Imperfect Love(COMPLETE)

Chapter 29

"Hinde na kaylangan bryan! kitang kita kuna, ngayon alam kuna kung bakit late ka laging umuuwi, thankyou huh dahil ginawa mo akong tanga."

Tinalikuran ko sya kasabay ang pagtulo ng luha ko. Hinde ko alam kung saan ako nagkulang. Hinde ko alam kung anong kasalanang nagawa ko bakit pa ulit ulit akong sinasaktan ng tadhana.

All i want is to live happy kasama ang taong mahal ko. pero parang ang hirap gawin. Sanay na akong masaktan pero ng malaman mong may anak sa iba ang taong mahal mo, parang hinde ko ata kaya.

Pagdating ko sabay ni celine nagdoor bell ako. pagbukas agad akong lumapit sa kanya at niyakap sya.

"What happend?"
Lalo akong humagulgul habang nakayakap sa kanya.

"sinaktan kaba nya?"
Umiling ako..hinawakan nya ang balikat ko at pinaharap sa kanya.

"Ang sakit sakit celine"
Pinunasan nga ang luha ko at niyakap ulit. Hinde ko matansya kung gaano kasakit ang binigay nya sa akin.

Inalalyan nya akong makapsok sa loob ng bahay nya at binigyan nya ako ng tubig.

"Bakit ka umuiyak? nagaway ba kayo? sinaktan kaba nya?"
Sunod sunod na tanong nya sa akin, umiling ako.

"May anak sya sa iba"

"What? paano?"

Sinabi ko lahat sa kanya about tiffany at sa anak nila. kaya pala gusto nyang magkabalikan silang dalawa ni bryan.

"That bullshit idiot!"
Sumandal ako sa balikat nya habang hawak ang kamay ko.

"Masakit pala kapag sinampal kana ng katangahan celine, akala ko habang buhay na ako masaya dahil kasama ko sya pero hinde pala."

Bakit ba kasi bumalik ako dito sa pilipinas. kung nakinig lang sana ako kay mommy hinde mangyayari sa akin ito ngayon.

"Alam mo girl hinde ka naman matuto kung hinde ka masasktan, look at you umiiyak ka dahil mahal mo sya."

"Dahil nagpaka tanga ako sa pagmamahal na iyan celine"

Siguro ako na dakilang tanga sa buong mundo, siguro ako na ang taong palaging nasasaktan pero ayos lang.

"Anong plano mo ngayon?"
Tanong nya sa akin

"Ayokong umuwi muna sa bahay."

Ayokong makita nag pagmumukha ng lalaking yon. baka mas lalo lang akong masaktan at ayokong madamay ang anak ko.

"Mam karren may naghahanap po sa inyo sa labas"
Napaayos ako ng upo at tumingin kay celine.sigurado akong si bryan iyon.

"Go to my room akong bahala sa kanya."

Tumayo ako at umakyat papuntang itaas.Pumasok ako ng kwarto ni celine.
Sumilip ako sa bintana.

Kausap nya si celine sa tingin ko nagtatalo silang dalawa. lumapit ako sa kama at humiga.and for the last time tumulo na naman ang luha ko.

Hinde ko alam kung kaya kung humarap sa kanya pagkatapos ng nalaman ko.

Narinig ko ang pagbukas ng pintuan
"Are you okag now?"
Tanong nya sa akin at umupo banda sa paanan ko.

"Umalis na sya, hinde ko alam kung anong klasing boyfriend miron ka ang tigas ng ulo."
Napatawa naman ako sa subrang katigasan ng ulo, ayon pati mukha nadamay.

"You have to rest okay?"
Hinawakan nya ang mukha ko at inalis ang ilang hibla ng buhok ko napupunta sa mukha ko.

"Pahinga kana"
She said at pinatay ang ilaw at tumabi sa akin at yumakap hinawkan ko naman ang kamay nya. I miss sleeping with my bestfriend.