GÖKKUŞAĞI

🌈 17/G⭐

Kafamı olumlu bir şekilde salladığında bakışları kırgınlaşmıştı.

"Bende ben çağırıyorum diye geliyor sanmıştım. Meğersem kuzeniymiş, söylememişti."

Omzunu sıkıp ona gülümsedim.

"Belkide sen çağırdığın içindir, çünkü araları pek iyi değildi."

"Sen bu kadar şeyi nereden biliyorsun?" Dicle'ye dönüp gülümsemeye çalıştım.

"Karışık bir durum, belki bir ara anlatırım."

"bence de anlatmalısın." dediğinde gülümsedim.

"Buraya geliyorlar." diye mırıldandı İkra.

Masaya geldiklerinde Leyla bana yönelmişti.

"Merhaba Gökkuşağı abla."

"Merhaba canım." deyip sarılmıştım. Berk'te, İkra'ya sarılmıştı.

"Nasılsın canım."

"İyiyim Berk sen." İkra'nın kırgın sesi o kadar belli oluyordu ki fark etmemek imkansızdı.

"Bir şey mi oldu?"

"Martin'le kuzen olduğunu söylememiştin."

"Söylemek hiç aklıma gelmedi, üzgünüm." dediğinde ne kadar gerçekçiydi bilmiyorum.

"Bu arada kuzenim, Martin'in kardeşi, Leyla."

Leyla her zamanki sıcak kanlılığıyla gülümseyip İkra'ya yaklaştı.

"Sen de Berk abinin konuşup bitiremediği İkrasısın." dediğiyle hepimizde kocaman gülümseme oluşmuştu. Berk boğazını temizleyip Leyla'ya döndü.

"Bunları konuşmuyorduk Leyla."
Leyla omzunu silkip Dicle'ye döndü. İkisi de tanıştığında bakışlarım Martin'i arıyordu.

"Bu arada Gökkuşağı, Ata ile evli olduğunuzu sanıyorduk." duyduklarımla bakışlarım Berk'e döndü.

"Üzgünüm, Martin öyle bilinsin istedi." diyerek omuz silktim. İkra ve Dicle bana baktığında gözlerimi kapattım.

"Of öyle olması gerekti, bakmayın öyle."

"Gerçekten inanamıyorum, neler sakladın bizden."

"Sanırım bu durumdan Gökkuşağı'yı kurtarmalıyım." bileğimden tutulmamla Martin'in göğsüne çarpmam eş zamanlı oldu.

"Ve siz de burada konuşmak yerine resimlerin tadını çıkarın." diyerek bileğimi bırakmadan yürüttü.

"Bu neydi şimdi?"

"Çok zor bir durumda gibiydin."

"Senin söylediğin yalan yüzünden olabilir." dediğimde duraksadı ve hafif bana dönerek kaşını kaldırdı.

"Üzgünüm böyle bir durumda bıraktığım için, rahatsız olduğunu bilmiyordum."

"Hayır hayır rahatsız değildim... Sadece kötü oldum. Hem bizimkilere söylemediğim için hemde Leyla'ya falan yalan söylediğimiz için."

"Ha yani benimle evli olma düşüncesi kötü değil."

"Hayır neden olsun ki sen hem yetenekli hem yakı-" söylediklerimle hızla ağızımı kapattım. Martin'in gözleri keyifli bir hal alıp güldü. Ağzımda ki ellerimi tutup aşağı çekti.

"Çekinme lütfen, devam et." dediğinde bir adım bana yaklaşmıştı. Karnına vurup geri çekildim.

" Tek konumuz bu mu şimdi? "deyip arkamı döndüm ve ilerledim. Bir süre sonra kolumdan tutulmamla geri çekildim.