Η Εγγύηση

Κεφάλαιο 29

- Ηλέκτρα δεν μπορώ να αντέξω άλλο. Είπε με απόγνωση και αυτή τον κοίταξε ερωτηματικά.
Βγήκε από την μπανιέρα, πήγε στο παντελόνι του, έβγαλε ένα προφυλακτικό και το φόρεσε.
- Όπως εσύ το θες!
Της είπε εννοώντας το προφυλακτικό.
Μπήκε ξανά γρήγορα μέσα στην μπανιέρα και την ξαναφίλησε αχόρταγα.

Η Ηλέκτρα ένιωθε έντονα τη στύση του να την πιέζει τη κοιλιά και την ερέθιζε ακόμα περισσότερο.
- Σε θέλω τώρα!
Του είπε αυτό που ήθελε τόσο να ακούσει.
Την σήκωσε στα χέρια του, αυτή πέρασε τα πόδια της γύρω από την μέση του. Η πλάτη της ακουμπούσε ακόμα στο τοίχο για στήριξη.

Με το που ακούμπησε την είσοδό της,  γλίστρησε μεσα της.
Και οι δυο βόγγηξαν από ηδονή.
Ο Ανδρέας κινούνταν όλο και πιο γρήγορα και απότομα. Δεν σταμάτησε να την κοιτάει στα μάτια.
Ποθούσαν τόσο πολύ ο ένας τον άλλο, που και οι δυο έφτασαν στην κορύφωση πολύ γρήγορα, αλλά δεν τους πείραξε.
Ήταν το αναγνωριστικό σεξ και ο Ανδρέας σκεφτόταν ότι θα ακολουθούσαν βράδια που δεν θα την άφηνε να κοιμηθεί ούτε λεπτό.

Την άφησε να ακουμπήσει τα πόδια της κάτω και έπειτα πλήθηκαν κανονικά.
- Θα έρθω το βράδυ να μιλήσουμε. Μην κοιμηθείς!
Της είπε σοβαρά, αφού είχε ντυθεί. Της έδωσε ένα πεταχτό φιλί στο στόμα και έφυγε από το δωμάτιο.

Η Ηλέκτρα έκανε ό,τι της είπε.
Τον περίμενε. Αλλά η ώρα είχε περάσει και δεν μπορούσε να κρατήσει τα μάτια της ανοιχτά από την κούραση της ημέρας.
Πότε την πήρε ο ύπνος, ούτε που το κατάλαβε.
Ένιωσε κάτι να την πειράζει το πρόσωπο. Άνοιξε δειλά τα μάτια της. Ο Ανδρέας ήταν ξαπλωμένος δίπλα της και τής χάιδευε τα μαλλιά και το πρόσωπο. Η Ηλέκτρα δεν μπορούσε να καταλάβει τί όμορφο έβλεπε. Το πιο πιθανό ήταν να κοιμόταν με ανοιχτό το στόμα και σαλάκι να απειλεί να κυλήσει από το στόμα της.

- Μ' αρέσει που σου είπα να μην κοιμηθείς.
- Να μην αργούσες.
Έτριψε λίγο τα μάτια της και γύρισε πλευρό για να δει την ώρα.
Είχε πάει δώδεκα παρά. Δεν ήταν πολύ αργά, αλλά για το πρόγραμμα της Ηλέκτρας που ξυπνούσε νωρίς και δούλευε όλη μέρα, έπρεπε να κοιμάται από τις έντεκα και ίσως πιο νωρίς.

Ο Ανδρέας την γύρισε ξανά προς το μέρος του.
- Προτιμάς να μιλήσουμε αύριο;
- Τώρα με ξύπνησες, οπότε μιλά.
- Καλά, αλλά μην σε πάρει ο ύπνος, ενώ μιλάω...
- Δεν υπόσχομαι τίποτα.
Έσκασαν και οι δύο ένα χαμόγελο.

- Σου είπα ψέματα εκείνο το βράδυ στο γραφείο. Δεν θέλω μόνο σεξ από σένα. Θέλω παραπάνω.
- Δηλαδή; Σχέση;
- Δεν θέλω να δώσω κάποια ταμπέλα σ' αυτό.
- Θα μπορείς να πηγαίνεις με άλλες;
- Δεν θα θέλω να πάω με καμία άλλη.
- Θα έχεις όμως τη δυνατότητα;
Σκέφτηκε λίγα δευτερκλεπτα.
Αρκετά για να αρχίσει να χτυπάει δυνατά η καρδιά της Ηλέκτρας.
- Όχι δεν θα την έχω. Ούτε εσύ φυσικά.
Όχι ότι και να ήθελε, μπορούσε να πάει με άλλο, αλλά έπιασε το νόημα. Ανακουφίστηκε με την απάντησή του Ανδρέα.
- Ωραία. Σχέση τότε.
Χαμογέλασε αυτός.

- Γιατί θέλεις κάτι παραπάνω από σεξ; Ήθελε να της λυθεί η απορία.
- Γιατί έχεις κάτι, δεν μπορώ να το εξηγήσω, που με κάνει να θέλω κι άλλο από σένα. Με τραβάς σαν μαγνήτης και δεν μπορώ να ξεκολλήσω.
Χαμογελούσε ντροπαλά.
- Μην κοκκινίζεις Ηλέκτρα. Είναι αλήθεια. Και επίσης γιατί είμαι... Είναι ερωτευμένος μαζί σου!
- Τι είσαι;
Η Ηλέκτρα νόμιζε ότι δεν άκουσε καλά.
Σοκαρίστηκε και η καρδιά της κόντευε να βγει έξω από το στήθος της.
- Δεν μπορώ να σε βγάλω από το μυαλό μου! Με έχεις τρελάνει! ~Επικράτησε για λίγο σιωπή~ Θέλεις να το προσπαθήσουμε;
Την κοιτούσε στα μάτια και γινόταν ότι ίσως η Ηλέκτρα άκουγε τη καρδιά του, που χτυπούσε γρήγορα.
- Ναι.
Είπε απλά.
Της χάρισε το πιο πλατύ χαμόγελό του.
Αν και την είχε συνηθίσει σε άγρια και παθιασμένα φιλιά, τώρα της έδωσε ένα τρυφερό και ερωτικό φιλί.
- Ξέρω ότι και συ νιώθεις το ίδιο για μένα. Μπορώ να ακούσω τη καρδιά σου.
Του χαμογέλασε γλύκα.
Σηκώθηκε όρθιος και αυτή έμεινε να τον κοιτάει.
- Ας σ' αφήσω τώρα να κοιμηθείς... Καληνύχτα μωρό μου.

Πως μπορούσε να κοιμηθεί η Ηλέκτρα μετά απ' όλο αυτό;
Αυτός ο άνθρωπος την αναστάτωνε τόσο πολύ! Με την καλή την έννοια.