Yansıma

S.4 Ep.2 "Seni kendimden çıkarsam, geriye sıfır bile kalmaz"

"Hadi hadi, git de üstünü değiştir. Uyuyacaksın burda."

Bahar nefes vererek gülüp kafa salladı. Ardından valizinden pijamalarını alıp doğruldu. Yandan bir gülüş atıp yaklaştım. Arkadan beline sarılıp çenemi omzuna dayadım.

"Bahar."

"Hı?"

"Geceliğini de getirdin di mi sevgilim? Yani yarın gece için."

Bahar gülüp belindeki koluma sarıldı.

"Getirdim getirdim. Şaşkın seni."

Gülerek boynunu öptüm. Ardından muzırca konuştum.

"Gerçi bir şey getirmene gerek yoktu. Gelinliğini çıkardıktan sonra bir şey giymeyeceksin nasılsa."

Bahar koluma vurup konuştu.

"Edepsiz."

Gülerek boynunu öptüm. Sıkıca sarıldım beline. Ardından aklıma gelen şeyle elimi karnına getirdim.

"Bahar."

"Efendim Yavuz."

"Bizim de kendi ailemiz olur di mi?"

"Nasıl yani? Biz aileyiz ya işte."

"Öyle de, çocuklarımız diyorum. Olur di mi? Sen de istersin di mi?"

Bahar bir şey demeyince başımı eğip yüzüne bakmaya çalıştım.

"Bahar."

Bahar gülümseyip başını başıma yasladı.

"Bilmiyorum Yavuz."

Kaşlarımı kaldırıp baktım.

"Nasıl yani? Çocuk istemiyor musun? Çocuğumuz olmayacak mı bizim?"

"Bunu hiç düşünmedim Yavuz. Anne olmayı ister miyim, bilmiyorum. Korkuyorum sanırım."

"Neden?"

"Nedeni var mı hayatım? Ben bir askerim. Ölümle burun buruna yaşıyorum. Bana bir şey olursa ne yapar evladım?"

Dudaklarımı büküp sıkıca sarıldım beline.

"Sana bir şey olursa ben de yaşayamam Bahar."

Bahar belimdeki kolunu severken ben sıkıca sarılıyordum. Aklıma yine şu mezar taşı geldi. Yüreğime yine bir öküz oturdu.

"Hadi yatalım canım. Hadi."

Kafa sallayıp ayrıldım Bahar'dan. Bahar üstünü değiştirirken ben de değiştirdim. Bahar yatağa girip kolunu bana uzattı. Ben de tebessüm edip yanına yattım. Başımı göğsüne yaslayıp beline sarıldım.

"Bahar, ben çok korkuyorum. Seni kaybedeceğim diye çok korkuyorum."

Bahar saçlarımı severek konuştu.

"Biliyorum canım. Ben de çok korkuyorum. Seni kaybedeceğim diye, sana doyamadan bu dünyadan göçüp gideceğim diye çok korkuyorum. Hal böyleyken de bir çocuk sahibi olmak çok uzak geliyor bana."

Dudaklarımı büküp konuştum.

"Hiçbir zaman çocuğumuz olmayacak mı yani?"

Bahar saçlarımı öpüp konuştu.

"Bilmiyorum Yavuz. İnan bilmiyorum. Aslında seninle bir çocuğumuz olmasını çok isterim. Senin çocuğunun annesi olmayı çok isterim. Sana benzeyen bir oğlum olsun çok isterim. Ama korkuyorum işte."

Gülümseyip başımı yukarı çevirdim. Bahar da bana eğdi başını.

"O zaman zamana bırakalım ha. Sen iyice bir düşün. Ne zaman hazır hissedersen o zaman olur bir çocuğumuz inşallah."