Hamlet

4. Perde | 5. Sahne

KRALİÇE

Yoo, bak Ophelia...

OPHELIA

Ne olur dinleyin!

(Türkü söyler.)

Ak kefenler giyindi kardan beyaz

(Kral girer.)

KRALİÇE

Ah! Şu hale bakın, efendimiz.

OPHELIA

(Devam eder.)

Sarıldı çiçeklere

Arar arar sevdiğini bulamaz

Ağlayanlar içinde.

KRAL

Nasılsın Ophelia, güzel kızım?

OPHELIA

İyiyim, eksik olmayın! Fırıncının kızı baykuş olmuş diyorlar. Allah korusun! İnsan ne olduğunu bilir, ama ne olacağını bilmez. Tanrı bereketini eksik etmesin sofranızdan.

KRAL

Babasını düşünüyor bak.

OPHELIA

Kendiniz hiçbir söz söylemeyin sakın bunun üstüne,

Ama ne demek olduğunu soran olursa şöyle dersiniz:

(Türkü söyler.)

Yarın bayram, Aziz Valentine bayramı,

Erken uyanır herkes

Ben bir kızım, gelirim pencerene

Eşim ol derim sana.

Delikanlı kalktı hemen giyindi

Açtı kıza kapısını

Kız girdi içeri, kız girdi ama

Kız çıkmadı dışarı.

KRAL

Güzelim Ophelia!

OPHELIA

Peki peki, yemin değil ama söz, bitiriyorum.

(Türkü söyler.)

Ey İsa, büyük İsa sen bilirsin,

Ayıp, ne ayıp şey bu

Fırsat bulan her genç yapıyor bunu

Yüzü kızarmaksızın.

Kız dedi, Bu işi yapmazdan önce

Evleniriz demiştin.

Delikanlı şöyle karşılık verdi:

Evlenirdim sabah sabah gelip de

Koynuma girmeseydin.

KRAL

Ne zamandan beri böyle Ophelia?

OPHELIA

Elbet bir gün düzelir her şey. İnsan sabırlı olmalı; evet ama ağlamamak elimde değil düşündükçe soğuk topraklara gömüldüğünü. Kardeşim de alır haberi nerdeyse... Hadi artık, güzel öğütlerinize teşekkür ederim. Hadi, arabam gelsin! Geceniz hayrolsun, bayanlar, iyi geceler, güzel bayanlar, iyi geceler, iyi geceler!