Bu haline kahkaha attım ve ayağa kalktım. Bacağımın üstüne bastığımda acımıyordu ama yine de Barış'a acıyor dedim.

"Nasıl acıyor yaa, tamam gel sırtıma." diyerek arkasını dönüp eğildi.

"Barış boyum yetmiyor."

"Tamam o zaman ben seni kucağımda götüreyim."

Bir kolunu bacaklarımın arkasından, diğerini de belimden uzatarak beni kucağına aldı. Ben de bir kolumu boynuna koydum, diğer kolumla da yastığımı tutuyordum.

"Babuş noldu la size."

"Sorma Ardahan,beni salıncaktan itti." dedim Barış'a düşmanca bakarak.

"Ne ittim be? Kendi kendini attı."

"Yemedim Babuş. İçeri bırak bari herkes içerde."

Dedi Ardahan ve o da içeri girdi.

Biz içeri girince Cemo direk ayağa kalktı.

"Ay kuzu noldu sana?"

"Biri beni salıncaktan itti." diyerek dudağımı büzdüm.

"Ya bak hala itti diyor. Ne iteceğim kızım, sen düşünce senden çok üzüldüm ben."

Dediği şeyin farkına varınca gözleri açılmıştı.

Evrim ilk defa saçma bir şekilde bizi bu durumdan kurtarmıştı.

"Ee şimdi voleybol maçı var. Kimi tutacaksınız?"

Barış yattığı yerden hiç şeklini bozmadan bana baktı. Ben de gülerek ona baktım.

"Ay hadi kalkın gidelim şu oyuna." dedi Evrim.

Cemo giderken beni çağırdı ama kalacaktım çünkü Barış inatla kalkmıyordu ve bana da kalkma der gibi bakışlar atıyordu.

"Ben birazdan geleceğim."

Herkes çıkınca ikimiz kalmıştık.

"Seni seviyorum, biliyorsun dimi?" dedi Barış yanıma gelerek.

"Nereden çıktı bu şimdi?"

"Çıktı işte. Umarım kazanırsın bugün." diyerek parmaklarımı öptü ve koşarak dışarı çıktı. Ben de çantamı alarak dışarı fırladım.

Oyun alanı.

"Evet bugün voleybol maçının rövanşı var. Çok uzatmadan taraftarları öğrenmek istiyorum. Evrim Nisa kazanır diyenler el kaldırsın." dendiğinde Barış hariç bütün gönüllü takımı el kaldırmıştı. Ünlülere bakmadım bile, Barış'a ne yapıyorsun sen bakışı attım.

"Oğlum tutsana kızları hep birlikte bağıracağız burda."

"Banane oğlum." dedi Barış ve bana bakarak güldü. Sırf bana inat olsun diye karşıyı tutuyordu.

Oyun başladığında Barış ortadan kaybolmuştu. Bir gözüm sürekli benchteydi. Bir süre sonra Barış geldi.

Set bitince hemen herkes tuttuğu takıma taktik vermeye başlamıştı. Taktikleri umursamadan Cemo'ya eğildim.

"Barış neredeydi?"

"Doktorun yanına gitmiş, yahu bak çok sinirliyim şuan bu çocuğa. Geldi senin dikkatini dağıttı ve seti kaybettiniz."

Kocaman bir kahkaha attım. Alttan alttan Barış'la bakışıyordum ve ona nispet yapar gibi daha fazla gülüyordum.

Son setlere çıkmıştık ve Acun medya kazanmıştı.

Üzülerek Evrim'le sarıldık ve gidip benche oturdum. Barış'a baktığımda karşı takımla kol kola girmiş seviniyordu.

Akşam,gönüllüler.

Akşam barakaya geldiğimizde sinirle üzerimi değiştirmiştim ve hep birlikte oturuyorduk.

Barış gelip yanıma oturunca ayağa kalktım ve Berkan'ın yanına oturdum.

Barış ne olduğunu anlamadan bana bakıyordu. Ona bakmadım ve başka şeylerle ilgilendim.

"Oğlum çok ayıp ettin lan, niye kızları tutmadın. "

"Babuş adam akıllı işte bi bak bakiyim şuan kim yemek yedi? Barış. Peki acun medyayı tutan tek kişi kimdi? E yine Barış. Ben nasıl oyuna geldim hala şoktayım."

"Tutmasayaydın o zaman be üf. " dedi Evrim.

"Avakadom nerde?" dedim Cemo'ya bakarak.

"Benim yatağımın üzerinde." dedi Barış.

"Ne işi var orada?" dedim sinirle.

"Çünkü onunla uyuyordum."

Sinirle içerden yastığımı alıp kalktığım yere oturdum.

"Ben yatıyorum abi, hepinizden de özür dilerim. Keşke kazansaydık da yeseydiniz."

"Ya Evo saçmalama, en azından eğlendik."

Herkes yatmaya hazırlanıyordu. Ben oturmaya devam ediyordum. Barış yanıma gelip oturdu.

"Ne oldu ne bu trip?" dedi bir kolunu omzuma atarak.

Kolunu aşağı indirdim ve avakadomun elleriyle oynamaya devam ettim.

Bir anda Barış çekene kadar tabii.

"Neye küstün bakiyim?" dedi yanaklarımı avuçlarının içine alarak.

"Sence de yaptığın inatı geçmedi mi? Gidip karşı takımla sevindin, ben bütün oyun boyunca seni aradım, en azından yanımda otursaydın." dedim kırık bir ses tonuyla.

"Bende sonradan fark ettim, biraz kaçırdım evet. Özür dilerim güzelim."

"Beni her kırdığında özür dileyerek kapatmaya çalışıyorsun, cidden biraz mesafe koymalıyız bence." diyerek arkamda kırgın bir Barış bıraktım.


Barış'a o kadar sinirlendim ki ckcocpfğfpvkvkov

Survivor 2020|NisBarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin