Cichy lament
W głowie zamęt
W plecach nóż i strzała
Ale cała połamana
Możesz już tylko wzdychać
Retorycznie pytać
Nocami wolno zdychać
Zapomnieć jak oddychać
Uczucia odpychać
Wiadomości nie czytać
Patrzeć tylko ukradkiem
Nie przejmować się własnym upadkiem
Najgorsze pragnienie, które łamie serca
I choć sama myśl o tym cię uśmierca
Pragniesz z całego serca
By wrócił twój morderca
YOU ARE READING
Moja poezja
RandomNie wiem, co to poezja nie wiem , po co i na co, wiem, że czasami ludzie czytają wiersze i płaczą, a potem czasami piszą, mozolnie i nieudolnie, by od dławiącej ciszy łkające serce uwolnić (...) ~ Władysław Broniewski
