SWIPE HELP GONE WRONG - COMPLETE

Chapter 18

"Kabidli nimo Emario!" It means, kadiri in Bisaya. "Tamaan ka ng kidlat sa mga pinagsasabi mo. Naku, Alt, anak, huwag na huwag kang maniwala sa matandang 'yan. Simula nang makilala ako niyan, nabaliw na."

Sa pagkakataon na 'yon, napuno ng tawanan ang sasakyan. Kahit si Alt na tahimik lang sa tabi niya ay tawa na rin nang tawa habang kumakain ng junkfoods. And she like how he's enjoying himself. Paminsan-minsan ay sinasandal nito ang ulo sa balikat niya kapag sobrang tuwang-tuwa siya. Argh! Why do you have to be this cute, Al Timothy Flores?!

"Hindi naman nagkakalayo ang kagwapohan namin niyang si Alt," dagdag pa ni Papa. "'Di ba, Alt? Magkamukha naman tayo."

"Opo," nakatawang sagot nito.

"O, ba't tumatawa ka?"

"Ay tumahimik ka na Emario! Hindi naman nagkakalayo pero malayo pa rin. O, ito, itlog, kainin mo at nang mahimasmasan ka sa pantasya mong 'yan." Pagkatapos iabot ni Mama ang itlog kay Papa ay binalingan nito si Alt. "Kumain ka muna, anak." Buong lunch box pa ang ibinigay. Tinanggalan pa ng balat. "Masarap 'yan."

"Hoy, Socoro bakit may balat pa 'tong akin?"

"'Di tanggalan mo ng balat, problema ba 'yon? Sige na, hijo, magpakabusog ka." Ibinaling naman ni Mama ang tingin sa kanya. Napangiwi siya nang hampasin siya nito sa braso. "Ikaw naman! Alagaan mo naman 'yang asawa mo. Pagsilbihan mo."

"Ma, asawa ako, hindi katulong."

"Tamad ka lang!"

Ngumisi siya at nag-peace-sign. Hindi pa alam nila Mama na sila na ni Alt. Sasabihin din naman niya, pero saka na kapag pabalik na silang Maynila. Baka kasi kapag sinabi na niya, may shotgun wedding na mangyayari.

Hindi sa 'di niya gusto, syempre, Alt should propose properly.

Like, hello?!

Nag-stop-over sila sa isang beach sa Madridejos, Alegria. May simbahan kasi doon, ang St. Joseph kung saan beach ang likod ng simbahan. Pwedeng maligo at mag-rent ng cottage. Wala silang balak maligo, kakain lang sila while watching the beautiful view.

Sa totoo lang, the reason behind the road trip is to make Alt feel that he has a family now; that he is warmly welcome in their family. Gusto niya ang nakikitang saya sa mga mata nito. Para itong bata na pina-pamper nang husto ng pamilya nito. She had never seen that side of him. He looked so alive and genuinely happy. Masyado itong bini-baby ng mga magulang niya.

Kahit si Papa, anak na anak ang turing dito. E, napaka-chossy ng ama niya pagdating sa mga tao. Comfortable din sila Page at Homer kay Alt. She's well aware of how kind and respectful Alt in so many ways. I guess, hindi lang siya ang nakakapansin nun. Alt may look cold on the outside but he had the warmest heart inside.

"GUSTO mo ng ice cream?" baling na tanong niya kay Alt sabay turo sa sorbetero. May iilang customers pa ito, mostly mga bata. "Masarap 'yan." Hinawakan niya ito sa kamay at hinila palapit sa nagtitinda ng ice cream. "Kuya, duha," aniya sa Bisaya. "Anong gusto mong flavor? Mango o Chocolate? Ay huwag ka na lang mamili. Pwede namang i-mix e. Kuya, mix n'yo ah."

"Sige, inday."

Ibinaling niya ang mukha kay Alt. "When was the last time na kumain ka ng sorbetes?"

"I couldn't remember."

"Alam mo, may sarap talaga ang sorbetes na hindi mo mahahanap sa mga mamahaling ice cream." Kinuha niya ang dalawang cone ng ice cream mula sa nagtitinda. "My treat." Inabot niya ang isa kay Alt bago kumuha ng bayad mula sa maliit niyang sling bag. Inabot niya 'yon sa nagtitinda. "Salamat kuya."

"Ang mura ng tinda n'yo rito. How much is this?"

"That's true, naka-culture-shock ba? Parang times two ang price ng mga goods or pagkain sa Maynila compared dito. This is ten pesos by the way, pero noon, mas mura pa, may five or seven pa dati. But I guess, 'di naman mahal ang dirty ice cream sa Manila."