zaten. Ama insanların yanında yapamayız di mi?"

"Tamam da Bahar yani, alt tarafı elini tutacaktım. Sanki sevişelim dedim."

Gözlerimi kocaman açıp omuzuma sertçe vurdum.

"Yuh ama! Edepsizleştin iyice!"

Tam gidiyordum ki Yavuz gülerek tuttu kollarımı.

"Tamam tamam ya."

Kaşlarımı çatıp ciddi şekilde konuştum.

"Sizin çevrenizde insanların içinde öpüşmek yadırganmıyor olabilir Yavuz ama benim çevremde öyle değil. Hele ki askerlerimin yanında biraz daha ciddi olmanı istiyorum. Bunu yapabilirsin di mi?"