5.bölüm:Şişe çevirmece-Ergen topluluğu

Start from the beginning
                                    

''Öhöm öhööm.'' Diyor Deniz ortamı hareketleştirmeye çalışarak.''Niye sustunuz? Dilinizi eşşek arısı mı soktu?''

Keşke soksaydı!!

''Diyorum ki iyiki geldiniz..Bayram değil,seyran değil hangi rüzgar attı sizi buraya?''

''İstemiyomusun bizi yoksa?'' Babam hala triplerde.Tribini yerim senin Babişkom!

''Yok Babacım olur mu öyle şey?'' diyorum yanına gidip yanağına öpücük kondururken.''Sadece sen kolay kolay Ankara'dan ayrılmazdın ya ondan şey ettim.''

''Çok özledim kızımı ve geldim.''

Ay yirim ya! İnsanın babası gibi varmı? Canım..

''Bende seni çok özledim Babişkom.'' Diyorum ve yanağına bir öpücük daha konduruyorum.Deniz'de bana öldürücü bakışlarla bakıyor.

''O benim de babam!'' diyor deniz karşıdan köpürerek.

''Tamam.'' Diyerek karşılık veriyorum.

''Peki.''

''Teşekkürler.''

''Ay bi susun!'' Diyor Teyzem karşıdan..Hah! Bu konuşmayan sen kalmıştın Teyzecim.''Hadi herkes yatağa,geç oldu.Melis ve Yağmur sizde evlerinize.''

Hemen Teyzemin sözünü dinliyoruz tabiki.Çünkü o Teyzem,oTeyzede ondan.Deniz benle beraber yatıyor.Of ya! Gece boyunca horlamalarını çekicem..Şaka şaka,melek gibi uyur kendisi..

***

''Günaydııın.'' Diyorum neşeyle inerek.Ailemin gelmesinin en büyük 1. Katkısı;Annem.Neden mi? Çünkü o varken bana iş düşmüyorda ondan.Ahahaha.

''Günaydın kuzum.Hadi geç kahvaltını yap işe geç kalıcaksın.''

Annemin enfes kahvaltısını yemeğe başlıyorum..Dayımdan sonra çok iyi geldi bu.

''Bak dayı bak!''diyorum hem yemek yiyip hemde dayıma laf yetiştirirken.''Bakta yemek yapmayı öğren!''

''Uzatma bücürük,gayet güzeldi yemeklerim..''

''Hı tabi canım yabi.''

Dayımla laf yarışına girmeye devam ederken telefonuma mesaj geliyor.Yağmurdan..

''Toplu taşıma aracın geldi Zeyno! Kerem,Can ve Barış bizi işe bırakıcak,senide kapının önünde bekliyoruz.Oyalanma asker!''

Yağmurun mesajına kısa çaplı güldükten sonra bir zeytin ağzıma atıp gitmek için ayaklanıyorum.

''Hadi ben kaçtım! İş beklemez sevgili ailem..'' tam giderken anneme dönüyorum ve.''Anne akşam yemeğinde sarma,börek ve mercimek çorbası istiyorum.En sevdiğimden!''

***

''Çok teşekkür ederim tekrardan.'' Diyorum beni işe bırakan Kerem'e minnetle bakarken.Sonra sarılıyorum..Parfümü çok hoşmuş ya..Çekildiğimde o büyüleyici yeşil gözlerinden gözlerimi gene ayıramıyorum.Sonunda kendime geliyorum ve hayali öpücük yollayarak anasınıfıma giriyorum..Çocuklarım her zamanki gibi beni öpücüklere boğuyor.Onları çok seviyorum ya..İşimide seviyorum.

(...)

''Dediğimi unutmayın tamam mı?'' diyorum bana hayranlıkla bakan talebelerime dönerek.''Eve gidince ödevinizi hemen yapın ki unutmayın.''

OLMAZ BÖYLE ŞEYWhere stories live. Discover now