Feel Me 2020

FEEL ME 1: THE STRANGER

By the way, siya lang naman si Max Coley Sandoval well hindi naman kami nagkakalayo ng itsura nitong tukmol na'to at masasabi ko na nakikipaghabulan din 'to sa pagwapuhan at pormahan.

"Hey dumbledore, di naman pala ako na inform na babalik kana galing ibang bansa. How's grandma and grandpa there?" Cold kong pagkakasabi kahit sa totoo lang namiss ko talaga si kuya kasi alam ko kapag umuwi 'to andami niyang dala para sa akin.

"Ang cold mo bunso ah..." natatawang turan nito. "Well, grandma and grandpa were actually great there. Actually they are asking me if you have plans to visit them there cause they're really miss you so much." Ang magiliw na turan nito na parang isang ganap na amerikano ang loko peri in fairness kay kuya may progress na yung communication skills niya.

"Hanep bro ah, english speaking kana pala parang andami mo namang naipon na pera, kung makapagsalita naman 'to." Prangka kong sagot na ikinatawa nila kuya. "I gotta go kuya, mama, and papa cause I have my job interview to attend e." Ang nagmamadali kong saad at agad naman silang hinalikan sa pisngi at niyakap.

"Mag almusal kana muna anak para outstanding ka sa interview mo mamaya." Ang nakangiting wika ni mama sabay akay papuntang kusina pero agad ko din itong pinigilan baka malate na ako.

"Sa labas nalang siguro ako mama kakain kasi nagmamadali ako e." Ang sabi ko kay mama while scrubing my head ng nakangiti at mabilis pa sa alas kwatro akong pumanhik palabas.

"Hatid na kita bun..."pagpuputol ko kay kuya. "I can manage. See you guys later!" Sigaw ko ng makalabas sa gate. Magcocommute nalang ako nang hindi na makaabala pa malapit lang din naman yung sakayan ng dyip dito e.

Habang naglalakad ako ay may napansin akong itim na kotseng nakabuntot sa akin. Kanina pa ito sunod ng sunod sa akin na parang minamanmanan ako.

Dahil sa takot ay dumaan ako doon sa may iskinita na hindi nakakapasok ang mga sasakyan dito at ito rin ang madaling daanan papunta sa sakayan ng mga dyip.

Nang makalabas ako sa may iskinita ay nadatnan kong marami pa naman ang mga dyip na nakapila at maaga pa naman kaya napagpasyahan kong pumunta na muna sa isang fast food chain.

Alas sais y medya ng umaga ng mapadaan ako sa isang fast food chain upang bumili ng makakaing maititake out para makapagalmusal kasi di pa ako nagaalmusal e.

May nakita akong lalaki na apura sa pagpasaok aniya'y parang hinahabol ng aso.

At agad na akong pumasok sa loob sa naturang kainan.

Pagpasok ko ay sobrang napakadaming tao na pala ang nandito at ang iba ay nasa counter para maitake out yung gusto nila at yung iba naman ay kumakain ng kanilang almusal.

Alas sais kwarinta y sinko ay nasa pila padin ako labing limang minuto na akong nandito sa pila ko at ang tagal naman kumilos ng mga crew dito hays.

"Hi miss, ang cute mo naman. Anong pangalan mo?" Rinig kung sabi ng lalaki sa sales lady na putok ang blush on sa unahan at aba dito pa sila maglalandian e ang dami pa ang oorder.

Ilang minuto sila sa ganong paglalandian at umabot lang naman ng limang minuto ang harutan nila at hindi na nakayanan ng pasensya ko. "Hoy! Ang kukupal niyo ah ang lakas niyong maglandian at dito pa, para sabihin ko sa inyo na fastfood chain HO' 'to at hindi MOTEL. Hindi lang naman ata kayo ang may obligasyon sa buhay kasi pati ako rin may importanteng lalakarin kaya oh siya tama na muna yan at nagmamadali ako. Mga malalanding 'to." Naiirita kong sabi sabay tingin ng mga tao sa'kin na ngayo'y nagbubulungan at pumunta namam ako sa unahan para makapagtake out na ko't makaalis.

"Who the hell are you to say that in front of us?" Ang naggagalaiting tugon ng lalaki, in all fairness hapit sa kanya yung puting long sleeve na suot niya and he look so hot at pogi niya shit he had this perfect shape of his face, thick eyebrows that I find him so sexy, his mocha eyes he had, clear and soft skin, and I look down beneath on his face and I found his rosy lips that made my system stopped...no no no huwag muna lumandi may job interview kapa, bulong ko sa aking sarili.

"I'm nobody but your worst nightmare. So fuck off you fag." Palaban diba? Well don't he dare try to piss me off.

"Yeah you're just nobody like a dirty, useless, and disgusting garbage that they might throw you up somewhere." Ang sagot niya pa na may halong panlalait na sabi niyang kinagat ko naman yung saad nung lalaki.

Nagulat ako sa sunod kong ginawa dahil nasampal ko lang naman siya, napabaling siya sa kanan sanhi ng pagkakasampal ko sa kanya at halata sa mukha niya ang galit at gulat, dun lang nagbalik ang wisyo ko at dahil sa nagawa ko agad na bumalik sa kanikanilang mga ginagawa ang mga tao. Nahiya naman ako sa nagawa kong yun.

"What the heck did you do?" Cold niyang sabi. Natahimik ako't napayuko sa aking kinatatayuan.

"I said... WHAT THE FUCK DID YOU DO TO ME!?" Kinakabahan na ako baka masakal niya ako at mapatay ng wala sa oras, ayoko pa mamatay mahal ko pa pamilya ko at bibigyan ko pa sila ng labis na kaligayahan.

"I-I-m...s-s-so-sorry". Ang nauutal kong saad dahil sa kabang nararamdan ko. Natawa siya at nagimbal at natakot ako sa susunod niyang tinuran.

"This isn't the end yet, you will pay for this. You...arghhhh!" Namumula sa galit ang lalaki at tsaka nagdadabog siyang lumabas.

Agad ako napatingin sa sales lady at tinaasan siya ng kilay. Napayuko naman siya dahil siguro sa hiya.

Agad naman akong nagorder tsaka lumabas na sa fast food na yun at dagli akong umuwi.

Nasa bahay na ako at kumakain ng aking inorder dun sa fast food at malalim ang aking iniisip.

"Oh ba't di ka natuloy?" Saad ni kuya sabay upo sa tabi ko at sinaluhan akong kumain.

"Sumama kasi pakiramdam ko kuya e." Mahina kong sabi kay kuya.

Napagpasyahan kong magtungo sa aking silid upang makapagpahinga. Hanggang ngayon ay iniisip ko pa din ang mga tagpo kanina.

Hindi ako sanay na nakakasakit sa iba dahil wala sa bokabularyo ko ang manakit ngunit nadala ako ng aking emosyon kaya nagawa ko yun.

Ibayong kaba ang naramdaman ko kanina na para bang lalabas ito sa akin.

Ngunit nararapat lang sa kanya yun dahil sa mapang-asar, mayabang, at mapang-api siyang nilalang. Kaya ko lang naman nagawa yun upang magising siya sa kanyang kayabangan.

Hanggang sa napagud ako kakaisip ay napagpasyahan kong magbukas ng facebook account. Dito ay gad kong nakita ang post ni kuya kasama si Andrew na magkaakbay. Oh I smell something fishy. Pinatay ko na ang aking telepono upang makapagpahinga.

Hays sana lang talaga mapatawad niya ako. Diko naman sinasadya e.

Anong katangahan ba kasi ang nagawa ko? I slap that stranger on the face. Ah bahala na I will accept what he might do to me. Hayss, hindi tuloy ako nainterview bukas nalang ako magpapaset ng new appointment ko.

To be Continued...