CHAPTER lV

3 0 0
                                    

ALLYM'S POV

Nandito ako ngayon sa isang malawak na malawak na kakahuyan kahit ni isa ay wala akong makita na tao puro puno at mga kahoy lamang ang nasa paligid ko. Nasaan na ba ito? Mukha atang  na ligaw ako papunta sa bahay nina Lola, at ayun! May natanaw ako na isang purma ata nang tao. Tinakbo ko siya…isang lalaki… kaso parang kahit anong takbo ko hindi ko siya maabot-abot. Sisigawan ko na nga lang siya… “Sino ka! Heyyyyyyyy!! Heyy heyyyyyyy!!!” Tumakbo na lang ako ulit pero hindi ko siya maabutan at kahit anong direksyon ang puntahan ko siya at siya parin ang matatanaw ko sa malayuan,tinawag ko na lang siya ulit, hope this time maririnig na niya ako. “Heyyy!! Please , tignan mo naman ako!! Kung sino Ka man pansinin mo naman ako please!! Alam ko naririnig mo ako! Ano bang’ lugar ito? Saan na ba ito?!!! Please sumagot ka naman” mangiyak-ngiyak na ako were alone in this woods, huni ng mga ibon, ihip ng hangin at igit ng bamboo trees lang ang umiingay dito  pero parang hindi niya ako naririnig, imposible naman ata yan kasi tatlong puno lang naman ang lagpas niya sa akin. He just stand still, I know na naririnig niya ako! but He didn’t even give me a glimpse, napaupo na lang ako sa pagod at sa sakit na nadarama ko, nararamdaman ko naman ulit yung nadarama ko noong mga panahon na nasaktan ako ni Liam pero bakit ito ang nadarama ko?? Dapat natatakot ako pero bakit nasasaktan ako??! Sino ba siya?? Tumayo ako at “ hoooyyyy!!! Sino ka ba? Bakit hindi mo ako pinapansin?!!!!” tapos lumingon na siya palakad papunta sa akin ng unti -unting nawawala ang aking panigin at parang dinadala na ako palayo nang hangin palayo ng palayo sa kanya…… 

“ahhhhhhhhhhhhhhhh!!” Isang panaginip lang pala!!! Salamat! Hayyyy… Pero ang sakit ng puso ko, hindi ko nga siya kilala pero nasasaktan na ako nang sobra. Sino ba siya? Bakit pati sa panaginip ko naroon siya? “Ahhhhhhhhhhhhhh!!!” napasigaw na naman ako ulit.

“besty! Ano na naman ang nangyari sayo?!”-rhean (parang nakainom ng aceton ung’ mukha ang putla)

“wala besty! Ligo na ako baka ma-late na tayo, aga mo ngayon ha!” – me

“sus!!! Akala ko ano na naman ang nangyari sa’yo. Hay!!! Sige-sige besty, maghahanda lang ako ng breakfast, bilisan mo!”-rhean

Days flew so fast and finally its Christmas vacation. Now, Im totally over with Liam ,then I felt something fishy with Nicc and Rhean, they act so weird past few days and the stranger in my dreams kept bugging me everynight. He still appears so blurred in my dream that drives me crazy.

Sunday Morning, fresh air of Province touching my face, its so soothing ahhh! Im travelling to Hacienda with Mr. James pinasundo sakin ni Lola. Napag-disisyonan kong pumunta dito nang maaga kasi nga excited at gusto ko rin na maglibot-libot dito.

“apo!!! Darling! Lola misses you so much!!!” – Lola

“ahhh!! Lola Miss na miss ko din po kayo!” –me (halik ng halik sa pisngi ni Lola na miss ko talaga siya)

“salamat James” –Lola

“ok, madam” – Mr.James

“Let’s go inside apo”-Lola

“Lola! Ahhh! (Hinalikan naman ako ulit ni Lola at inakap, ganoon ako ka miss nang Lola ko) wait Lola? Asaan nga po pala si Uncle Enrico? At bakit iba na yung sumundo sa akin? Nasaan na po yung secretary ninyo?” –Me (marami na kasi akong na missed na balita kina Lola busy na kasi ako sa school eh)

“ahh!!si Sonya umuwi muna sa kanilang probinsiya at  Si James  ang pinagkakatiwalaan ni Enrico at ang Uncle mo na ang inilagay ko sa pwesto ko Apo. Marami na rin ang nangyari sa Hacienda apo, marami na ang dapat e-updates, your Lola wasn’t taking any younger anymore, I may not be able to handle those kaya I let Enrico took the position apo.” – Lola

DESTINY MOVES, UNNOTICED.Onde histórias criam vida. Descubra agora