Unexpected meeting

Chapter 31: I'm sorry

"Bakit? Sa tingin mo ba hindi ko napansin? Na sa tuwing nakatingin ka sakin, iba ang nakikita mo? Na sa tuwing kasama moko, iba ang iniisip mong kasama mo? I'm just a replacement of HIM."

"John, hindi yun ang issue natin."

"Why, Nikky? Can you blame me? Can you really blame me? Naghanap lang naman din ng taong pansamantalang aalis ng sakit na binibigay mo."

"Am I really hurting you this much?" Natanong ko 'to kasi nakita kong tumutulo na luha niya. God, he really loves me and I'm so stupid not to love him back. >.> Yes, I don't love him. It's just a simple crush.

"Yes. Honestly Nikky, you're both my happiness and pain. You make me happy every time but you hurt me most of time."

"John..... Please stop crying."

"Just give me a chance, Nikky. Alam kong makakalimutan mo rin siya. I can help you."

"No."

"No?!"

"No." Ulit ko sa sagot ko.

"But why?"

"Kasi, kagaya nga ng sinabi mo... I'm only hurting you. I'm only hurting you by LOVING HIM ENDLESSLY. Ginawa kitang pamalit sakanya kasi ikaw ang nanjan habang wala siya. I thought I can forget him by being with you. Pero siya ang nakikita ko kahit ikaw ang kasama ko."

"Ha-Ha-Ha. Mas masakit pala paginamin mo." Peneke niya ang tawa niya. Nasasaktan ako. Ayokong saktan siya ng ganto..

"It's really my fault, John. Ako pala talaga may kasalanan." Nakatayo lang siya sa harap ko habang umiiyak.

"Nikky, just... Please.... Ako nalang." Humihikbi pa siya.

"Hindi pwede."

"Bakit?"

"John... Pano mo mamahalin ang babaeng hindi na hawak miski ang sarili puso nito? John, the truth is, I gave my heart to someone a really long time ago... And I never really got it back." Nagpunas siya ng luha.

"Tama ka. How can a girl love me back when she never had the heart to love me?" Huminga siya ng malalim. "If ever I let you go... Magiging masaya ka ba?"

"Please don't do it for me. Do it for yourself. Pano may papasok sa pusong mong mas deserving sakin kung ayaw mo siya bigyan ng space diba?" Ngumiti siya.

"Mabait ka parin talaga kahit kailan."

"Maganda pa."

Tumawa kami pareho.

"Huh huh huh!"

Napatingin kami sa taong hingal na hingal.

"Oh, Chard?"

"A-Ano ba, Pau. Huh huh huh."

"Pano ba yan, Nikky. Aalis na ako. Masyado na ako napapahiya sa harap mo."

"Salamat talaga. You made me so happy, John."

Nagulat ako nung niyakap niya ako bigla.

"Nikky, I love you." Hayyyyy. (____ ____)

"John...... Thank you."

"Ha. Ha. Ha. Kahit kailan talaga hindi ka sumagot dyan."

"Sorry talaga John." >.>

Humiwalay na siya ng yakap.

"Wala yun. Simula palang naman nilinaw mo na na hindi mo alam kung mamahalin mo din ako. Crush mo ko. Period. Yun lang sinabi mo. Ako lang naman 'tong si tanga na aakalain na pareho kayo ng ibang babae na pagcrush, magiging love agad. Iba ka pala. Faithful yang puso mo." Ngumiti siya. Bat feeling ko ang sama sama ko na tuloy?