Chapter 1

0 0 0
                                    

Amber Point of view

"Ok tanggap kana"sabi ko

"Talaga po salamat mam amber"masayang sabi ni Hanna Yayakapin na sana niya ako pero Agad ko itinaas ang isa kong kamay tinaasan ko siya ng kilay

"Wag ka mag pa salamat diko kailangan ang pasasalamat ng isang katulad mo Poor girl"sabi ko

Kita ko sa mukha niya ang pag ka gulat sa sinabi ko wala akong paki kong anong iniisip niya dahil ang puso ko sarado na nagagalit ako sa taas dahil pinapabayaan niya mag isa ako nagagalit ako dahil binawi na niya kaagad ang mga magulang ko hindi naman ako ganito dati Nung nabubuhay pa ang mga magulang pa ang mga magulang ko isa akong masayahin na tao na para bang walang problema pero nung namatay sila sinisisi ko ang lahat lahat hindi ako nakipag kaibigan binago ko ang pag ka tao ko bakit ganun kung sino pa yong kga mababait sila pa yon maagang mag paalam .

"sorry mam amber"malungkot na sabi nito.

eh ano pa ang ginagawa mo dito mag simula ka ng mag trabaho ayaw ko ng may pumapalpak"

"opo mam hindi po kayo mag sisi na ako ang pinili niyo gagalingan ko po"

napairap nalang ako pag oa tapos non dali dali na syang umalis sa office ko dahil nahahalata na niya sigurong naiinis na ako sa kanya.

"Mam amber pinapasabi po ni mr.montifalco may meeting daw kayo ngayon 10:30am" sabi ng secretary kong si Jina..

Bwesit na matandang yan Ilang beses na niya akong ino'offer sa anak niyang may gusto saakin Total daw Partnership kami sa business para daw mag lago daw ang negosyo namin kailangan namin mag pakasal sa anak niya hello pa kasal?wala sa isip ko ang mag pakasal ng kahit na sinong lalaki Pinapangako ko sa sarili ko tatanda akong dalaga na walang kasama sa tanang buhay ko

"Pakisabi sa matandang yan hindi ako dadating sabihin mo busy ako "

"P-pero m-maam amber"ang kulit din talaga ng secretaryang to noh tinignan ko sya ng masama

"Walang pero pero sabihin mo yong sinabi ko"galit kong sabi sa kanya

"Mam amber bawal daw po kayo tumanggi ka-"

Sa inis ko hindi na ako nakapag timpi sa kanya

"Your fired "galit kong sita sa kanya nagulat sya sa sinabi ko

"Mam wala naman pong biruan ng ganyan may dalawang anak po akong binubuhay"pag mamakaawa nito sorry sya dahil matigas ang puso ko wala akong kinakawaan.

"Mukha ba akong nag bibiro ?Kung hindi ka pa umalis ngayon sa harapan ko Ipapakaladkad kita sa security guard"banta ko kita ko ang galit sa kanyang mukha

"Napakasama ng umali mo Amber palibhasa wala kang mga magulang kaya ganyan ang ugali mo kaya siguro sila namatay dahil jan sa ugali mo iniwan ka nila dahil sa ugali mong yan tandaan mo pag sisihan mo to!"sabi niya

Dali dali Itong Umalis pabagsak niyang isinarado ang office ko sa pag sasalita niyang yon parang nag babanta akala mo matatakot mo ako sa pag babanta mo tsk.eh kung patayin ko kaya mga pamilya mo naramdaman ko nalang may Tubig na dumaloy sa pisngi ko Umiiyak ba ako?tsk hindi Hindi ako naapektuan ng sinabi niyang yon hindi ako iniwan ng mga magulang ko dahil sa sama ng ugali ko iniwan nila ako dahil sa napakabait kong anak dati

Ni minsan nga hindi sila nag paramdam kahit sa panaginip ko manlang Sobrang miss kona sila.

Nagulat ako ng biglang bumukas ang pinto Iniluwal nito si Mr.Montefalco kasama ang anak niyang tahimik na akala mo pipi Gwapo ang anak niya balita ko maraming nag kakagusto sa kanya dito pero Ako wala akong interest sa kanya

"Anong kailangan mo dito mr.montefalco?" Kalmado kong sabi

Hindi ako pweding mag pakita sa kanya na galit ako dahil marami na syang naitulong dito sa compania na to.At isa din syang matalik na kaibigan ni daddy nakita kong napabuntong hininga to bago nag salita

"Nag sumbong saakin yong secretarya mo na pinatanggal mo daw siya-"

Bago niya pa man ituloy ang sasabihin niya nag salita ako..
"At ano pinupunto na nag papasuper hero ka naman?Wala ka ng pakialam kong may pinapatanggal ako dito"ani ko sa kanya

"Wala kang karapatan pag salitaan ang daddy ko na ganyan dad"mahinahon na sabi ni Jullius saakin pero nakikita mo sa mga mata niya ang galit

"Kung wala na kayong sasabihin umalis na kayo sa harapan ko bago ko kayo makalimutan na naging kaibigan kayo ng daddy ko"ani ko saka ko sila tinalikuran gamit ang upuan ko

Naramdaman ko nalang na mga yapak nf paa nila paalis sa Office ko wala naman kaso saakin ang mga montefalco mababait silang tao Ni wala nga akong narinig na masamang salita saakin ako tong nag papakita sa kanilang masama .

Makalipas ng ilang hour ay nag pasya na akong umuwi .

Tears of loveWhere stories live. Discover now