Avonturen in het Elfenrijk. Deel 2: Verraad van binnenuit.

Hoofdstuk 2

''Wat gaan we nu doen?'' Vroeg Vladimir bezorgd aan Aurel. Aurel haalde haar schouders op en ze keek naar haar zus. Keelin dacht diep na en ze zei toen. ''We zullen het portaal nog beter in de gaten moeten houden. Met die drie die ontsnapt zijn uit het feeënrijk en Cooper die achter het geheim wil komen.'' Ze stopte even omdat er weer voetstappen op de trap klonken. Ditmaal was het Feline die de trap af kwam. ''Ik dacht al dat ik jullie naar binnen zag gaan.'' Zei ze opgewekt. Ook zij was blij om haar vrienden weer te zien. Toen keek ze van de een naar de ander en ze zag hun betrokken gezichten. ''Wat is er?'' Vroeg ze. Keelin legde vlug alles uit en ze zag dat ook Feline bleek werd van schrik. Keelin dacht even na en zei toen peinzend. ''Ik begin te denken dat er een verband is tussen de verdwijning van Daisy, De verdwijning van het elfenkristal en de ontsnapping van Vanessa, Thomas en Wilko. Ik weet alleen nog niet wat dat dan kan zijn, maar ik vertrouw het voor geen meter.'' De anderen knikten instemmend en Simone zei zacht. ''Ik zocht er eerst niets achter, maar is het jullie opgevallen dat Melanie zich heel vreemd gedraagt. Ze doet heel erg geheimzinnig en als ik of een van de anderen er iets over aan haar vraagt ontwijkt ze onze vragen.'' Naomi knikte instemmend en ze vulde aan: ''Een paar dagen geleden zag ik haar in de hal staan praten met Haldur. Of nou ja. Ze waren tegen elkaar aan het schreeuwen en dat vind ik raar want Iedereen weet dat hij niet meer welkom is hier na alles wat hij Keelin en Aurel geflikt heeft. Ik vermoed dat hij ons wil helpen, maar zeker weten doe ik het niet.'' Keelin schrok. Wat was er toch allemaal aan de hand? Ze dacht dat ze alles onder controle hadden de laatste paar dagen, maar vandaag bleek maar weer eens dat er toch vaanalles mis aan het lopen was. Vega keek haar bezorgd aan en Juno vroeg. ''Gaat het wel?'' Keelin glimlachte naar haar vrienden. ''Het gaat wel hoor, maar ik begrijp er gewoon even helemaal niks meer van. De afgelopen dagen was het heel erg rustig en nu ineens gebeurt er van alles.'' Zuchtte ze. Sylvar vulde aan: ''Eerst kregen we van Alissa te horen dat  Daisy uit het niets verdwenen is, Keelin hoorde van Helena dat Cooper verdacht veel aandacht besteedde aan het portaal. Toen kwamen jullie langs om ons te vertellen dat die drie ontsnapt waren, en dan blijkt er ook nog eens een verrader rond te lopen in het paleis die het elfenkristal heeft gestolen. Is het zo gek dat we denken dat er een verband moet zijn tussen al deze gebeurtenissen? De laatste paar weken was het zo rustig en hadden wij het alweer voor elkaar gekregen dat de bewaking bij het paleis kon worden verwijderd, omdat er nu toch niemand meer was die ons kwaad kan doen. Er heerste eindelijk na al dat gedoe over de opvolging weer vrede in het rijk, en nu zijn we een week verder en is het gedaan met de rust.'' De anderen knikten instemmend. ''Wat kunnen wij doen om te helpen?'' Vroeg Vlad aan Keelin. Keelin dacht even na en zei toen. ''Jullie zouden ons kunnen helpen om Daisy of het kristal terug te vinden.'' Melisande knikte goedkeurend naar haar dochter. Fran vroeg zacht. ''Waar moeten we beginnen dan? Aurel, Elise en een van de wachters hebben al alles afgezocht.'' Aurel knikte instemmend. ''Ze is niet in het paleis of bij haar thuis. Ook op de plekken waar we vroeger veel kwamen is ze niet.'' Zei ze. Keelin keek even voor zich uit,. Ze was in gedachten verzonken. Na een paar minuten keek ze op en vroeg aan Aurel. ''Hebben jullie al bij de doorgang gezocht?'' Aurel knikte en antwoordde. ''We zijn zelfs de torenkamer in geweest, maar daar is ze ook niet.'' Keelin knikte en wenkte naar Marcel die al die tijd rustig heeft gewacht. ''Hebben jullie geen enkele aanwijzing gevonden?'' Vroeg ze. Marcel schudde zijn hoofd en viste een briefje uit de zak van zijn wachtersuniform. Hij gaf het aan Keelin. Keelin las het vlug en haar gezicht betrok even. ''Wat is er mis?'' Vroeg Feline. Keelin las het briefje hardop voor. ''Zoeken in het elfenrijk is zinloos want daar is ze niet. Ze is daar waar het altijd donker is, Daar waar de duisternis heerst. Ze is daar omdat zij wil dat Daisy zich bij ons aansluit. Jullie zullen niet kunnen verhinderen dat zij aan onze kant komt te staan.'' Feline keek vragend. ''Waar is Daisy dan? Ik snap niets van dat raadselachtige bericht.'' Keelin zuchtte even en ze mompelde. ''Zeg alsjeblieft dat het niet waar is.'' Feline keek van de een naar de ander. Vega, Juno, Vlad en Fran schenen wel te weten waar Daisy zich bevond. ''Wil iemand mij en Sacha bijpraten please, want blijkbaar weet iedereen in deze ruimte waar Daisy is behalve wij tweeën.'' Vroeg ze klagend. Keelin keek even naar Vega. Hij knikte en zeisomber. ''Ze hebben haar naar de burcht van Nemmeza gebracht. Ik vrees dat Vanessa en co met haar en mogelijk ook met Volac samenwerken.'' Nu schrok ook Aurel. ''Dan moeten we opschieten om haar daar weg te halen voordat ze haar aan hun kant hebben staan.'' Keelin knikte en wisselde een blik met haar moeder. ''Ik neem het wel over hier aangezien jullie ongetwijfeld allemaal mee willen om haar te redden.'' Zei ze. Keelin keek haar dankbaar aan. Echter was haar opluchting van korte duur toen Vega zei. ''Er zullen er toch een paar van ons hier moeten blijven. Als we met deze grote groep gaan vallen we te veel op.'' Keelin knikte even. Melisande zei rustig. ''Het lijkt me het beste als Feline, Sacha, Alissa en mogelijk ook Sylvar of Aurel hier blijven. Dan blijft het paleis toch niet helemaal onbewaakt achter.'' Vega knikte en Aurel zuchtte even. Wie van hen zou meegaan om Daisy uit de klauwen van Nemmeza te redden? Sylvar zei zacht. ''Ik blijf wel achter dan is er tenminste een van ons twee hier.'' Keelin, Aurel en Melisande knikte even. Niet veel later klonk er een bekende stem vanaf de trap. ''Hebben jullie mijn hulp nodig? Roman vertelde me wat er aan de hand was.'' Keelin keek op toen ze de stem herkende. Het was Gideon. ''Graag. Jij bent de enige die de kaart van de burcht kan lezen namelijk.'' Zei ze opgelucht. Sylvar keek even naar Keelin alsof hij wilde vragen of hij zich zorgen moest maken dat ze ineens voor Gideon koos. Keelin schudde haar hoofd. ''We zijn gewoon vrienden. Meer niet.'' Stelde ze hem gerust. Juno zei zacht. ''Laten we gaan.'' Keelin knikte en Sylvar omhelsde haar. ''Doe alsjeblieft voorzichtig.'' Zei hij zacht. Keelin glimlachte even en gaf hem een kus. ''Altijd.'' Zei ze. Daarna ging ze naast Aurel staan en nam haar hand. Juno keek haar even aan. ''Mine, Atta, Nelde.'' Zeiden Keelin, Aurel en Juno in koor. Een paar tellen later waren ze verdwenen.

Zo hoofdstuk 2 is ook weer klaar. Wat denken jullie? Zuullen ze op tijd zijn om Daisy over te halen om aan hun kant te blijven staan? Of moeten ze op zoek naar een nieuwe raadgever? Wat zullen ze doen als ze terugkomen en ontdekken dat Vanessa en co in het rijk zijn? en wat als Volac ook ontsnapt en hij samenwerkt met Vanessa? kunnen Keelin en Sylvar hen stoppen? Of valt het Elfenrijk toch in handen van Vanessa? Dit en meer lees je in de volgende delen. Laat vooral weten wat je tot nu toe vind van het tweede boek. Ook als je een idee hebt voor het verhaal mag je dit laten weten in de reacties. Ik ben benieuwd naar jullie ideeën en wat jullie denken. Je mag me ook altijd een privé bericht sturen met je ideeën of reacties. Ik ben benieuwd.

Veel leesplezier met hoofdstuk 2 alweer.